વાયરા તો વાય, બરફ પણ પીગળી જાય,
પણ આ હ્રદય ન વિસરાય તે જોજે,
મૄગજળ જોઇ વિચલીત થાય મન,
પણ આ હ્ર્દયપ્યાસ કેમ તૄપ્ત થાય તે જોજે,
અમુલ્ય છે આપણા બાંધેલા આ સંબધ,
પણ હ્રદય સંબધને હંમેશા ટકાવી રાખે તે જોજે,
આવે જો પથરાળ પથ આપણા પથમા,
પણ હ્રદય ન થાય ઘાયલ ક્યારેય તે જોજે,
કરનાર તો કરવાના વ્યાખ્યા સ્વયમ સંબધની,
પણ સાંભળી હ્રદય વ્યથીત ન થાય તે જોજે.
નિશીત જોશી
શુક્રવાર, 14 મે, 2010
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો