રવિવાર, 9 ઑગસ્ટ, 2009
મારી કબરપર
એક ફુલ પણ ન આપી શક્યા જીવનભર
મુકી ગયા ગુલદસ્તો મારી કબરપર
જોયુ તીરાડ થકી અમે સુતા સુતા
પડતા હતા અશ્રુ આંખોથી મારી કબરપર
નથી હવે કોઇ નીહાળનાર કહ્યુ અમે
હવે ન વહાવો આંખોના મોતી કબરપર
અમે તો છીએ હવે લાચાર પડેલા અંદર
આવે જ્યારે યાદ અમારી આવતા રહેજો મારી કબરપર
તોડે કોઇ દિલ તમારૂ અને ન સહેવાય
છુ તમારો આવી બેસજો મળશે દિલાસો મારી કબરપર
નીશીત જોશી
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો