જુના ખંડેરો નવીન શહેરો બનવા લાગે છે,
દેખાય જ્યાં જમીન મકાન ચણવા લાગે છે,
મોતીઓ જ ખોળવા ખોલુ છુ છીપ આમ તો,
પણ તેની માહીથી સમુન્દર તરવા લાગે છે,
સવારનો પહોર તો લાગે છે બહુ રડીયામણો,
ત્યાં તો તારલા તડકો પહેરી ફરવા લાગે છે,
ઓ ઇશ્વર,બચાવજે મુજને નબળા દિવસોથી,
જેને કહીએ પોતાના,જોઇને ભાગવા લાગે છે,
શીખર પર રહેવુ પણ લાગે અજાયબી જેવુ,
ક્યારેક ક્યારેક તો પાંખો પણ ફુટવા લાગે છે,
વિચાર પણ જો આવે એ પત્ર લખવાનો તો,
એ માળા પરથી કબુતર પણ ઉડવા લાગે છે.
નીશીત જોશી 22.10.11
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો