મંગળવાર, 31 જાન્યુઆરી, 2012
અમે તો
હતુ જે તેનો જ પ્રચાર કર્યો,
અમે તો તુજ ને પ્યાર કર્યો,
થોભાવી ખુદ નીકળ્યા બીજે,
અમે તો ફક્ત ઇન્તજાર કર્યો,
વ્યાખ્યા એ અશ્વદંતની જાણી,
અમે તો દર્દનો આવકાર કર્યો,
પ્રેમને પણ સમજી બેઠા વેપાર,
તેણે તો રોકડૉ ધંધો ઉધાર કર્યો,
પૂરા કર્યા હોત અમે પણ સપના,
અમે તો સપના સામેય વાર કર્યો.
નીશીત જોશી
સોમવાર, 30 જાન્યુઆરી, 2012
न सोच, न दंग हो
देख प्रिये यह कैसा सुहाना बसंत आया है,
तेरे साथ मुझे भी आज मौसमने हसाया है,
कुछ दफन हुयी बात आज सुन ले कानो मे,
तेरे ही इस बेपन्हा प्यार ने मुझे बचाया है,
कई बार पुछा धुमाके "ओर किसे चाहते हो",
आज कहता हूं तुझको ही दिल में बसाया है,
तुम्हारे दिदार वास्ते बीताये अनगीनत दिन,
विरहके सपनोने भी कइ रातो हमे जगाया है,
न सोच, न दंग हो गालो पे हाथ दे कर इतना,
ये मौसमने हर परदा तेरे सामने से हटाया है ।
नीशीत जोशी
રવિવાર, 29 જાન્યુઆરી, 2012
कुछ और है
तेरी महेफिल में रहने का रिवाज कुछ और है,
तेरे यहां घाव के भरने का ईलाज कुछ और है,
पुकारती है झंकार घुंघरुओ की वापस आनेको,
पर घर में बंधे परिन्दो की अवाज कुछ और है,
सूकूनसे बैठने भी नही देते पयमाना लेके कभी,
भरा प्याला लिये शाकीका मिजाज कुछ और है,
उतर जाता है नशा शराब लगने लगती है पानी,
उनकी तिलस्मी नजरोका कामकाज कुछ और है,
रास गर न आये महेफिल फिर भी बैठना होगा,
कहा, कल जो हुआ भुल जाओ आज कुछ और है ।
नीशीत जोशी
શુક્રવાર, 27 જાન્યુઆરી, 2012
મુજને કંઇક થાય એ પહેલા બચાવી જજો
મુજને કંઇક થાય એ પહેલા બચાવી જજો,
રિસાઇ જઇએ ક્યારેક આવી મનાવી જજો,
યાદ તુજની આવે 'ને ઉજાગરા પણ થાય,
ઊંઘી જો જાવ સપને આવી સતાવી જજો,
તુજના ભરોસે કૂદી પડેલા છીએ મધદરિયે,
વમળ જો આવે તરવૈયા સમ તરાવી જજો,
હશે ચાહનારા ઘણા તુજના આ જગત માંહી,
મુજને પણ હ્રદયના એક ખૂણે વસાવી જજો,
મળેલા ઘાવ પણ બનતા તો જાય છે નાસૂર,
અમી દ્રષ્ટીથી એ ઘાવે મલમ લગાવી જજો,
ખુદ હસતા રહો છો,આવડત છે હસાવવાની,
રડાય જો જવાય અમથી આવી હસાવી જજો,
વિશ્વાસ પર પણ અવિશ્વાસ ક્યારેક થાય ખરો,
મુજના આંખે પડેલો પરદો આવી હટાવી જજો.
નીશીત જોશી
બુધવાર, 25 જાન્યુઆરી, 2012
उस कयामत रात कि कहानी कुछ और थी,
बीजलीका खौफ रात तुफानी कुछ और थी,
हम किनारे पे खडे थे और वो उस किनारे,
समन्दर के लहरो कि जुबानी कुछ और थी,
टमटमाती उन रोशनी मे जब देखा दोनोने,
जुबा खामोश आंखो कि रवानी कुछ और थी,
कहते न बन पडा किसीसे उस अंधेरी रातमें,
थर्राते उन लबो कि नातवानी कुछ और थी,
आहोश में लेने बेचैन थे कुछ देर तलक वो,
पर दिल पे दिमाग कि नादानी कुछ और थी,
लहरे भी आके वापस समंन्दर में खो जाती,
बर्फिली हवा मे वो रात सुहानी कुछ और थी,
पल बीता, रात बीती, दिन नीकलने को आया,
दिल ने जो दिल कि बात जानी कुछ और थी ।
नीशीत जोशी
नातवानी = weakness
સોમવાર, 23 જાન્યુઆરી, 2012
तसल्ली
हर कस्ती खुद देखता रहा,
अपना दर्द खुद सहेता रहा,
करके गये थे आनेका वादा,
यही बात सबसे कहेता रहा,
शाम ढल गयी कब आओगे,
समंदर बीन कहे बहेता रहा,
किनारो पे बैठ करु इंन्तजार,
सुरजसे तेरी खबर लेता रहा,
सुरज भी देख अब बदल गया,
कहा न कुछ छुपता रहेता रहा,
बेवफा नही हो यह हकिकत है,
यही दिलको तसल्ली देता रहा ।
नीशीत जोशी
રવિવાર, 22 જાન્યુઆરી, 2012
ન રાખ કોઇ ભેદભાવ તું
રિસાઇ ગયેલાને રોજ મનાવ તું,
બધાના હ્રદયમાં નાખે પડાવ તું,
પહેલા તો કામણ નયનોથી કરી,
તુજ પ્રેમીને આપે છાના ઘાવ તું,
વિરહમાં જાગે આખી આખી રાતો,
હવે બક્ષ નાદાનો ને ન સતાવ તું,
પ્રેમીઓને આપી તુજ અપાર પ્રેમ,
પરિક્ષા લેવાનો બદલ સ્વભાવ તું,
રાધા હો કે મીરા પ્રેમી બધા સરખા,
હ્રદય માં ન રાખ કોઇ ભેદભાવ તું,
જીવન દરિયામાં અટવાય જો જાય,
પતવાર ઝાલી હંકાર સૌની નાવ તું,
મજધારે ફસાય કોઇ એવા વમળમાં,
હાથ પકડીને બહાર ખેંચી બચાવ તું,
અરજી સાંભળી લેજે સંભાળ પ્રેમીની,
અમ ખરા પ્રેમનો ન લેજે કોઇ દાવ તું.
નીશીત જોશી
શનિવાર, 21 જાન્યુઆરી, 2012
क्यों है?
કલમ પોતે જ ઘવાય ગઇ
લખતા લખતા વ્યથાની એ વાતો લખાય ગઇ,
અંગારાઓ સંગ મિત્રતાની વાતો કહેવાય ગઇ,
બગીચાના ફક્ત ફૂલો બની મહેકવુ હતું મુજને,
ખીલતા ખીલતા મુજ કંટક સૈયા પથરાય ગઇ,
હ્રદયની હકીકતને રુધીરથી લખેલી કાગળ પર,
દુનિયાની બજારમાં પસ્તી ના ભાવે વેચાય ગઇ,
કંઇ લખવું એ મનની વરાળનું જ છે એક સ્વરૂપ,
'ને જિંદગી એ વરાળ ના નામની જ કહેવાય ગઇ,
મૌનને વાચા આપવા લખી હ્રદયને ઉતાર્યુ કાગળે,
આજે તો જો,'નીશીત',કલમ પોતે જ ઘવાય ગઇ.
નીશીત જોશી 20.01.12
ગુરુવાર, 19 જાન્યુઆરી, 2012
બેસીને બાદશાહી કરે છે
ખુરશી પર બેસીને બાદશાહી કરે છે,
અને લોકો તેની જ વાહવાહી કરે છે,
ભણતર ના નામે ભલેને હોય અભણ,
લોકો સામે સ્વપોતે બાહોશાહી કરે છે,
અબુધ જનતા ચુંટી અપાવે છે ગાદી,
લોહી ચુસી તેની જ નાદરશાહી કરે છે,
ભ્રષ્ટાચારનો કરે ઓહાપોહ જો જનતા,
ચુપ માટે જુલમ કરી તાનાશાહી કરે છે,
નરાધમો ને નથી કોઇ લાજ રહી બાકી,
ઇશ્વરને પ્રત્યે પણ તે લાપરવાહી કરે છે,
જાગી ને પણ શું કરશે બીચારી જનતા,
બીજા પક્ષે બેસી તે ચાપલુશાહી કરે છે,
વિકલ્પ પણ નહી રાખે પાંચવર્ષ આવ્યે,
અન્ય પક્ષભાઇ સાથે જુગલશાહી કરે છે,
કરી મીજબાની પૈસો ઉડાવે ભોળી પ્રજાનો,
કોણ પોતાના દેશની ભલમનશાહી કરે છે.
નીશીત જોશી
બુધવાર, 18 જાન્યુઆરી, 2012
बिखर रहे हो तुम
कब कौनसे साथ-ए- सफर रहे हो तुम,
क्यों रुकसत से हमारी डर रहे हो तुम,
जब मौका मीला तब लब्ज न खोल पाए,
अब नया लिबास पहने सवर रहे हो तुम,
तेरी जुस्तजु थी हम महोब्बत करते रहे,
अब किसकी ऐसी तैयारी कर रहे हो तुम,
हम तो नीकल पडे थे अकेले सूनी राह पे,
पर क्यों उसी गली,वही शहर रहे हो तुम,
मेरे नाम साथ तेरा भी नाम सब ने लिया,
अब किसके नामका परचा भर रहे हो तुम,
प्यार अब भी बरकरार है ये बात जानते है,
फिर भी मुकर मुकर के बिखर रहे हो तुम ।
नीशीत जोशी
સોમવાર, 16 જાન્યુઆરી, 2012
" चमन "
वोह चमन ही क्या जीसे खिलने की सीद्दत न हो,
वोह मीलन ही क्या जीसे मीलने की मुद्दत न हो,
प्यार करनेवाले अक्सर जीते है नवाबो जैसे यहां,
वो प्यार ही क्या जीसे मुमताजकी किम्मत न हो,
वोह प्यार करने वाले रहेते है सातवे आसमन पर,
एकदुजे मे खो जाये ऐसे जैसे दुसरी जन्नत न हो,
अक्सर बहने लगते है अश्क जब याद आ जाती है,
छुपा देते है लोगो से क्यों की कोइ हरकत न हो,
चमन की फिजा को बदलने का करिस्मा जानते है,
फिझा क्या जीसे पतझड में बसंतकी हसरत न हो,
हर दुआ में उसे ही याद रखते है पहले हर किसीसे,
क्या करे ईबादत जीसे कबूल होने की किस्मत न हो,
अब चमन भी क्या करे फुलो को खीला के जहां मे,
वो मुरजाते फुलो के वास्ते जब कोइ महोब्बत न हो |
नीशीत जोशी
રવિવાર, 15 જાન્યુઆરી, 2012
वाकिया बताया नही जाता
Har kisi ko apana vaakiya bataaya nahi jaata,
Ujaala ho ghar me chirag ko jalaaya nahi jaata,
Hausalo se to dariya bhi paar kiya ja sakata hai,
Kinaare baith bhaNvar se kisi ko bachaaya nahi jaata,
Laakh paabaNdhi daalo fir bhi bachche bigad sakate hai,
Fule gubbaro ko bahot jyada dabaaya nahi jaata,
Tod ke aayana khud bikhare tukado ko jodate to ho,
Paash paash hue shisha ko fir banaaya nahi jaata,
Mahobbat me aajamaaish karate rahe baar baar puchke,
Naadaan the bhule pyaar sareaam jataaya nahi jaata.
Nishit Joshi
हर किसी को अपना वाकिया बताया नही जाता,
उजाला हो घर में चीराग को जलाया नही जाता,
हौसलो से तो दरीया भी पार किया जा सकता है,
किनारे बैठ भंवरसे किसीको बचाया नही जाता,
लाख पाबधी डालो फिर भी बच्चे बीगड सकते है,
फुले गुब्बरोको बहोत ज्यादा दबाया नही जाता,
तोडके आयना खुद बीखरे टुकडॉको जोडते तो हो,
पाश पाश हुए शीशा को फिर बनाया नही जाता,
महोब्बतमें आजमाईश करते रहे बार बार पुछके ,
नादान थे भुले प्यार सरेआम जताया नही जाता।
नीशीत जोशी
શનિવાર, 14 જાન્યુઆરી, 2012
હવે શક્યતા નથી
મૌન ફરી રખાય, હવે શક્યતા નથી,
રસ્તે ફરી મળાય, હવે શક્યતા નથી,
ગોજારી રાતે નાખ્યો છે ધામો અહીંયા,
સ્વપ્ન ફરી સજાય, હવે શક્યતા નથી,
કંટક રાહ પર ચાલેલા રક્તાળ પગલે,
પગલા ફરી રખાય, હવે શક્યતા નથી,
નીચોવી ને દિલ ને કર્યુ રૂધીર વિહુણુ,
ઘાવો ફરી ખવાય, હવે શક્યતા નથી,
વગર પતવારે પહોચી ગયા મજધારે,
કિનારે ફરી જવાય, હવે શક્યતા નથી,
ખોવાયા યાદોમાં બન્યા કાફીયા દોષી,
ગઝલ ફરી લખાય, હવે શક્યતા નથી,
સોગંધ આપી ઓજલ થયેલા આંખોથી,
વળતા ફરી અવાય, હવે શક્યતા નથી.
નીશીત જોશી
બુધવાર, 11 જાન્યુઆરી, 2012
ऐसा न लगे
क्या तुम भी आज हमसे हट रहे हो,
ऐसा ना करो के लगे तुम कट रहे हो,
नीद जो आये तो बहेतर है सो जाओ,
ऐसा न सोना के लगे तुम बट रहे हो,
फुल आये पसंद उसे चुम लो होठो से,
ऐसा न लगे फुलो को तुम सट रहे हो,
कोइ करे बात तो मत ईतराना इतना,
ऐसा न महेसूस हो के तुम फट रहे हो,
प्यारका इकरार कर ले खुद लब्जो मे,
ऐसा न लगे बोलना के तुम नट रहे हो ।
नीशीत जोशी
મંગળવાર, 10 જાન્યુઆરી, 2012
કોણ અહીં પોતાના કોણ પરાયા
કોણ અહીં પોતાના કોણ પરાયા છે,
એ દોસ્તો માં જ દુશ્મનો દેખાયા છે,
કાંટાઓથી તો ઇજા પામે છે માણસો,
અમારા પગ તો ફુલો થી જ ઘવાયા છે,
આંસુ નીકળતા હાથ આગળ આવતા,
અમને આજે એ હાથોએ જ રડાવ્યા છે,
કહે છે કંઇક મજબુરી ની વાત હોય શકે,
એ મજબુરી એ તો ઘણાને જીવાડ્યા છે,
જે હોય,નક્કી કેમ કરૂ પારકા પોતાનાનુ,
આજે એ સવાલે જ તો અમને હંફાવ્યા છે.
નીશીત જોશી
સોમવાર, 9 જાન્યુઆરી, 2012
उजाला
अंधेरा देख के उजाला की याद आती है,
सुनहरी सुबह के वास्ते ये शाम जाती है,
मुरजा जाते है कुछ फुल भी सन्नाटो में,
औश की बुंद फिर उसकी गरीमा लाती है,
चहरे पे उजाला पडे तो लगता है चमकने,
तस्वीर भी फिर देख आयना, शरमाती है,
उजालो में जब भी कर ले जो दिदार तेरा,
रुह भी कभी नज्म, कभी गझल गाती है,
उजालेमें जो भी होता है दिखता है जहांमे,
अंधेरा तो सारी बातो को खुदसे छुपाती है।
नीशीत जोशी
રવિવાર, 8 જાન્યુઆરી, 2012
તુજ હ્રદયે મુજ ને ક્યાં સજાવે છે
પ્રસ્થાનનુ સ્થાન પણ ક્યાં બતાવે છે તુ,
રડે દિલ હરપલ પણ ક્યાં મનાવે છે તુ,
નયનોના મારી તીર ઘાયલ કર્યો મુજને,
ઝખ્મો નો પણ હિસાબ ક્યાં રખાવે છે તુ,
કરેલો ગુનાહ તો ઘણા કરતા ફરે છે અહીં,
સૌ પાસે પ્રેમ નો તાંડવ ક્યાં કરાવે છે તુ,
આપી શિક્ષા મનને વસ કરી લીધા છે ઘણા,
મુજ ઠોઠ ને પાઠ સીખવી ક્યાં ભણાવે છે તુ,
માન્યુ તુજ ને હશે ઘણી મજબુરી મુજ કાજે,
માટે જ તુજ હ્રદયે મુજ ને ક્યાં સજાવે છે તુ.
નીશીત જોશી
શનિવાર, 7 જાન્યુઆરી, 2012
नही जा सकता
हुन्नर कुदरतका सीखाया नही जा सकता,
औकातसे ज्यादा दिखाया नही जा सकता,
कुछ कहा उसका उतना चिन्तन ना करना,
बसा वाकीया फिर भुलाया नही जा सकता,
फरेबो से भरी दुनीया हो, हो जुठ हर जुबा,
तब सच्चाका मोल लगाया नही जा सकता,
किसीके आने जाने से महेफिल नही रुकती,
वो रोशन चीराग युंही बुजाया नही जा सकता,
प्यार करनेवालो को याद किया जाता रहा है,
पदचिन्हो को राह से मीटाया नही जा सकता,
ना मांग अपनी औकातसे ज्यादा उस खुदासे,
पल ऐसे दे देगा जीसे बीताया नही जा सकता,
दिल दिया उसे संभाल के रख जब तलक बने,
हाथसे नीकलने के बाद बचाया नही जा सकता ।
नीशीत जोशी
औकातसे ज्यादा दिखाया नही जा सकता,
कुछ कहा उसका उतना चिन्तन ना करना,
बसा वाकीया फिर भुलाया नही जा सकता,
फरेबो से भरी दुनीया हो, हो जुठ हर जुबा,
तब सच्चाका मोल लगाया नही जा सकता,
किसीके आने जाने से महेफिल नही रुकती,
वो रोशन चीराग युंही बुजाया नही जा सकता,
प्यार करनेवालो को याद किया जाता रहा है,
पदचिन्हो को राह से मीटाया नही जा सकता,
ना मांग अपनी औकातसे ज्यादा उस खुदासे,
पल ऐसे दे देगा जीसे बीताया नही जा सकता,
दिल दिया उसे संभाल के रख जब तलक बने,
हाथसे नीकलने के बाद बचाया नही जा सकता ।
नीशीत जोशी
શુક્રવાર, 6 જાન્યુઆરી, 2012
કોણ જાણે કેમ
કોણ જાણે કેમ વાતો અટકી હતી,
તેને આમ શેને વાતો ખટકી હતી,
આમ તો બીછાવેલી આંખો પથમાં,
તો કેમ દિલની ધડકન ભટકી હતી,
પ્રેમમાં નીહારવુ એકટસે લાજમી છે,
કેમ સામે આવતા આંખ મટકી હતી,
મળ્યા બાદ નથી રહી શકાયુ એકલુ,
કેમ અરમાનોની ધડીઓ છટકી હતી,
સમક્ષ આવ્યેથી લાગે અજાણ્યો ભય,
કેમ યાદોમાં જ જીન્દગી લટકી હતી.
નીશીત જોશી
તેને આમ શેને વાતો ખટકી હતી,
આમ તો બીછાવેલી આંખો પથમાં,
તો કેમ દિલની ધડકન ભટકી હતી,
પ્રેમમાં નીહારવુ એકટસે લાજમી છે,
કેમ સામે આવતા આંખ મટકી હતી,
મળ્યા બાદ નથી રહી શકાયુ એકલુ,
કેમ અરમાનોની ધડીઓ છટકી હતી,
સમક્ષ આવ્યેથી લાગે અજાણ્યો ભય,
કેમ યાદોમાં જ જીન્દગી લટકી હતી.
નીશીત જોશી
घर मे ईन्सान रहते है
लोग कहते है घर मे ईन्सान रहते है,
मैने देखा ईन्सान नही सामान रहते है,
नुमाईशोकी चीजो से भर रखा है वो घर,
अतीथी के लिये दिलमें अपमान रहते है,
बातोमें नये नये सीरीयलके बस आलाप,
नये फिल्मी अवतारोका बहुमान रहते है,
नये खरीद् लाये वस्तुओ के दाम बताना,
महेंगाई जुठलाके खुदका सन्मान रहते है,
क्या यही है सब तरक्कीका दौर 'नीशीत'?
दिलो में ईन्सानीयत नही हैवान रहते है !!!!!
नीशीत जोशी 05.01.12
कैसे कैसे
कैसे कैसे वो गम होते है,
कुछ गम तो कम होते है,
रोशन दिखे पुनमका चांद,
अमावस्यामें नम होते है,
आंखोसे पीनेवाले वल्लाह,
वो मनसूबो में दम होते है,
खामोशी फरमाती है बाते,
तबतो लब्ज नरम होते है,
पापपुर्णके फेरे में है ईन्सान,
कुछतो अपने करम होते है ।
नीशीत जोशी 04.01.12
कुछ गम तो कम होते है,
रोशन दिखे पुनमका चांद,
अमावस्यामें नम होते है,
आंखोसे पीनेवाले वल्लाह,
वो मनसूबो में दम होते है,
खामोशी फरमाती है बाते,
तबतो लब्ज नरम होते है,
पापपुर्णके फेरे में है ईन्सान,
कुछतो अपने करम होते है ।
नीशीत जोशी 04.01.12
बेवफाई खुद करते हो
जीन्दगी अब कैसे गुजरेगी आराम के साथ,
तुम जो नाम लेते हो कुछ ईल्जाम के साथ,
नामुमकीनको किस तरह बदले मुमकीनमें,
अपने भी मीलते है आखरी सलाम के साथ,
मीटा देते वो मजबुरीया गर देते साथ मेरा,
तुम भी साथ हो लिये उस आवाम के साथ,
तुटा आयना जोडने की करते रहे थे कोशीश,
जोडके जी लेते महोब्बत के पैगाम के साथ,
बेवफाई खुद करते हो दिलको अपना कहकर,
ढाते रहो सीतम सहेंगे हर घाव ईनाम के साथ ।
नीशीत जोशी 03.01.12
चमन अब तो खील जायेगा
हर चमन अब तो खील जायेगा,
तेरा आंचल फिरसे मील जायेगा,
युं अब बेपरदा ना हो कोई तुजसे,
फकीरीमें लोग न बोझील जायेगा,
कोई शक्स की आंखे न होगी नम,
मौजोसे किनारा अब छील जायेगा,
तेरे नामके जादु से वाकिफ ईन्सान,
बीन प्यार के माना बुदजील जायेगा,
बुटे बुटे में करामत है तेरी मेरे नबी,
दरींदो का चहेरा अब तो शील जायेगा ।
नीशीत जोशी 02.01.12
कर गया मुजे वोह तन्हा
मीलनकी आश लगायी मगर सपना बनाकर के,
मीलते रहे ख्वाबो में दिलसे सजना बनाकर के,
आहोशमें लेने की बात पे अंन्जान बन गये वोह,
जलाया दिल मेरा लकडी सा जलना बनाकर के,
खामोश नीगाहे बोलती रही बहोत अनकही बाते,
आंखो का समंदर खोला मगर हसना बनाकर के,
महोब्बतने बेवफाई दीखा के पीलाना भी सीखाया,
और खाते रहे अनगीनत घाव चखना बनाकर के,
इस से बहेतर क्या सजा थी जो वोह देता मुजको,
कर गया मुजे वोह तन्हा मगर अपना बनाकर के ।
नीशीत जोशी 29.12.11
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ્સ (Atom)