જો વાંચીને તારૂ લખાણ , ન ભીજાય મારી આંખો તો,
માનજે મારી આંખો અતી ભીજાય સુકાય ગઈ હતી,
ન આપજે કોઇને એવા દોષો, કલમને કે કાગળને,
સ્વપ્ન કરવા સાકાર હકીકત મારી વીસરાય હતી,
ન રહ્યા કોઇ શબ્દો હોઠો ગયા બીડાય હવે તો,
મારી કલમ પણ પેલી વિરહમા જ ઉભી હતી,
ના, ના, ના, છે જ આ જીવનનુ ચિત્ર મારૂ પણ,
સમજણને મારી અણસમજણ માની હતી,
જીવીયે છીએ વાંચીયે છીએ નિશિત આ જીવન પણ,
મઝા લેવાની કળા મારે તુજ પાસે શીખવી હતી.
નીશીત જોશી
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
સ્વપ્ન કરવા સાકાર હકીકત મારી વીસરાય હતી,
જવાબ આપોકાઢી નાખોન રહ્યા કોઇ શબ્દો હોઠો ગયા બીડાય હવે તો,
મારી કલમ પણ પેલી વિરહમા જ ઉભી હતી,
ના, ના, ના, છે જ આ જીવનનુ ચિત્ર મારૂ પણ,
jordar che..... nice one....
મઝા લેવાની કળા મારે તુજ પાસે શીખવી હતી.
to
જે કળા તેની પાસે ન હતી તેવી કળા તને કેમ શીખવે??
Wow Nisitbhai....Thanks for put the poems on mouse click
જવાબ આપોકાઢી નાખોDo visit my blogs and blogs I like:
nvndsr.blogspot.com
gitanshpatel.blogspot.com
mig2008.blogspot.com
crcrampurakt.blogspot.com
ન રહ્યા કોઇ શબ્દો હોઠો ગયા બીડાય હવે તો,
જવાબ આપોકાઢી નાખોમારી કલમ પણ પેલી વિરહમા જ ઉભી હતી,
upar ni line bahu gami.. saras rachan chhe...