હશે કંઇક એવી તો વ્યથા કે ઢીલ થઈ લખવામા,
લખી નાખ્યુ જેવુ તેવુ બસ આપને મનાવવામા,
માની બેઠા ઔપચારિકતા લખેલુ ફક્ત વાંચીને,
કેમ કરો છો ભુલ આ મુજ હ્રદયને ઓળખવામા,
બાંધ્યા હતા આપ સંગ સંબધો પોતાના સમજી,
ઋણાનાબંધન ન વેડફતા આમ સુર સજાવવામા,
ઉડતા રહેલા ઉંચે આભે હ્રદયે બાંધીને આપને,
ન રહ્યો કોઇ મંડળોનો ભય આપ સંગ વિહરવામા,
નથી કરતા કોઇ પ્રયાસ કોઇને પ્રભાવિત કરવા,
શબ્દો જ વણાય જાય છે કોઇને નારાજ કરવામા,
પ્રેમમા નથી રહેતો કોઇ મોલ ક્યારેક શબ્દોનો ,
પ્રેમ તો બરકરાર છે એ બે લીટીના લખવામા,
ખરો પ્રેમ નથી થતો બોજીલ કોઇ પર ક્યારેય,
શુ શબ્દોથી જ ભરવા પડશે પાનાઓ મનાવવામા?
નીશીત જોશી
રવિવાર, 29 ઑગસ્ટ, 2010
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો