કદાચને તમે આવશો

સુગંધ પ્રસરી ઉઠી હવામા કદાચને તમે આવશો,
ફુલો ખીલી ઉઠ્યા બાગના કદાચને તમે આવશો,

બાંધ્યા છે સુંદર તોરણ દરવાજે આગમન માટે,
પુરી રાખી રંગોળી આંગણે કદાચને તમે આવશો,

ઘર રાખ્યુ છે સજાવી જોઇને તુજને ગમશે,
નીહાળુ છુ વાટ મીટ માંડી કદાચને તમે આવશો,

શબ્દ શોધી શોધી ને રાખુ છુ યાદ મનમા,
બનશે તેની એક ગઝલ કદાચને તમે આવશો,

મહેફિલ સજાવી શમા જલાવી કરી રોશની
મનાવવા આજનૉ આ દિન કદાચને તમે આવશો,

આવશો ને ??????

નીશીત જોશી

શુ ભરવા પડશે પાનાઓ ???

હશે કંઇક એવી તો વ્યથા કે ઢીલ થઈ લખવામા,
લખી નાખ્યુ જેવુ તેવુ બસ આપને મનાવવામા,

માની બેઠા ઔપચારિકતા લખેલુ ફક્ત વાંચીને,
કેમ કરો છો ભુલ આ મુજ હ્રદયને ઓળખવામા,

બાંધ્યા હતા આપ સંગ સંબધો પોતાના સમજી,
ઋણાનાબંધન ન વેડફતા આમ સુર સજાવવામા,

ઉડતા રહેલા ઉંચે આભે હ્રદયે બાંધીને આપને,
ન રહ્યો કોઇ મંડળોનો ભય આપ સંગ વિહરવામા,

નથી કરતા કોઇ પ્રયાસ કોઇને પ્રભાવિત કરવા,
શબ્દો જ વણાય જાય છે કોઇને નારાજ કરવામા,

પ્રેમમા નથી રહેતો કોઇ મોલ ક્યારેક શબ્દોનો ,
પ્રેમ તો બરકરાર છે એ બે લીટીના લખવામા,

ખરો પ્રેમ નથી થતો બોજીલ કોઇ પર ક્યારેય,
શુ શબ્દોથી જ ભરવા પડશે પાનાઓ મનાવવામા?


નીશીત જોશી

મન તો છે બહુ ભોળુ

મન તો છે બહુ ભોળુ, એને આ શબ્દો ની ભાન ક્યાં?
ન બોલેલુ પણ સમજી જાય, એવી બીજાને શાન ક્યાં?

ન સમજે સંગીત કોઇ, બસ બજાવે સરગમ પ્રેમની,
તાલ આપી થકાવે હ્રદય,પણ એવા કોઇ પ્રેમી ક્યાં?

આભ અને ધરતી છો ને રહ્યા બહુ જ દુર દુર,
અંતર કાપે પળમા, મન જેવો બીજો વિકલ્પ ક્યાં?

મળે અને વિખુટા પણ થાય રોજ રોજ,
ન આવે પ્રેમ સપના પ્રેમી ને, એવી કોઇ રાત ક્યાં?

નીશીત જોશી

ઇન્સાનીયત

ન કોઇ હિન્દુ ન મુસલમાન,
આ દુનિયાના છે સૌ ઇન્સાન,

ન રંગ રુધીરનો છે જુદો જુદો,
શરીરનુ બંધારણ નથી જુદુ જુદુ,
જન્મતા ભાગલા પાડે છે આ જાત,
કુદરતે બનાવેલ ફક્ત એ ઇન્સાન.....

હોવો જોઇએ એક જ મજહબ,
ન જુદા મંદીર કાબા મસ્જીદ,
કરો આગેકુચ લઈને ધજા તેની,
ઇન્સાનીયતનો ધર્મ પાળ ઓ ઇન્સાન......

નીશીત જોશી

प्यारमे

देख नम आंखे बेचैन दिल रो उठता है,
रुठे है फिरभी खुदको मनाना पडता है,

सुन रुखी बातो से खामोश थे हम भी,
बंध जुबा को भी युं लब्ज देना पडता है,

कोई खता से नही होते है खफा कभी,
प्यारमे हर बातो को मान लेना पडता है,

उलजना फिर सुलजना प्यारके सरगम,
प्यारके तरन्नुममे खुदको ढालना पडता है,

जरुरत ही नही जताने की प्यारको प्यारे,
एक पुकार पे प्यारको दौडके आना पडता है,

मत सोचो इतना मुरजा जाओगे 'निशित',
प्यार मे हर पल उन्हीका नाम लेना पडता है ।

नीशीत जोशी

જો દિવસ કેવો નીકળ્યો છે

બારી ખોલ ને જો દિવસ કેવો નીકળ્યો છે,
સુંદર આકાશમા જો તે કેવો તો નીખર્યો છે,

કોયલનો કલબલાટ, એ કબુતરોનુ ઉડવુ,
મોરનો કર્ણપ્રિય ટહુકો આભે જાણે પહોચ્યો છે,

દોડતી આવે તુ અને શરમાય પણ જાય તુ,
જોઇ અરિસો તુજને જો તો આજે કેવો ખીલ્યો છે,

પહેલી કિરણ પડતા ચહેરા પર તુજના જો,
પહેલો પ્રહર પણ આજે એવો તો મસ્ત જુમ્યો છે,

હરખાય છે અને નૃત્ય પણ કરે છે તુ, પણ જો તો,
સાંભળી તુજ ગાયન, દિવસ પણ સ્મરણિય ઉગ્યો છે .

નીશીત જોશી

મનોવ્યથા

હવે આવુ છું ત્યારે તે આવતા નથી,
જતો હોવ ત્યારે તે બોલાવતા નથી,

નારાજ થયા છે કે કોઇ લાગ્યુ છે ખોટુ,
ખબર પડે કહે ત્યારે પણ કહેતા નથી,

ગંભીર મુદ્દો બની ગયો છે એ આજે,
સંદેશો પણ કોઇ મારફત મોકલતા નથી,

બીજા જેવા જ માની બેઠા લાગે છે,
પણ અમે સૌ સાથે સંબધ વધારતા નથી,

કહી દો યા કહેડાવી દો શું છે મનોવ્યથા,
કોઇ વાતનુ ખોટુ અમે લગાડતા નથી.

નીશીત જોશી

सब गवा बैठे

शानो सौकतसे नीकले थे तेरी राह पर,
कुछ मिलना तो दुर , जो था सब गवा बैठे.......
अब वो भी न रहा जो कभी रहा था अपना,
परायो के बिच तुजे नीहार अपना गीना बैठे.......
दिन, महीनो, बरसो, बीत गये अब सब,
मिलन की आसमे खुदका जनाजा सजा बैठे......
उठायेंगे मुजे तब तुम जरुर आओगे सोचा,
पहोच कर अपनी कब्र पर खुद ही को दफना बैठे........
मिल जाना अगले जनममे हो गर शायद,
इसीलिये तेरे नाम की तक्ती कबर पर लगा बैठे........
नीशीत जोशी

વિકસેલા આ સંબધને સાંચવશો

આભ ને ધરતી નુ મિલન છે અશક્ય,
છતા કહો છો ક્ષતીજની પેલે પારે મળશો,
બન્ને કિનારા છે દુર દુર ઘણા કેવા,
નદીના વહેતા પાણીને માધ્યમ બનાવશો,
શ્યામને ખબર નો'તી વાતો થશે દુનીયામા,
પ્રેમનો કોઇ એક એવો દ્ર્ષ્ટાંત દેખાડશો,
ગાયન તો ગાતા હશે પણ નહી ગાય સમક્ષ,
બીજા જનમમા આવી તે ગાથા સાંભળશો,
નથી જરૂર કોઇના મુખે સ્વગુણ સાંભળવાની,
ફક્ત આપણા વિકસેલા આ સંબધને સાંચવશો .

નીશીત જોશી

ईन्कार

महकते फुलो की गलियारोमे रहते हो तुम,
आस्तीनमे महोब्बतका पैगाम रखते हो तुम,
गम ले के खुद को गमगीन बना लीया,
दुसरो को बह्तरीन खुशीया बांटते हो तुम,
समुन्दर बसा रखा है खुबसुरत नयनो मे,
नदी गर मीलने आये तो क्यो ठुकराते हो तुम,
छत पर आने से तेरे कयामत तो होती ही है,
एक साथ दो चांद नही खीलते यह जानती हो तुम,
मुलाकात तो महज बहाना है मिलने का,
अपनी महोब्बत से परहेज क्यो करती हो तुम,
भक्तभी करता है अपने इश्वर से महोब्बत,
नाम-ए-महोब्बत का नाम अलग समजती हो तुम,
ना कहोगी सुनके लयला-मजनु की दास्तां,
सुदामा-कृष्ण के प्यारको ईन्कार कर पाती हो तुम ।

नीशीत जोशी

ઓ ઇન્સાન

ન કોઇ હિન્દુ ન મુસલમાન,
આ દુનિયાના છે સૌ ઇન્સાન,
ન રંગ રુધીરનો છે જુદો જુદો,
શરીરનુ બંધારણ નથી જુદુ જુદુ,
જન્મતા ભાગલા પાડે છે આ જાત,
કુદરતે બનાવેલ ફક્ત એ ઇન્સાન.....
હોવો જોઇએ એક જ મજહબ,
ન જુદા મંદીર કાબા મસ્જીદ,
કરો આગેકુચ લઈને ધજા તેની,
ઇન્સાનીયતનો ધર્મ પાળ ઓ ઇન્સાન......

નીશીત જોશી

બેવફા જીન્દગીનો ભરોશો કરી સકાતો નથી

તુટેલો કાચ ફરી જોડી સકાતો નથી,
વહેલુ આંસુ પાછુ લાવી સકાતુ નથી,

કહીને ભુલી ગયા છો બધુ આપ તો,
અમારાથી યાદોમાનુ કંઇ પણ ભુલાતુ નથી,

તુજના પ્રેમે બાંધી રાખ્યો છે એટલો,
કે છુટવા માંગુ હું પણ છુટી સકાતુ નથી,

મહેફિલોમા પણ એકલવાયુ જ લાગે છે,
તુજ વિના દિલ બીજે ક્યાંય લાગતુ નથી,

હ્રદયની દિવાલોમા તુજ નામ જ કોતરેલ છે,
ભુસવા ઇચ્છુ પણ તે ભુસાઇ સકાતુ નથી,

સ્વાસ રોકાયા પહેલા એક ઝલક દેખાડી જજે,
બેવફા જીન્દગીનો ભરોશો કરી સકાતો નથી .

નીશીત જોશી

મન પોલુ તેના ભાવ પોલા

મન પોલુ તેના ભાવ પોલા,
અણવિકસેલા સંબધો પોલા,
પોલુ ત્યાં સુધી વાગે બોદુ,
લાગે જીવનના મધ્યાન પોલા,
વાગે વાંસળી સુમધુર સ્વરે,
બનેલા એ એવા લાકડા પોલા,
પ્રેમનો કરે અંગીકાર ખોટા,
સ્વાર્થથી ભરેલા સંબધો પોલા,
જીવવા પુરતુ જીવી જાય ,
જીવનના હર એક સ્વાદ પોલા,
જોઇતુ નથી મળતુ સૌને,
માગતા નથી થતા બધા પોલા .

નીશીત જોશી

હજી કેટલા દિવસ

કોઇના નામે અમે રહેશુ કેટલા દિવસ,
કોઇના ઘરે અમે રહીશુ કેટલા દિવસ,

થયુ છે નામ ઝીણ ઘર પણ પુરાનુ,
આમ એને સહેતા રહેશુ કેટલા દિવસ,

આપ મંત્ર કોઇ નવીન મુજ શરણાર્થીને,
એક જ નામ અમે રટીશુ કેટલા દિવસ,

માન્યુ તુજ નામ રટણથી મળે નવુ ઘર,
પ્રતીક્ષા કરીએ અમે હજી કેટલા દિવસ .

નીશીત જોશી

આ લોકો

હરઘડી પ્રેમનો એકરાર કરે છે લોકો,
સાથ જીવનભર ક્યાં આપે છે લોકો,

કહે છે તુજ વગર નથી જીવવુ હવે,
સમય આવ્યે જીવ ક્યાં આપે છે લોકો,

મંદીર મસ્જીદ જઇ ટેકવે છે માથા,
મનથી ત્યાં પણ ધ્યાન ક્યાં આપે છે લોકો,

પ્રેમને નામે રમે છે રમતો સરેઆમ,
ખરી સમજણ પ્રેમની ક્યાં આપે છે લોકો .

નીશીત જોશી

ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે

જુના એ દિવસો મને હજી પણ યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

કલાકો વિતાવતા પાળે પેલા દરીયા કિનારે,
મોજાના એ અવાજો તેના થકી થયેલા છાંટકણા,
ભીના હોવા છતા લાગતા કોરા મને તો યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

એ ઝાડના છાયડે બેસી કરતા પ્રેમ આલાપ,
એ કોયલનો કલબલાટ એ મોરનો ટહુકો,
કરતા સૌ આપણો સંગાથ મને તો યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

રિસાય જવુ અને મનાય જવુ કરતા ગમ્મત,
રડતા રડતા હસવુ ને હસતા હસતા રડવુ,
વખત વહી ગયો છતા મને તો યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

નીશીત જોશી