આજના શુભદીને એક બાપ તરફથી પોતાના સંતાનને

શીખવ્યુ પકડીને આંગળી રાહ ચાલતા,
સમયે સાથ આપજે મુજને રાહ ચાલતા,

ભાણાવીને સામર્થ બનાવવાની છે ફરજ,
ગણીને ન ભુલજે સાથોસાથ રાહ ચાલતા,

પર સેવા ધરમ બનાવજે તુજનો જગમા,
ન મુકતો જરુરતમંદોને એમ રાહ ચાલતા,

કરજે સેવા ધરડાઓની મળશે આશીર્વાદ,
કળયુગી પ્રદ્યુશણ ભુલજે તુજ રાહ ચાલતા,

હિસાબ રાખે છે ચિત્રગુપ્ત ઉપરના માળે,
ન કરજે ગૉટાળા જીવનમા રાહ ચાલતા,

બાપ છુ તારો શીખામણ તો આપી જ શકુ,
માનશે તો કંટક થશે સરળ રાહ, ચાલતા.

નીશીત જોશી 19.06.11

क्या करना है

यह एक मन की भावना है, कृपिया कोइ भी अपने दिल पे न लेवे |

वोह महल देख क्या करना है,
कहो तुम्हे इश्क क्या करना है,

अमर हो गये लोग प्यार करके,
दास्तां सुन तुम्हे क्या करना है,

जी को मचलाना छोडो मोज करो,
तुम्हे कहां जीना दुस्वार करना है,

इश्क कोइ खेल नही चाहे वो खेले,
यह समंदर है डुबके पार करना है,

जज्बात अलग नही होते इश्क में,
दिल तुटने पर भी प्यार करना है,

इतिहासके पन्नो पे चडता है नाम,
तुम्हे तो ताजमहल देखा करना है,

कब्रमेंभी सुकु मीलता है एक फुलसे,
तुम्हे दिलकी बीती से क्या करना है ।

नीशीत जोशी 18.06.11

માટીના માનવી

ક્યાંથી ભીનાશ માટીમાં લાવવી અહી,
બધા જ બન્યા માટીના માનવી અહી,

હોત જો ભીનાશ એ માટીમા સ્નેહની,
ન બનત આમ નીશ્ઠુર માનવી અહી,

હોત જો ભીનાશ એ માટીમા પ્રેમની,
ન બનત આમ હવસી માનવી અહી,

હોત જો ભીનાશ એ માટીમા દયાની,
ન બનત આમ એ ક્રુર માનવી અહીં,

હોત જો ભીનાશ એ માટીમા માયાની,
ન બનત આમ સ્વાર્થી માનવી અહીં.

નીશીત જોશી 17.06.11

પ્રેમમા અમે

પુરા સંરજામ સજાવીએ પ્રેમમાં અમે,
અંજામનો ડર ન રાખીએ પ્રેમમા અમે,

આવે તોફાનો દરિયામાં એ માલુમ છે,
હિમ્મત ન ક્યારે છોડીએ પ્રેમમા અમે,

ડાળ તુટવાનો ડર નથી હોતો પક્ષીને,
આત્મનાવિશ્વાસથી ઉડીએ પ્રેમમા અમે,

વમળ ફસાવી ડુબાળી જાય આમ તો,
પાતાળેથી મોતી કાઢીએ પ્રેમમા અમે,

હશે નહી મળતો હોય સૌને એવો પ્રેમ,
યાદોમા જીવનને જીવીએ પ્રેમમા અમે,

કહે છે ઝખમ લાગે, ધાવ બને નાસુર,
યાદોના લેપથી રુઝાવીએ પ્રેમમા અમે,

ક્યાં જાણતા હતા થયો જ્યારે એ પ્રેમ,
થયો છે, સુખ અનુભવીએ પ્રેમમા અમે.

નીશીત જોશી 16.06.11

શું એવુ ન થાય?

દિવાલો પર લાગેલી તસ્વીર ભાળીને,
તુ બહુ યાદ આવે છે,
હોત જો તુ,
ભીજાંવત મુજને વહાલથી,
સમજાવત મુજને વહાલથી,
ફેરવત માથે હાથ વહાલથી,
પણ શું કરૂ?
કુદરત પણ રુઠી છે મુજથી,

શું એવુ ન થાય?
મનાવી લઇ કુદરતને,
એ તસ્વીરથી બહાર આવે તુ,
તુજ ખોળે માથુ મુકી ઉંઘી જાવ....

આવ ને.... 'માં' ,
તુજ સંગ વાતો કરવાનુ બહુ મન છે.

નીશીત જોશી 15.06.11

चाहे वैसे रख

यह जीन्दगी तेरी ही है तु चाहे वैसे रख,
यह जान तेरे ही चरणोमे जाये वैसे रख,

किसीके आंखोमे न आये एक बुन्द आंसु,
किसीके लिये कुछ करगुजर जाये वैसे रख,

जात मजहब की कश्मकशमे पडे है लोग,
परायोको दिलसे अपना बना जाये वैसे रख,

ओजल नही फिरभी नादानोके लिये ओजल,
ज्यादा वोह भी नादानी न कर जाये वैसे रख,

परदे मे रहेनेकी आदत है तुजे परदा ही सही,
जब चाहे मुजे तेरा दिदार मील जाये वैसे रख ।

नीशीत जोशी 14.06.11

हो गया

आयना जब पाश पाश हो गया,
दिल मेरा मरीजेखाश हो गया,

धोखा दे गयी कमबख्त आंखे,
महोब्बतका परदाफाश हो गया,

मर जाते बुदजील कहेता जहां,
जीना अब मंजीलेआश हो गया,

फुलोकी खुश्बु से खुशनुमा था,
बाग भी अब तहसनाश हो गया,

गुजार देते ताउम्र यादोमे तेरी,
एक ख्वाब भी तारोताश हो गया,

दिवानगीका कुछ तो हुआ असर,
नाम जुडनेसे चिरागेखाश हो गया ।

नीशीत जोशी 13.06.11

જો તો

મસ્તોની દુનીયામા આવીને તો જો,
જરા પોતાના અસ્તિત્વ ભુલાવીને તો જો,

ભુલાય જશે માયા આ જગની બધી,
જરા પોતાના ગીતોને ગણગણાવી તો જો,

બેઠેલો જ છે હ્રદયમા સૌનો એ પ્રેમી,
જરા પોતાનુ માથુ નીચે નમાવીને તો જો,

લહેરો જ બની જશે કીનારા પાછા,
તોફાનોથી જરા સામનો કરાવીને તો જો,

ખુલી જશે પાછો ખજાનો આંનદનો,
પોતાનામા સૌને એકવાર સમાવીને તો જો.

નીશીત જોશી 12.06.11

આપ કલકત્તા રહો છો

આમ દિલને કરી ફના મુશ્કરાતા રહો છો,
કોઇ કહી રહ્યુ હતુ આપ કલકત્તા રહો છો,

આ તે કેવી આબરૂ બક્ષી મુજને એ ખુદા,
ભુલ્યા બધુ આપ યાદ સજાવતા રહો છો,

શરણે આવ્યા છે તેની પરવા તો ન કરાય,
હારેલાને આપ અધીકાર જતાવતા રહો છો,

પ્રેમમા ડુબી જવાની મજા કંઇક ઔર હોય,
ઉંડાણ જાણ્યા બાદ દરિયો તરાવતા રહો છો,

વાંચીને હ્ર્દય જે ઉતરે છે રોજ કાગળ પર,
સમાજની લાજને લઇ ભુલ સુધારતા રહો છો,

પ્યાલાને પુછો સુરાહીમા રહેલી સુરાની મજા,
બેહોશને હોશમા રહેવાનુ સીખવતા રહો છો,

પેલા ખુદાએ બનાવ્યા એકબીજા માટે બન્નેને,
બગીચામા ફુલોને પતંગીયા દેખાડતા રહો છો.

નીશીત જોશી

........

મિત્રોની મિત્રતાએ બચાવી રાખ્યો છે,
બીજાઓએ તો હચમચાવી નાખ્યો છે,

પ્રેમમા પડ્યો ત્યારે નહતી જાણ મુજને,
અશ્રુઓએ દરીયામા ડુબાવી નાખ્યો છે,

વાતો કરતા કરતા હોઠો થરથરે મુજના,
ચુપચાપ મૌને ગુંગો બનાવી નાખ્યો છે,

સંતાકુકડી જીવનની રમવા બેઠા છીએ,
રમતની બગાડી બાજી હરાવી નાખ્યો છે,

દર્શન અભીલાશા વ્યર્થ લાગે છે મુજને,
તુજ યાદો સંગ હ્રદયમા સમાવી નાખ્યો છે,

મહેફિલ રોશનકાજે પ્રજ્વલીત કરૂ રોશની,
તુજ નામનો એક દિપ પ્રગટાવી નાખ્યો છે.

♫♥ નીશીત જોશી ♥♫ 09.06.11

नही मीलती

गमगीन जीनेवालो को शोहरत नही मीलती,
राह चलते चलते युंह महोब्बत नही मीलती,
लाख तुफानोमें घीरा हो साहील मजधारमें,
बुलंद हौसलेवालो को सीकस्त नही मीलती,
सिकंदर बनना तो चाह्ते है सब लोग यहां,
हर किसीको दुनीयाकी सियासत नही मीलती,
तहजीब सीखके बहेतरीन बने नामके ईन्सान,
ढुंढनेसे भी दिलके कोनेमें शराफत नही मीलती,


महेफिल-ए-नबीमे रोज रोनक होती है जीन्दगी,
चीराग बुजने पे भी उनकी शिकायत नही मीलती,
शीकार जो होते है उनकी तिरछी नयन कटारसे,
घायलको दर्दे-दवा करनेकी ईजाजत नही मीलती,
प्यार कर लिया,दिल दे दिया एक ही नबी को,
अब तो दुसरोका नाम लेने की फुरसत नही मीलती,
पागल दिवाना बनके बस गये जो नबी के दिलमें,
दरबार-ए-वैकुठ से परंहसोको रुकसत नही मीलती ।
नीशीत जोशी 07.06.11

अस्त्र अनशनका

बाबाने उठाया अस्त्र अनशनका,
पर सरकारने बनाया बचपनका,

साम को हुआ ऐलान मान गये,
कुछ देरमे शीशा तुटा दरपनका,

वादा फरोस्तिके युं लगे इल्जाम,
चीठ्ठीको बनाया गया कंचनका,

जो थे आसार तुटनेके बदल गये,
फिरसे चल पडा अस्त्र अनशनका,

कयामत ढायी पुलीसके नुमाइन्दोने,
सोये लोगोका दौर चला उलजनका,

नीर्दोष अंजानो पे चला लाठीका जोर,
अत्याचार हुआ सरेआम जबरनका,

बाबाको पहोचा दिया उनके आशियाने,
रोस बरकरार रहा लोगोमे अलगनका,

क्या होगा नतीजा नही जानता कोइ,
पर नया बनेगा फिरसे अस्त्र अनशनका ।

नीशीत जोशी 05.06.11

હોય છે

રણ મૈદાનમા ઘણાને ઘણુ બધુ ખોવુ પડતુ હોય છે,
પથ્થર સાથે ભટકાવવા પથ્થર બનવુ પડતુ હોય છે,

ખુશી ઉદાસીથી અલગ રહીને મેળવી નથી સકાતી,
હર હમેંશ હસવાવાળાઓ ને પણ રડવુ પડતુ હોય છે,

હજી સુધી ઉંઘથી પુરે પુરો સબંધ છે જે નથી તુટ્યો,
કારણ આંખોને સુ- સ્વપ્ન સેવવા ઉંઘવુ પડતુ હોય છે,

જે લોકોથી એવુ લાગે છે કે સુરક્ષીત છુ હવે તો હું,
હરદમ એ જ લોકોથી મુજને દર્દ સહેવુ પડતુ હોય છે,

યાદોના બગીચાઓ મહેકી ઊઠે છે ફુલોથી 'નીશીત',
સમયંતરે મહેકતા ફુલોને પણ તો મરવુ પડતુ હોય છે.

નીશીત જોશી 05.06.11

પ્રિય નેટમિત્રો માટે ખાસ

પાડી છે આજકાલ બીજાઓની નકલ કરવાની પ્રથા,
કોઇ રચનાની કરી ઐસીતૈસી, નકલ કરવાની પ્રથા,

પ્રેમથી સમજાવે છે અહી તેઓને ઘણા બધા છતા,
પાડી છે કોઇની પણ વાત કાનોમા ન ધરવાની પ્રથા,

'ન કરો નકલ',કહીયે છતા પણ કર્યે રાખે બેશરમો,
પાડી છે વગર મહેનતે પોતાની રચના કહેવાની પ્રથા,

સાવધાન મિત્રો,આવા મિત્રોથી સૌ રહેજો દુર જરા,
પાડી છે આ પાછળથી વગર ખંજરે વાર કરવાની પ્રથા,

નથી આ રોસ પણ આવે છે ઘણી દયા નાદાનો પર,
પાડી છે કેવી તે આવી આ રીતની ઉઠંતરી કરવાની પ્રથા,

સમજી જાઓ હજી પણ છે સમય બાકી,અરે!બીચારા,
પાડી છે શું આ રીતે જ ખુદે ખુદના અપમાન થવાની પ્રથા,

ન હોય હ્રદય માંહી કાગળ પર ઉતારવા જેવુ કંઇ ખાસ,
પાડી તો લો,રચનાના રચૈતાના નામને નીચે લખવાની પ્રથા,

ન ફેરવો પાણી કોઇની મહેનત પર નિર્દયતાથી 'નિશિત',
પાડી છે કેમ ફક્ત આવુ કરી ખુદને જ બદનામ થવાની પ્રથા.

નીશીત જોશી 04.08.11

ગમતી નથી

રોજ રોજની આ હવે કટકટ ગમતી નથી,
રોજ સાંજ પડ્યે હવે ઝંઝટ ગમતી નથી,

ચાલ્યા હવે તો અમે આ જગમાંથી,
આ રીતની જીંદગીની રમઝટ ગમતી નથી,

કહે છે લોકો કે માની જશે એક દી',
મને હવે એ જ કહેલી લટપટ ગમતી નથી,

મુકી દીધો છે મોઢામાં મમરો એવો,
મને હવે મીઠા બોલની ચટપટ ગમતી નથી,

આવીને પણ હવે શું ન્યાલ કરી દેશે,
'નીશીત'મને તેની હવે ખટપટ ગમતી નથી.

નીશીત જોશી 03.06.11

એવુ લાગે છે

શ્રી 'ઓસો' ની બુકમાંના સુફી સંત મુલ્લા નસરૂદ્દીનનો એક કિસ્સો વાંચી પ્રેરીત થઇ
આ રચના લખેલ જે રજુ કરૂ છુ આશા છે ગમશે.

ઘરવાળીનો ગુસ્સો મને વાવાઝોડુ લાગે છે,
ન કરે જો ગુસ્સો તો, મને અજુગતુ લાગે છે.

શાંત જો હોય ત્યારે,
વાવાઝોડા પહેલાની, નીરવ શાંતી લાગે છે.

વાસણો પછાડી કરે અવાજ,
વરસાદ પહેલાના, આભનો ગળગળાટ લાગે છે.

જો માથે ઢોળે દાળનુ તપેલુ,
પડ્યો હોય જાણે વરસાદ, એવુ લાગે છે.

ન કરો આટલો વિચાર 'નીશીત',
તોફાન બાદ દરિયો થશે શાંત એવુ લાગે છે.

નીશીત જોશી
દુઃખ ગમે તેટલુ આવે તેના તરફ ધ્યાન ન આપો,
હર ક્ષણનો આનંદ ઉઠાઓ અને મોજ મા રહો.
કારણ દુઃખ તો સુખ આપીને જ જવાનુ છે. 02.06.11

ફરે છે

ન કરવાના કામ જુઓતો કરે છે,
પછી પાછળથી પસ્તાતો ફરે છે,

નથી રાખતો ભરોસો ખુદા પર,
ખુદાના નામથી ભાગતો ફરે છે,

નથી જોઇ શકતો કોઇનુ સારૂ,
બીજાને જોઇજોઇને હસતો ફરે છે,

જ્યારે આવે છે સમય તેનો ત્યારે,
કોઇ નથી હવે મારૂ એ કહેતો ફરે છે.

નીશીત જોશી 05.08.09

મુંગા પ્રાણીની વ્યથા

કરાવશો કામ મુજ પાસે,
નહી કહુ મારી થાકની વ્યથા,

દોડાવશો જો મુજને,
નહી કહુ મારી હાંફની વ્યથા,

ફટકારશો જો મુજને,
નહી કહુ મારી દર્દની વ્યથા,

લાદશો બોજો મુજ પીઠે,
નહી કહુ મારી ભારની વ્યથા,

નાખો કે ન નાખો રોટલો,
નહી કહુ મારી ભુખની વ્યથા,

છું એક હુ મુંગુ પ્રાણી 'નીશીત',
કેમ વર્ણવુ મારી સહનશીલતાની વ્યથા.

નીશીત જોશી 30.05.11

પુછ્યુ છે ક્યારેય

વાદળે પુછ્યુ છે આકાશને ક્યારેય,
એ સુરજે પુછ્યુ છે પ્રકાશને ક્યારેય,
માઝીએ પુછ્યુ છે પતવારને ક્યારેય,
એ નદીએ પુછ્યુ છે સાગરને ક્યારેય,
અશ્રુઓએ પુછ્યુ છે આંખોને ક્યારેય,
પક્ષીઓએ પુછ્યુ છે સાખોને ક્યારેય,
પરવાનાએ પુછ્યુ છે શમાને ક્યારેય,
એ કવિએ પુછ્યુ છે ગઝલને ક્યારેય,
પતંગીયાએ પુછ્યુ છે ફુલોને ક્યારેય,
ચંદ્રમાએ પુછ્યુ છે ચાંદનીને ક્યારેય,
...
પુછ્યુ જો હોત ‘હા’ કે ‘ના’ કરવાને પ્રેમ,
એની વાત ન થતી હોત જગમા ક્યારેય...
નીશીત જોશી 29.05.11

કોની હતી?

વાદળો વચ્ચે ઘેરાયેલી કાયા કોની હતી,
અશ્રુધારામાં ભીજાયેલી છાયા કોની હતી,

તડકામા છાયડો શોધતી વ્યથા કોની હતી,
મહેફિલમા એ ગઝલ રુપી કથા કોની હતી,

હું છુ તારી, કહેલી કર્ણપ્રિય વાત કોની હતી,
કાને ગુજંતી રહેલી આ કરામાત કોની હતી,

માની જઇશ કહી રીસવાની ઇચ્છા કોની હતી,
ફુલ બનીને મહેકી ઉઠવાની ઇચ્છા કોની હતી,

પારકાને પોતાના સમજવાની સમજ કોની હતી,
પોતાના કહી હ્રદયે વસાવવાની ગરજ કોની હતી,

એ તો તુ હતી, તુ હતી, તુ હતી, અને તુ જ હતી,
નહીતર કહો આ વર્ણવેલી બધી વાતો કોની હતી?

નીશીત જોશી 28.05.11

તો જાણુ

ગરીબોનો બેલી જો ન કહેડાવ તો જાણુ,
અમ ગરીબ ઉપર દયા વર્ષાવ તો જાણુ,

બાગોના ફુલો તો ખીલી ઉઠે છે ચમનમા,
ફુલો બીચારા ખીલી કરમાય છે ચમનમા,
કરમાયેલાને ફરી જો મહેકાવ તો જાણુ,
અમ ગરીબ ઉપર દયા વર્ષાવ તો જાણુ,

જીવન જીવી જઇએ સાથ મળવાની આશમા,
હરપળ નામ રટ્યા કરીએ મળવાની આશમા,
આશાને પુર્ણ કરી સંપુર્ણ કરાવ તો જાણુ,
અમ ગરીબ ઉપર દયા વર્ષાવ તો જાણુ,

નથી જાણતો કોઇ મંત્રતંત્ર તુજને રીઝાવવામા,
નથી જાણતો ધરમ ધ્યાન તુજને રીઝાવવામા,
ચરણે દે જગ્યા હ્રદયે લગાવ તો જાણુ,
અમ ગરીબ ઉપર દયા વર્ષાવ તો જાણુ.

નીશીત જોશી 27.05.11