મારી માં

શિવ રૂપે કે શક્તિ રૂપે તુ તો છે મારી માં
બાળક છીએ તુજના ખોળે રમાડ મારી માં
તુ અભયપદ દાયીની છે મારી માં
ચરણે આરોટવા દે હવે મારી માં
માર્યા તે ચંડ્મુંડ જેવાઓ ને મારી માં
કરી નાશ તેને પણ આપ્યો છે મોક્ષ મારી માં
નથી કરી ભલે ભક્તિ મે તારી મારી માં
માફ કરી લાડલાઓમા ગણતરી કર મારી માં
ગરબો લીધો છે તારા નામનો મારી માં
નવલા નોરતામા રમવા આવ મારી માં

નીશીત જોશી

આંખોથી

શા માટે વહાવ્યા મોતીઓ આંખોથી
અટકેલાને બહાર કાઢ્યા આંખોથી
મળવાના તો હતા જ તમોને અમે
શા માટે ધોધ વરસાવ્યો આંખોથી
ન કર્યો વિશ્વાસ સ્વ- હ્રદયનો પણ
નજર તો કરવી હતી હ્રદયની આંખોથી
આભ અને ધરતી નુ મીલન હોય જ છે
દેખાડીશુ ક્ષતીજની પાર અમારી આંખોથી
કર્યો છે પ્રેમ તો નીભાવજો સદા
વિરહ વેદના ચોરી લઈશુ આપની આંખોથી


નીશીત જોશી

वही मेरी राधारानी के शरण है

आज लीला एक नयी देखी है,

प्यार के पथ की नई दिशा देखी है,

कहते है जीसे विष्णु दुनीया,

बने सब के पालनहार वोह है,

जो है महाविष्णु भ्रमांड में

कहलाते नारायण इस जगमें है,

जीनके शरण जग सारा पडा है,

वही मेरी राधारानी के शरण है ।


नीशीत जोशी

શા માટે કરીયે

વફા જ જ્યારે ન ગમે તેવી વફા શા માટે કરીયે
દુઆ જ્યારે આકાશે ન પહોંચે તેવી દુઆ શા માટે કરીયે

પેલી દિવાનીના સપના રાતદિન જોઇયે રાખીયે
નસીબમા જો સપના જ હોય તો મળવાની ઇચ્છા શા માટે કરીયે

દિલની હરએક ધડકન તેને દુઆ આપે હર ધડી
તેઓ સાંભળ્યુ ને અણસાંભળ્યુ કરે તો પ્રેમએકરાર શા માટે કરીયે

તેની યાદ તડપાવશે જીવનભર આ રીતે જ
સારૂ તો એ છે ભુલી જાવ 'નિશિત' ધાવ ને નાસુર શા માટે કરીયે

નીશીત જોશી

કહેવા માટે તો આભ ઉપાડેલુ છે લોકોએ

હાથોમા પોતાના જ શરીર ઉપાડ્યા છે લોકોએ
ચહેરા પર કેટલા ચહેરા લાગાડેલા છે લોકોએ
આંખોમા છે મજબુરી, છે મુશ્કાન હોઠો પર
હ્રદયમા કેટલાય દુઃખો છુપાવેલા છે લોકોએ
માણસોના હકની વાત અહીં કોણ કરે
કહેવા માટે તો આભ ઉપાડેલુ છે લોકોએ
ગભરાયેલુ છે શહેર પક્ષીઓ પણ છે ડરેલા
હાલતથી નજરો છુપાવી રાખી છે લોકોએ
ગામડુ હોય કે શહેર લોહીથી ડુબેલી છે નદી
તલવારને પોતાના હાથોમા ઉપાડેલી છે લોકોએ
કંઇક તો કરો કે થાય રોશની અહી
ઘેટાઓની ભીડને જ પોતાની માની છે લોકોએ

નીશીત જોશી

ढुंढते थे धर मीला आसीयाना

किसने कहा हम छोड के चले गये,

हम तो आपके दिलमे उतर गये,

जरा नजर करो देखो सर जुकाके,

दिख जायेंगे आपको हम कहां गये,

ढुंढते थे धर इस जहां मे निशित अबतक,

मीला आसीयाना और हम बस गये ।


नीशीत जोशी

ગમતી ચીજો તો સૌને મળે

ગમતી ચીજો તો સૌને મળે
ન ગમે તેનો આનદ લેવો જીંદગી છે
ગમતુ કામ કરવુ સૌને ગમે
ન ગમતુ કામ કરી આંનદ લેવો જીંદગી છે
માનતા હોય તે સૌ ને ગમે
ન માને ત્યાં રહી આંનદ લેવો જીંદગી છે
દોસ્તોને ત્યા જવુ સૌને ગમે
દુશ્મનો ના ધરે આંનદ લેવો જીંદગી છે

નીશીત જોશી

તુ આવે

આવે તુ ત્યારે હવામા ખુશ્બુ આવે

બાગોમા તો જાણે વસંત આવે

ચંદ્રમા ને જાણે પુર્ણિમા આવે

આભને જાણે આભા આવે

સવાર ને જાણે મહેક આવે

ન પુછજે મને તારામા શું આવે?

કારણ તુ મને જ તો મળવા આવે


નીશીત જોશી

बाते बहोत छोटी लगती है

देखा मैने, कभी कभी बाते बहोत छोटी लगती है

मगर वही बाते कभी कभी बहोतही बडी लगती है

दिल के जख्मो को मल्हम लगाया हमने

पर जख्मो की नीकली आह नासूर लगती है

आने का इन्तजार था ना आये वो पर आयी याद

आने भी न दी पुरी यादे ,रात भी तो अब जाती लगती है

सुना था बाते करना अच्छा लगता है उन्हे

करने बैठे बाते तो दोस्तो को फरियाद लगती है


नीशीत जोशी

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો

બાપ બેઠો બેટો ભાગતો થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


ચલાવતો સાયકલ બાપ

હવે બેટો લોનપર ગાડી ચલાવતો થયો...

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


લખતો બાપ પોસ્ટકાર્ડમા પત્ર

હવે બેટો ઇમેલ કરતો થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


બાપ ઉભો રહેતો ટ્રંકકોલની લાયનમાં

બેટો તો મોબાઇલમા વાતો કરતો થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


બાપ ગભરાતો છોકરીઓ જોઇને

બેટો તો છોકરીઓને ગભરાવતો થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


ઇજ્જત કરતો બાપ તેના બાપની

હવે તો બેટો બાપને જ વઢતો થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


પછેડી જોઇ ખર્ચ કરતો બાપ

બેટો ઉધાર કરી ક્રેડીટ્કાર્ડ વાપરતો થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો


ન સમજાયુ નિશિત મને સમજાવજો કોઇ

આવી સરસ કહેવતનો દુરઉપયોગ થયો....

બાપ કરતા બેટો સવાયો થયો



નીશીત જોશી

પોતાના કામથી ન ભાગવુ

વરસાદ નુ કામ છે વરસવુ

પવન નુ કામ છે ફુકાવુ

નદી નુ કામ છે વહેવુ

ભુમી નુ કામ છે ઉપજાવવુ

ફુલો નુ કામ સુગંધ ફેલાવવુ

મોસમ નુ કામ છે બદલાવવુ

પણ માણસને કેમ સમાજાવવુ

પોતાના કામથી ન ભાગવુ


નીશીત જોશી

मत कहेना प्यारमें तो यह होते रहेता है

भुलते वह है जीसे कोइ याद आता है,
पर कैसे भुले उसे जो दिलमें ही रहेता है,
आंखे तो छलक ही जायेगी यादमें उसके,
यादमें उनकी यह दिल बैचेन जो रहेता है,
ईन्तजारभी खत्म होगा एक दीन जहांमे,
राहके पथ्थरभी तो गुमसुदा होते रहेता है,
न छोडना हाथ आने पे उसके जो आये पास,
यह मत कहेना प्यारमें तो यह होते रहेता है ।

नीशीत जोशी

મારો પડછાયો જ શોધવા નીકળ્યો મને

હાલરડા ગાવા લાગી નીદર મને
તારી યાદ આવી રડાવવા મને
સૌને કહી દો એકલવાયો થયો છુ હુ
આવી જાય હવે અજમાવવા મને
ગુસ્સામા પણ રહે છે ઠંડુ લોહી
ન જાણે આ શું થઇ ગયુ છે હવે મને
તો શું સાચે જ ખોવાય ગયો છું ક્યાંક
મારો પડછાયો જ શોધવા નીકળ્યો મને
વર્ષો જુની વાર્તા છું હું કોઇ
ભુલાવી દો હવે ‘એ દુનીયા’ મને
હવે તો ઠરવા લાગ્યો છું નિશિત
જલાવ્યો છે પ્રેમ-સમીરે જ મને

નીશીત જોશી

હશે સાથ તારો પાછો નહી પડુ ક્યારેય હું

જોડતો રહ્યો તુટેલા કાચના ટુકડા
કોશીશ છતાં ન જોડી શક્યો ક્યારેય હું
જોયુ આરીસામા જ્યારે પણ
ના ઓળખી શક્યો પોતાને ક્યારેય હું
અપુર્ણતા ના સપના સેવતો બેઠો
જાણુ છુ મંજીલને નહી પામુ ક્યારેય હું
હવે ફક્ત તારો છે આસરો મને
હશે સાથ તારો પાછો નહી પડુ ક્યારેય હું

નીશીત જોશી

चल कही अब दुर तुजे ले जाये

चल कही अब दुर तुजे ले जाये

इस जहां से उस जहां ले जाये

ना होगी कोइ जुस्तजु

ना रहेगी कोइ आरजु

तुम और मै की दुनीया मे ले जाये

चल कही अब दुर तुजे ले जाये

ना होगी नफरते वहां

ना होगी कोइ झंजटे वहां

प्रेम के देशमे तुजे ले जाये

चल कही अब दुर तुजे ले जाये

तुम होगे और में बस वहां

करेंगे गुफ्तगु हम बस वहां

इस चमनसे पार तुजे ले जाये

चल कही अब दुर तुजे ले जाये


नीशीत जोशी

ΨΨΨΨΨΨઅંબાનો જયકાર બોલો અંબે અંબે - મા ભવાની માત બોલો અંબે અંબેΨΨΨΨΨΨ

ગબ્બર ના ગોખ વાળી
ચાચર ના ચોક વાળી
મા અંબા તુ શેરોવાળી મા અંબા તુ શેરો વાળી
છોરુઓને રમાડનારી
ભુખ્યાને પેટ ભરાવનારી
સૌ પર દયા વરસાવનારી મા અંબા તુ શેરોવાળી
આંધળાઓને દ્રષ્ટી આપનારી
દારીદ્ર ના દુઃખ દુર કરનારી
મજધાર થી ઉગારનારી મા અંબા તુ શેરોવાળી
જયકાર નો સાદ સાંભળનારી
કામ સૌના પાર પાડનારી
આ શ્રૂષ્ટીની પાલનહારી મા અંબા તુ શેરોવાળી
નીશીત ને હરધડી ઉગારનારી
ભક્તી અને શક્તી તુ આપનારી
ચરણોમા તુ રાખનારી મા અંબા તુ શેરોવાળી

નીશીત જોશી

ΨΨજે ચડે ગબ્બર એ થાય જબ્બરΨΨ
ΨΨજય અંબેΨΨ

આ દુનીયા છે

દગાઓ થી ભરેલુ આ જીવન છે
અને તાળીઓ વગાડતી આ દુનીયા છે
પુછ્યુ જીન્દગીને શું છે જીન્દગી
જીન્દગી કહે સપનાની આ દુનીયા છે
ખુશીઓ હશે લાખો અહી પણ
મારી તો ઉદાસીની આ દુનિયા છે
મળ્યા ઘણા બધા ખુશીમા મને પણ
મનમા ભરેલી નફરત એવી આ દુનીયા છે
કરવો છે પ્રેમ જાણતા નથી શું છે પ્રેમ
પ્રેમમા વિયોગની જ તો આ દુનીયા છે
કરે જેને એક ક્ષણ પ્રેમ બીજી ક્ષણે ભુલાવે છે
આવી બધી રમતોની જ તો આ દુનીયા છે

નીશીત જોશી

हम न आयेंगे

कह दो हमे तो हम चले जायेंगे,
फिर कभी तुम्हे सताने न आयेंगे,
गिले सिकवे सब साथ ले जायेंगे,
बताने तुम्हे कभी हम न आयेंगे,
हसते हुए तुम्हे छोड जायेंगे,
अश्रु ले आंखोमें हम न आयेंगे,
खुशीया सारी तुम्हे दे जायेंगे,
गम दिखाने कभी हम न आयेंगे,
बस यादे हमारी तुम्हे दे जायेंगे,
सिर्फ ख्वाबमें तुम्हारे हम आयेंगे |

नीशीत जोशी