તો કહેવુ કોને?

દરદ દેનાર જ જો રડી પડે,તો કહેવુ કોને?
તબીબ જ જો દવાને વખોડે,તો કહેવુ કોને?

એમ તો આદત પડેલી છે ઘાવો ઝીલવાની,
ઘાવ જ્યારે નવા ઘાવ દેખાડે,તો કહેવુ કોને?

હિમ્મત હતી તોફાની દરીયાને પાર કરવાની,
કિનારા જ્યારે કિનારાને સંતાડે,તો કહેવુ કોને?

વાતાવરણ બનાવ્યુ ખુશનુમા ફુલોની મહકથી,
સમીર જ્યારે આડો અવળો ઉડે,તો કહેવુ કોને?

અજાણ્યા મુસાફિર બની ભટક્યા નીર્જન પથમાં,
રાહબીર જ્યારે એક પથ સુજાડે,તો કહેવુ કોને?

નીશીત જોશી 27.12.11

MUKTAK

एक नजर ही काफी है कमाल के लिये,
गीरफ्त हो जाये दिल मीसाल के लिये,
सुबहशाम फिर जीक्र उसीका रहे लब पे,
खुद ही फिर वजह बने इस बेहाल के लिये....
नीशीत जोशी 26.12.11

દીકરી તુ છે કાળજાનો કટકો

હવે તુજને નવજીવન જીવવાનુ છે,
તુજ જીવન પોતે જ વસાવવાનુ છે,

પહેલા હતા તુજ બખ્તર ઘણા બધા,
હવે પોતા મેળે પોતે સાંચવવાનુ છે,

રીસાયે આવી જતા મનાવવા તુજને,
હવે રીસાયેલાને તારે મનાવવાનુ છે,

ઇચ્છેલુ ખાધુ, પીધુ, ફરી પણ લીધુ,
હવે બીજાની ઇચ્છાએ જ રહેવાનુ છે,

વ્હાલી હતી અને હરદમ રહીશ યાદે,
વ્હાલી બની ત્યાં મનને જીતવાનુ છે,

આ કુળમા જન્મ લઇને જળહળાવ્યુ,
તારે સાસરાના કુળને દીપાવવાનુ છે,

દીકરી તુ છે કાળજાનો કટકો મુજનો,
તુજ જગ્યાએ કોણ બીજુ સમાવાનુ છે?

નીશીત જોશી 26.12.11

हुन्नर हमे भी सिखा देना

महक जाये हर चमन जब खील उठते हो तुम,
सजा लेते है हर नग्मे जब बात करते हो तुम,

मंजिल हो जाती है आसान हमराही के संगमें,
पथ्थर बन जाये फुल जब साथ चलते हो तुम,

आसान नही कोई वाकिया को नज्ममें ढालना,
हर लब्ज बने गझल जब समा मे सजते हो तुम,

चांदनी रातकी रंगत भी पडने लगती है फिक्की,
यादोके सायेमें जब गमगीन तन्हा पडते हो तुम,

ऐसे तो हम भी नादां है इस महोब्बत की राहमें,
हुन्नर हमे भी सिखा देना उस्ताद लगते हो तुम...

नीशीत जोशी 22.12.11

मेरे नाम ये ईनाम आया

रुख से परदा हटाया तो तेरा सलाम आया,
हर महोब्बत के वाकिये में तेरा नाम आया,

डुब गये थे तेरी ही चाहत में हम इस कदर,
हरएक मयकदे में तेरी ही आंखोका जाम आया,

हम जीद लीये थे तुम्हे पाने की इस जन्ममें,
अभी रुठे ही थे वहीं महोब्बतका पैगाम आया,

शुक्रिया मेरे खुदा का तेरे दिल में जगह मीली,
ईबादत में तुजे मांगना मेरे कुछ तो काम आया,

अब रुक्सत तलक न छोडेगे साथ किया है वादा,
मुद्दतो मांगने के बाद मेरे नाम ये ईनाम आया ।

नीशीत जोशी 05.12.11

हम उनसे ...... नही करते

हम उनसे बात करने की शीकायत नही करते,
महोब्बत करनेके बाद फिर बगावत नही करते,

फकिरीमें तो हर कोई आंसु बहा देता है यूं मगर,
क्यों नही कहते की हम कोई इबादत नही करते,

वो लम्हे को चुरा के ले जाना चाहते तो हो,मगर,
फिर ये क्यों कहते हो की हम शरारत नही करते,

हर ख्वाब के रहनूमा बनके आ जाते हो हर रातको,
पर हम तो कोई तुमसे नींद में हीमायत नही करते,

परिंन्दो की तरहा धोसला बना के उड जानेकी अदा,
दर्द सहके भी बयां तेरी दास्ताने फितरत नही करते।

नीशीत जोशी 02.12.11

ઘર ના હાંડલાઓ વાતો કરે છે

ઘર ના હાંડલાઓ વાતો કરે છે ઃ

"રાખ્યું હતું મારા માંહી ઘણું ધાન,
હર મહીને બદલાવતા એ ધાન,
તુજનુ ભાળ્યું હતુ એવું જ,
આજે નથી માલિક પાસે રાખવાનું કોઈ ધાન,
રોજ લાવે છે 'ને રોજ ધાન વાપરે,
આપણો માલિક ગરીબીમાં સબડે છે,
મોંઘવારી અવારનવાર પીઠ થાબડે છે,
જીવતર નો દાટ વાળે છે,
કોને કહે સ્વ-વેદના તે પણ,
મોઘવારી સૌ કોઈની હાલત બગાડે છે,
તેણે જેને ચુટ્યો એ આરામ ફરમાવે છે,
તે પણ ક્યાં કોઇનુ સાંભળે છે,
પોતે તેલ ના ડબ્બાઓ ઢોળે,
ભલે કોઈને ત્યાં દીવો પણ ન જલે,
નખ્ખોદ જાય એવા સેવકનું
જેના થકી આપણો માલિક ઝીણ ઝીણ મરે છે."

નીશીત જોશી 01.12.11

ભારતનો પાયો

દિવાલો પર ની માટી હવે ખરે છે,
કોણ કહશે ગાંધી નો ચરખો ફરે છે,

અમુલ્ય જ્ઞાન ધરાવનાર પણ ચુપ,
નેતાઓ પોતાના ખીસ્સાઓ ભરે છે,

ગરીબ બીચારો સહે મુંગે મોઢે અહીં,
મોંઘવારીથી ઘણો ગરીબીમાં ગરે છે,

નવીન રીતે પ્રવેશી રહી ગુલામી પ્રથા,
પે'લા લલચાવી ગોરાઓ પૈસો ચરે છે,

શરમ પણ ન રહી આપણા ચુટાંયેલોમાં,
થપ્પડ ખાઇને પણ આનંદથી વીસરે છે,

આતંક સહ્યો,અર્થતંત્ર ને ખળભળાવ્યુ,
ઝીણ ઝીણ ભારતનો પાયો હવે ઝરે છે.

નીશીત જોશી 30.11.11

પ્રેમ એક પળભરમાં રમાય છે

આંખોમા હવે કોઈ પણ દરિયો ન રહ્યો,
કોઈપણ ખૂણે દરદનો દુઃખયો ન રહ્યો,

ઠોકર વાગ્યેને ઘણો સમય થયો પસાર,
કદાચને શહેરમાં કોઈ પાળિયો ન રહ્યો,

પ્રેમ ની પરાકાષ્ટાએ પહોંચી ગયા હોત,
પણ શુકનવંતા કોઈ જ સાથિયો ન રહ્યો,

ખજાનો લૂટાવી સોપ્યુ સર્વસ્વ પ્રેમીઓને,
હવે અહીં પ્રેમનો કોઈ દિવાળીયો ન રહ્યો,

સાંભળ્યુ કે પ્રેમ એક પળભરમાં રમાય છે,
તુટેલા હ્રદયે નીશીત કોઇ ખેલૈયો ન રહ્યો.

નીશીત જોશી 29.11.11

इस बहारमें तुम

बहार आ गयी लगता है अब आओगे तुम,
मन से उतर के दिल में बस जाओगे तुम,

तस्सवुर में ही सही ख्वाब सजाते रहते हो,
देख बहार, सपनेमें भी न रुठ पाओगे तुम,

रुठना मनवाना फिर रुठना अदाकारी तेरी,
इस बहारमें कौनसा तरीका अपनाओगे तुम,

मना लेना कैसे भी यह हुन्नर सिखा तुजसे,
बहार में हर राझ दिल के खुलवाओगे तुम,

बहारके आने जानेसे कुछ तो सिख गये है,
प्रेम या विरहके हर समयमें मुश्कराओगे तुम ।

नीशीत जोशी 28.11.11

ये चीराग अब बुजनेको है

अब चाहे कुछ भी कहे जमाना यहां,
नही भुलेगा प्यारका अफसाना यहां,

शमा चाहे जलके बुझभी जाये अगर,
महोब्बत में जलेगा ये परवाना यहां,

चंद्रमा करे इन्तजार चांदनीका वहां,
इन्तजार में जीये बनके दिवाना यहां,

मै भी हूं पागल उनके प्यार में शायद,
सोचता हूं जैसे कोइ हो मस्ताना यहां,

दिदार के इन्तजारमें रहू कतारमे खडा,
परदा हटे तो सीखलु मै मुश्काना यहां,

ये चीराग अब बुजनेको है महफिलमे,
अब तो छोड इस कदर तडपाना यहां ।

नीशीत जोशी 27.11.11

कैसे दिन अब काटते रहते है

मेरे वास्ते रोज महेफिल सजाता है वोह,
मुजे ही चीरागो की तरहा जलाता है वोह,

आंखो में बसा रखा है एक नूरानी दरिया,
बहाके अश्क मुजे ही याद दिलाता है वोह,

पास रहने का वादा कर के दूर चले जाना,
रात सपनोमें रोज आजाके सताता है वोह,

उसकी गली भी हो चली है सूमसान अब,
जो भी बैठे शाख पे उनको उडाता है वोह,

समंदर की रेत पे लीखा था नाम उनका,
बुलाके लहरे खुद यादोको मीटाता है वोह,

कितने खुबसूरत थे बीताये लम्हे साथ के,
अब आयनासे भी खुद को छुपाता है वोह,

कैसे दिन अब काटते रहते है बीन नीशीत,
रखके गम पास,खुशीको दूर बैठाता है वोह ।

नीशीत जोशी 26.11.11

દિકરીની વિદાય

પારકા ઘરની બનશે લાજ એ,
થશે દિકરીની વિદાય આજ એ,

ધન એ પારકુ,જતન કરી રાખ્યુ,
સોપવુ પડે શોધી જેનુ છે સાજ એ,

આપ્યા સંસ્કાર કેળવણી મુજ રીતે,
હવે પ્રમાણ આપશે કરીને કાજ એ,

કાળજાનો કટકો મુજ વહાલસોયો,
બનશે પોતાના પીયુનો સરતાજ એ,

સાચવેલી બાગના બાગવાન માફક,
સાંચવશે પોતાના બાગને આજ એ,

ખુશી કહુ પરંતુ અશ્રુ આપે છે પ્રમાણ,
પસાર થાય છે પ્રસંગેથી સમાજ એ,

નરમ હતો વધારે નરમ બન્યો આજ,
વહેતા આંસુનો છે આજે તો રાજ એ.

નીશીત જોશી 25.11.11

कौन कहता है

कौन कहता है हजारो चांद की ख्वाईश करो,
वो बनके आये चांद वही एक फरमाईश करो,

सीतारे तो बहोत है चांद मगर एक आसमांमे,
चांदनीसे कहो अब चांदकी न अजमाईश करो,

राहबर बनके मुश्कील राहमें भी साथ देते रहे,
फुलोको देख दर्द को अठारा से न बाईश करो,

माझी बनके कस्तीको ले आये किनारे पर अब,
मजधारमें डुब जानेकी न अब दिलेख्वाईश करो,

अपना कहा है,अपना भी लिया है,अपना बना के,
अब बार बार कहके महोब्बतकी न नुमाईश करो ।

नीशीत जोशी 24.11.11

मजबुरी कहती है

करवट बदल बदल कर काट रहे है रात वोह,
सपनो में आ के जगा के कर रहे है बात वोह,

कितना समजाया रुबरु आने की गुजारीशसे,
बहाना बनाकर दिखा देते है ये कायनात वोह,

प्यार का यह खेल बखुबीसे खेलना जानते है,
हर हारी बाझी जीत कर देते है मुजे मात वोह,

चीराग बुजाये नही महेफिल बतौर चलती रही,
परवानेको जला दिखाके जताते है जज्बात वोह,

आयना दिखाया,समजाया दिखाके खुद चहरेको,
मजबुरी कहती है अब करेंगे कब्रमें मुलाकात वोह ।

नीशीत जोशी 22.11.11

“देखते रह गये हैरत से जमाने वाले“

चांद की आहोंशमें रहे सीतारे सजाने वाले,
खुद रुठते रहे इश्कमें सबको मनाने वाले,

नफरत से भरी दुनीया होती बीना प्यारके,
शुक्रिया महोब्बतकी पगदंडीया बनाने वाले,

सीतमगर की फितरत है सीतमको फैलाना,
प्यार से मात खाते है वोह सब सताने वाले,

कदम हमने उठाया महोब्बतमें उसे देखकर,
तीलमीला उठे इश्कको दलदल बताने वाले,

पा लिया जब प्यार हमने इस कदर जहांमे,
दोनोको देखते रह गये हैरत से जमाने वाले ।

नीशीत जोशी 21.11.11

સંભાળીને ચાલો

આવી રહી છે યાદ તેની, ધબકાર જરા સંભાળીને ચાલો,
વીનવતા થાય મુશ્કેલ સ્વાસો જરા ધીમે નીકાળીને ચાલો,

હ્રદયની ધડકને ફુલો સમી મુરત વસેલી હજી સુધી અહીં,
આવતા એ રાહમાં કાંટાળા પથને અરીસો દેખાડીને ચાલો,

ન કોઇ સબંધ રહ્યો, ન રહ્યો હવે તો કોઇ મુલાકાતનો દૌર,
સમજાવે કોણ દિલને, નામ સાંભળી હવે ન ઉછળીને ચાલો,

દરીયો કોઇ ખોદકામ કરવાથી નહી બની શકે ઉંડો ક્યારેય,
વિરહ વેદનામાં એ ખારા પ્રવાહને તળીયે ડુબાળીને ચાલો,

ચાંદ ભલે ન કરે સીતારાઓ ની પરવાહ નીકળીને આભમાં,
અમાવસ્યાની રાતના સીતારાઓ ની ચમક નીહાળીને ચાલો.

નીશીત જોશી 19.11.11

રમી લઇશું હર બાજી તુજ સંગ

પ્રેમરમતના માહીર છો શીખડાવતા થઇ જાવ,
અનુભવી છો આ રમતના રમાડતા થઇ જાવ,

ભુલ નહી કરતા કોઇ પણ ચાલ ખોટી ચાલીને,
અજાણ્યો રમતનો મુજને સમજાવતા થઇ જાવ,

પાસા કોઇ જો પડી પણ જાય ખોટા કોઇક ભુલે,
અવળા પાસા સવળા કરી ચલાવતા થઇ જાવ,

બાળક જ્યારે પડે ત્યારે જ એ શીખે છે ચાલતા,
ઉભો કરી મુજને પાછા પથ સુજાડતા થઇ જાવ,

રમી લઇશું હર બાજી તુજ સંગ,પણ એક શરતે,
જીત્યેથી તુજને મળુ,હાર્યે દિલે વસાવતા થઇ જાવ.

નીશીત જોશી 18.11.11

तुम मेरी ही हो

उस दिन तुम सहमी सहमी,
शरमाती, छुईमुई सी,
गभराती, डरी डरी सी,
फिरभी,
मनमें नव आनंद लिये,
मीलनका नव उन्माद लिये,
बैठी थी नयी दुल्हन बनकर,
मनमें अजीब ईन्तजार ले कर,
आज भी लगती हो मुजे वैसी ही,
चाहे बरसो बीते, उम्र बीती,
पदवी बदली,
लेकीन हो उस दिन जैसी ही,
मेरे लिये तो आज भी तुम वही हो,
जैसी थी वैसी ही हो, तुम मेरी ही हो ।
नीशीत जोशी 17.11.11

बदलते मौसमका जीक्र

मौसम आती जाती रहेगी,
दिलको युं बहेलाती रहेगी,

ना करना सीकवा किसीसे,
जीन्दगी कुछ सीखाती रहेगी,

कली भी खील जायेगी अब,
ओशके बुंदोमे नहाती रहेगी,

युं तो चुपचाप गुजरे मौसम,
दिलमें आवाज मचाती रहेगी,

सर्द हवा भी गर्म हो जायेगी,
जब रुहसे रुह मीलाती रहेगी,

बदलते मौसमका जीक्र कर,
मौसम खुद समजाती रहेगी |

नीशीत जोशी 16.11.11

मौसम

कब जायेगा ईन्तजार करनेका मौसम,
कब आयेगा तेरेमेरे मीलनेका मौसम,

सुक गये हर शाक से आश के फुलभी,
आनेसे तेरे,आयेगा खीलनेका मौसम,

अब हवा ने कर लिया है तुफानी रुख,
करीब ही है झलझला आनेका मौसम,

सैलाब से डुब जायेंगे ये शहर ये गांव,
आयेगा वो हैवानी कयामतका मौसम,

पहाड सा कठीन समय,दरीया सा दर्द,
पल भी मुश्कीलसे गुजारनेका मौसम,

दौडा भागीके कालमें प्रेम है एक खेल,
कब आयेगा खुदा,प्रेम करनेका मौसम,

जीन्दा है अभी कुछ दिवानगीका मौसम,
ठहर जाओ अभी नही है जानेकी मौसम ।

नीशीत जोशी 14.11.11

आखरी सांस पे

दाग अगर लगे हो धोना पडता है,
प्यार करनेवालोको रोना पडता है,

हर गलीमें टहलना मुनासीब नही,
जहां छोडा वही खडा होना पडता है,

इज्जत चाहीये तो पहेले देना शीखे,
वरना कमाया नाम खोना पडता है,

बबुल के गाछ में आम नही फलते,
मीठे फलके बीजको बोना पडता है,

जीन्दगी की डगर हो चाहे बोझील,
खुश रहके जीवनको ढोना पडता है,

चाहे दौडलो जीवनभर तुम नीशीत,
आखरी सांस पे तो सोना पडता है ।

नीशीत जोशी 13.11.11

प्यार कर गये

कौन कहता है की हम डर गये,
हम तुम्हारी खातीर ठहर गये,

तन्हाई जुदाई वो अपनी जगह,
हम तुम्हारी यादोमें बसर गये,

हवा चली तुफानो सी शहर मे,
अफवां फैलायी हम गुजर गये,

किसी कब्रके तो काम आये वो,
फुल रखे मानके हम मर गये,

न सोचा महोब्बत करोगे ऐसे,
बीना सीकन के प्यार कर गये ।

नीशीत जोशी 12.11.11

तस्सवुर की जो रंगत होते

तेरे तस्सवुर की जो रंगत होते,
तो हम बादशा-ए- जन्नत होते,

वो फरिस्तेभी साथ रहते हरदम,
खुद खुदा भी हमारी संगत होते,

आठो पहर करते रहते पहरेदारी,
तकदीर बनानेवालेभी अंगत होते,

बागके कुचे से महक उठती रहती,
वो हर फुल आपकी खीदमत होते,

ये जीन्दगी फिर मील जाती दुबारा,
वो सांस दुसरी सांसकी मन्नत होते,

गर रहेमत करता मेरा नबी मुजपे,
हर ख्वाबमे बसना मेरी हसरत होते ।

नीशीत जोशी 11.11.11

કોઇ આપો

કોઇ કલમ આપો મુજને કાગળ લખવો છે,
કોઇ મલમ આપો મુજને ઝખમ ભરવો છે,

નથી આવતા હવે તો તુજના સપના પણ,
કોઇ ચાંદ આપો મુજને યાદને ધરવો છે,

હવે તો ગણાતી નથી કોઇ ધડી તુજ વીના,
કોઇ સમય આપો મુજને પ્રેમને ભણવો છે,

પ્રેમ કરતાં ખોઇ નાખ્યુ જે હતુ પોતાનુ એક,
કોઇ હ્રદય આપો મુજને વધુ પ્રેમ કરવો છે,

સ્વર્ગ પણ તરછોડ્યુ તુજ સાથ કાજ, કહ્યુ,
કોઇ મૃત્યુલોક આપો મુજને આંટો ફરવો છે.

નીશીત જોશી 09.11.11

(इतने हुए करीब मगर दूर हो गये,inspired by this line writer Jawed Akhtar sahaab)

इतने हुए करीब मगर दूर हो गये,
यादोमें रहके तेरी हम चूर हो गये,

थे राहके भटकते हुए पथ्थर हम,
टकराके तुजसे हम मशहूर हो गये,

जमानाने सुनाये बेवफाईके किस्से,
प्यारमें तेरे हम तो मजबूर हो गये,

दिलके घावो को भी खरोचके देखा,
गहरे हूए मेरे वो घाव नासूर हो गये,

परवरदिगारने इम्तिहां लेकर देखा,
प्यारमें दुश्मनभी आंखके नूर हो गये,

मुफलीशी भी रास न आयी ज्यादा,
छू लिया जो तुने हम कोहीनूर हो गये ।

नीशीत जोशी 08.11.11

"दोहा" के उपर की पहेली कोशीश

(1)ना उनकी कोई सुनीए, न कान धरीये बात,

जुठे उसुलोकी बात कहे, वो नेताकी है जात ।





(2)रखना है एक ही रखीये, प्यार करने का उसुल,

बांटते रहे प्यार जो , जिन्दगी हो जायेगी वसुल ।


नीशीत जोशी

तुम

किसी कूचे में पडे होते जो न मीलते तुम,
बगीचाभी मुरजा जाता जो न खीलते तुम,

होश भी न रहेता, पयमाना हाथोमें रहेता,
महोब्बतका ईजाहारे पैगाम न लीखते तुम,

नींदको भी कर देता खामोश,रात जाग कर,
सिमटी यादोके सपनो में गर न दीखते तुम,

आंखे बन जाती एक बेखौफ तुफानी दरीया,
प्यारकी पतवार चलाना गर न सीखते तुम,

परिन्देभी पंख खोल कर आसमां नापते नहीं,
गर हाथोमें हाथ पकडके साथ न फिरते तुम,

फरिस्तो को भी रास्ता मील गया होता गर,
नबी के चाहनेवालो का वाकीया न गीनते तुम ।

नीशीत जोशी 06.11.11

પળ ક્યાં પાછી પળ ધરે

દિવાલો પણ આજ વાતો કરે છે,
સપનામાં આવી તે પાછો ફરે છે,

આંખો પણ વરસે છે ધીમે ધીમે,
અશ્કો પણ આજ દરિયો ભરે છે,

યાદોએ કર્યો છે આજ એ હુમલો,
હ્રદયના સૈનીકો અવાચક મરે છે,

તળીએથી શોધ્યુ બહુમુલ્ય મોતી,
રેતી માફક મોતી હથેળીથી સરે છે,

ખોટા તર્કોથી વેડફાઇ છે જીન્દગી,
ગયેલ પળ ક્યાં પાછી પળ ધરે છે,

હયાતીનો આનંદ માણી લે નીશીત,
પ્રેમ બધામાં જ એક સરખો ઝરે છે.

નીશીત જોશી 05.11.11

बना देना

हर मुश्कीलात को आसान बना देना,
रास्तेके पथ्थरको सिंहासन बना देना,

नफरतो में जिये जो जीने दो उन को,
फैलाके प्यार प्यारकी दुकान बना देना,

गर्दिशमें चले भी जाये जो चांद तारे,
यादो से सजा के उसे सामान बना देना,

क्या हुआ जो साथ न दे पाया कोई,
कदम बढाते हुए खुद पहेचान बना देना,

न सोच, परिंन्दे आयेंगे लौटके कैसे,
हर शाक पे उनका आशीयाना बना देना ।

नीशीत जोशी 04.11.11

मेरा तेरे आगे

मत पुछ के क्या हाल है मेरा तेरे आगे,(inspired by this line of GALIB)
हर एक जशन बेहाल है मेरा तेरे आगे,

खामोश निगांहे बहोत कुछ बयां कर दे,
बीते पलो का कमाल है मेरा तेरे आगे,

जुस्तजुको रखी है जीगर में सभाल कर,
ये सब यादोका धमाल है मेरा तेरे आगे,

कुदरत ने दिया तुजे हुश्न और मुजे दिल,
दो को जोडना बेमीसाल है मेरा तेरे आगे,

बात सब मानके रुठने भी नही देते तुजे,
ये हून्नर दिलका संभाल है मेरा तेरे आगे ।

नीशीत जोशी 02.11.11

अगर होता

हर लब्ज अगर मंन्जर बना होता,
मिला गम फिर अंन्दर फना होता,
आस्तिनमें पालते बीच्छु कभी तो,
सांपके असरे-जहर कम सुना होता,
मुफलीसी भी छुट जाती आहिस्ता,
गर फकिरो का सीना भी तना होता,
कारवां दिखता तो साथ हो लेते पर,
उम्मीदमें भी साथ चलना मना होता,
रंजीश होती प्यारके फरिस्तोको, गर,
चांदनीने फिर नये चांदको जना होता ।
नीशीत जोशी 01.11.11

यह हकीकत है या कहानी है ?

महोब्बत एक जोशे जवानी है,
ये रुह महोब्बतकी दिवानी है,

प्यार है फिर भी शरमाती है,
ये आंखो की अपनी जुबानी है,

इजहार को बहोत ईतराती है,
न मालूम यह कैसी नादानी है,

नयी सूबह राह नयी सुजाती है,
एक महोब्बतकी राह सुहानी है,

प्यारकी पुकार अनायस आती है,
बादमे उनके नाम जीन्दगानी है,

सैलाब आने पे सवाल सुनाती है,
क्या यह हकीकत है या कहानी है ?

नीशीत जोशी 31.10.11

મનવા

જીવવુ છે તુજને જીવી જાજે મનવા,
ન દે દોષ કોઇને સુખી થાજે મનવા,

અપાર તોફાનોનો સમનો કરી જા જે,
ન ક્યારેય કોઇથી દુઃખી થાજે મનવા,

આવે જો આંગણે કોઇ દુશ્મન પણતો,
એ દોસ્તીના હાથને સાખી લેજે મનવા,

નહી કંઇ જાય સાથે આંખો બંધ થયેથી,
ખાલી હાથ જોઇ કંઇ શીખી જાજે મનવા,

કામ કરજે એવા કે નામ રહી જાય એવુ,
શેરીમાં પાળીયા બનીને પુજી જાજે મનવા.

નીશીત જોશી 30.10.11

फल यहांका यहीं है

जो कर रहे हो,वो सही है,
अल्लाह के पासभी बही है,

चीर कर उतरे दिले पाकमें,
ये आयनाभी तुटता नही है,

रहमतकी भीख मांगते हो,
तुम कहां,दिल ओर कही है,

खुदके वजुदको भुल जाओ,
दुधभी देखो बनता दहीं है,

सजा मीले या मीले तौफा,
मीलता फल यहांका यहीं है ।

नीशीत जोशी 29.10.11

वो दीवाली की रात

याद मुजे है वो दीवाली की रात सुहानी,
थी वो मदमस्त आपस की बात सुहानी,

आसमानसे जो तारा तुटता नजर आया,
होगी उस टपकते सीतारेकी जात सुहानी,

तारे तो दिखते नही अमावस्याकी रातको,
अनायास हुआ और बनी मुलाकात सुहानी,

फुलजरीया जलने लगी दोनो तरफ ऐसीकी,
रात रोशन कर गयी दिलकी हालात सुहानी,

जहनमें उतर गयी तस्वीर खुशनुमा रातकी,
दीवालीकी रात बरसी तारोकी बरसात सुहानी ।

नीशीत जोशी 27.10.11

હતી એ પણ એક દીવાળી

હતી એ પણ એક દીવાળી,
પરોઢીએ ઉઠાડી તૈયાર કરાવતી,
નવા કપડા પહેરાવતી,
મીઠાઇઓથી મોઢુ મીઠુ કરાવતી,
બધાને પગે લગડાવતી,
પૂજા પણ પરાણે કરાવતી,
કામે જતા થયા ત્યારે,
પેઢી પર લઇ જવા માટે,
સામાન કાઢી આપતી,
જતા પહેલા દહીં ખવડાવતી,
પૂજા સમયે હાજરી બજાવતી,
આજે આ દીવાળી ફીક્કી લાગે છે,
ઘરમાં બનેલી મીઠાઇ મોરી લાગે છે,
તુજની અનઉપસ્થીતી આજે ખાલે છે,
'માં' તુ આજ પાછી બહુ યાદ આવે છે.

નીશીત જોશી 25.10.11

HAPPY DIWALI TO ALL

टिम टिम दीये चमक उठे,
नये कपडे सबके दमक उठे,
जगमग हो रहा आंगन अब,
दीवालीके ये दीये झबक उठे,

आओ बुजुर्गोसे आशीर्वाद लेवे,
आओ बच्चोको सुआशीष देवे,
मीठाईओकी अब चहक उठे,
दीवालीके ये दीये झबक उठे,

अपने घर आंगनको सजा देवे,
अतीथी आगमनका मजा लेवे,
प्यारसे सब दिल महक उठे,
दीवालीके ये दीये झबक उठे

HAPPY DIWALI TO ALL.

नीशीत जोशी 24.10.11

બધાથી

સુગંધના આધારે ફુલ વર્તાતુ નથી,
ફુલો ઘણા છે બધાથી ખીલાતુ નથી !

સુગંધ તો પ્રસરાવે જગ માંહી ઘણા,
એક સરખુ તો બધાથી જીવાતુ નથી !

શીખર ઉપર પહોંચતા પહોચી જાય,
બધાથી તો એ જગ્યાએ જવાતુ નથી !

મોટા તો બની જાય છે મોટાઇ કરીને,
મોકો આવ્યે નાના સામે નમાતુ નથી !

હોય ગમે તેટલા આદર્શ વિચારો દિલે,
ઇર્ષાઓને હરધડી બધાથી મુકાતુ નથી !

બધુ મુકીને બની જાય જે ખરો માણસ,
પણ બધાથી નિર્દોષ બાળ બનાતુ નથી !

નીશીત જોશી 23.10.11

લાગે છે

જુના ખંડેરો નવીન શહેરો બનવા લાગે છે,
દેખાય જ્યાં જમીન મકાન ચણવા લાગે છે,

મોતીઓ જ ખોળવા ખોલુ છુ છીપ આમ તો,
પણ તેની માહીથી સમુન્દર તરવા લાગે છે,

સવારનો પહોર તો લાગે છે બહુ રડીયામણો,
ત્યાં તો તારલા તડકો પહેરી ફરવા લાગે છે,

ઓ ઇશ્વર,બચાવજે મુજને નબળા દિવસોથી,
જેને કહીએ પોતાના,જોઇને ભાગવા લાગે છે,

શીખર પર રહેવુ પણ લાગે અજાયબી જેવુ,
ક્યારેક ક્યારેક તો પાંખો પણ ફુટવા લાગે છે,

વિચાર પણ જો આવે એ પત્ર લખવાનો તો,
એ માળા પરથી કબુતર પણ ઉડવા લાગે છે.

નીશીત જોશી 22.10.11

ક્યાં સુધી

કોઇના નામને ક્યાં સુધી બાંધશો હવે,
કોઇના નામથી કોઇને કેમ હાંકશો હવે,

કરવા સમયે કર્યુ કંઇ નહી સ્મરણ કરી,
સમયના ધોડે ચડી કેમના ભાગશો હવે,

કહેવા માટેનુ બચ્યુ કંઇ નથી આમતો,
ઉધારની જુબાન કેટલાની માંગશો હવે,

જતો રહ્યો ભય મૃત્યુનો જાણીને સત્ય,
યમરાજને પુછો કઇ રીતથી મારશો હવે,

લગામ રાખી જીવતર જીવો આનંદથી,
લાશ ભાળીને લોકો માનશે જાગશો હવે.

નીશીત જોશી 21.10.11

જેનીતેની સંગ

કોઇનુ જોઇને ક્યારેય બળવુ નહી,
જેનીતેની સંગ અમસ્તા હળવુ નહી !

છે બધા જ અહીં સ્વાર્થમાંહી ડુબેલા,
જેનીતેની સંગ ક્યારેય ભળવુ નહી !

પીઠે છુરી મારનારાઓ છે ભરમાર,
જેનીતેની સંગ ક્યારેય મળવુ નહી !

વાતો કરાવીને ફોસલાવે છે ઘણા,
જેનીતેની વાતે ક્યારેય ચડવુ નહી !

ધરમની ડંફાશો કરી બને ધરમવીર,
આવા ધર્માત્માઓને કંઇ ધરવુ નહી !

પાપપુર્ણ્યના દાખલે દેખાડે છે ભય,
જેનીતેની ભયની વાતોથી ડરવુ નહી !

નીશીત જોશી 20.10.11

खयाल

बातो बातोमें प्यारका ईकरार हो गया,
बेचारा नासमज दिल बेकरार हो गया,

जबान तो न खोल पाए सामने उनके,
आंखोसे हर खयालका ईजहार हो गया,

लोगोने कहा गुनाह है महोब्बत करना,
बेकाबु था दिल और गुन्हेगार हो गया,

सुनी नही कोई आवाज करते रहे प्यार,
महोब्बत के नाम पर दिलदार हो गया,

कमसीन आंखोने रखा था खयाल खुब,
खयाल पढते, महेबुब शर्मोसार हो गया,

गुलाब सा खील गया चहेरा ऐसे नीशीत,
बागो के फुलो का मानो सुबेदार हो गया ।

नीशीत जोशी 18.10.11

आंखोसे हर खयाल का ईजहार हो गया

उनके आने से मौसम बसंत बहार हो गया,
दिलकी धडकन बनके राग मल्हार हो गया,

बैठ गुनगुनता रहे गझल उनके ही नाम की,
गझल खत्म होने तक जाहीर प्यार हो गया,

महोब्बत के आसार भी नजर आने लगे अब,
और आंखोसे हर खयाल का ईजहार हो गया,

अपने दोस्तो से कोने में करने लगे बाते लोग,
सुनके वो बाते चहेरा उनका शर्मोसार हो गया,

नदी-सागरके मीलन को देख मचल उठा दिल,
दिलकी लहेरो मे डुबते ही दरिया पार हो गया,

कयामत छा जाती है कुछ अफवाहो से अब तो,
जब कानाफुसी सुनते है 'नीशीत' ईन्कार हो गया ।

नीशीत जोशी 17.10.11

खुशी

मौजो को उछलने कुदने दो,
मगर हमे जरा संभलने दो,

दरिया मौजोको भेजे किनारे,
अश्क मेरा है, उसे बहने दो,

लपट आग की किससे कहे,
दिल तुटा अब उसे जलने दो,

कयामत की बात नीकाली है,
कायनात को जरा कहने दो,

मुश्किलात कुछ नही दिलकी,
खुशी है उसे अब तो बटने दो ॥॥

नीशीत जोशी 16.10.11

સંબધના નામ

એમજ કારણવિના કોઇને કંઇ મળાતુ નથી,
સગપણ સંબધના નામ વગર રખાતુ નથી,

જો સમજવા છે સમજી લો સમય દરમીયાન,
સંકોચમાં વેડફેલી પળોને પાછુ લવાતુ નથી,

બોલ્યા કર્યુ સમજણ વીના,તો પણ કહેવુ હતુ,
નામ આપો અમને નામ પાડતા આવડતુ નથી,

હજી પણ સાંભળવા 'ના' 'હા' ની જુઓ છો રાહ,
એમ તો વણ બોલ્યે કોઇને કશુ સમજાતુ નથી,

હોઠોને બીડી ચુપચાપ છો વિચારોમાં તલ્લીન,
યાદોની હરોળે ચડ્યા બાદ ઝલ્દી હટાતુ નથી,

મગજથી કામ ના લેતા, લઇ લો કામ હ્રદયથી,
હ્રદયથી કરેલુ નામકરણ ક્યારેય ભુસાતુ નથી.

નીશીત જોશી 15.10.11

हमे नही आता

नामुमकीन को मुमकीन करना नही आता,
हमे तो अपने ख्वाब भी सजाना नही आता,

यह तो वोह है जीनकी बदौलत पल जी गये,
हमे बीन उनके जीन्दगी बीताना नही आता,

जबभी चाहा दे दिया दुनियाका प्यार मुजे,
हमे महोब्बतका ईजहार जताना नही आता,

कैसे पीए उनकी नजरोके जाम,कोई बतलाये,
हमे जामे सुराही को भी जुकाना नही आता,

पास बैठके गुफ्तगु करनेकी आदत है उनको,
हमे महेफिलमें बैठनेका बहाना नही आता,

बेपन्हा महोब्बत करते है हमभी नीशीत,पर,
हमे मीठीमीठी बातो का फसाना नही आता ।

नीशीत जोशी 14.10.11

હસરત કે ઇબાદત

કરજે મુજની પુર્ણ હસરત એવી,
ન રહે બાકી મુજની જરૂરત એવી,

ચાંદ શરમાય છે નીહાળીને તુજને,
છે સુંદરતાથી ભરેલી સૂરત એવી,

વસાવી રાખી છે તસ્વીર સમણાંમા,
મળી બેહદ તુજની મહોબ્બત એવી,

નહી ભુલાય પળે પળની બધી યાદો,
નથી આ વાતો પણ છે હકીકત એવી,

વીચારોના વંટોળમાં વહેતો ભુલુ બધુ,
કોને સમજાવુ મનની મુસીબત એવી,

મળે તુજ ચરણ, દિલમાં ખુણે સ્થાન,
મુજની તો છે હસરત કે ઇબાદત એવી.

નીશીત જોશી 13.10.11

याद करते है

महोब्बतकी दास्तां सुनाने याद करते है,
तुजे किसीना किसी बहाने याद करते है,

मनकी चंचलता बाज नही आती छेडनेसे,
रात सपनेभी नींदमे सताने याद करते है,

मुश्कराहटोका जनुनभी गजबका छा जाता,
हसीके फव्वारे तुफान मचाने याद करते है,

पथ्थरभी अब तो तुटकर बीखर गये राहमें,
बीछाये राहमें जो फुल सुहाने याद करते है,

समंदरकी वो लहरे सुखकर किनारे सो गयी,
किनारे हुए मिलनके वो जमाने याद करते है ।

नीशीत जोशी 12.10.11

अब न कोई तमन्ना ना कोई ख्वाईश

अब न कोई तमन्ना ना कोई ख्वाईश बाकी है,
न शराब,न कोई पयमाना न अब तो शाकी है,

मुद्दत हुयी रूठके तो चले गये खडा करा कर मुजे,
वही ईन्तजारमे खडे है जहां छोडा मुरजाकर मुजे,
न कोई राहगुजर,न कोई हमसायाकी झांकी है,
अब न कोई तमन्ना ना कोई ख्वाईश बाकी है,

दिलको यह है यकीन लौट आओगे एकदिन वापस,
नीहारके तुटा आयना तुट जाओगे एकदिन वापस,
उस रोजकी तस्वीर हमने अपने दिलमें आंकी है,
पर अब न कोई तमन्ना ना कोई ख्वाईश बाकी है ।

नीशीत जोशी

तमन्ना

तेरी हर तमन्ना हो जाये पुरी यही ख्वाईश है मेरी,
मेरे नबी न करना कोई देरी यही फरमाईश है मेरी,

हर जनम तेरे लिये,मिले तेरा ही साथ मुजे हरदम,
रिस्ता बना लिया है ऐसा,बंधनसे बांधा तुजे हरदम,
जलनेवालो को छोडो,तोहिन करते ही रहेंगे वो सदा,
मजबुत दोरसे बंधे हम,न छुट पायेगे एकदुजे हरदम,
महोब्बत करते है अब प्यारकी अजमाईश है मेरी,
ईम्तिहां पार करा देगा तेरी,रखी गुंन्जाईश है मेरी,
तेरी हर तमन्ना हो जाये पुरी यही ख्वाईश है मेरी,
मेरे नबी न करना कोई देरी यही फरमाईश है मेरी,

दिलोजान से महोब्बतका एक फरमान लिये फिरता हूं,
अपने ही अंदर ख्वाईशोका सो अरमान लिये फिरता हूं,
मुजे न दे ना सही पर उनकी तमन्ना पुरी की मुराद है,
सुबह शाम तेरे सजदेमें उसका निरमान लिये फिरता हूं,
आयनाको दिखाके दिदार करनेकी नुमाईश है मेरी,
ए खुदा,परदा हटाके दिखानेकी दिलेख्वाईश है मेरी,
तेरी हर तमन्ना हो जाये पुरी यही ख्वाईश है मेरी,
मेरे नबी न करना कोई देरी यही फरमाईश है मेरी ।
नीशीत जोशी 10.10.11

આવોને.......

આવોને પ્રેમમાં આપણે બરબાદ થઇએ,
બનીને ઇતિહાસ આપણે અપવાદ થઇએ,

બોલવાવાળા બોલતા જ રહેવાના ઇર્ષામાં,
પોતાના શબ્દોના થકી આપણે સાદ થઇએ,

દુનીયાની અપાર ભીડે દબાય જાય અવાજ,
મંદીરના ઘંટાની માફક આપણે નાદ થઇએ,

ખારાસ આંખોના વહેણની ઓછી જો ન થાય,
એકબીજાના મધુર આપણે આસ્વાદ થઇએ,

ભુલી નહી શકાય કોઇથી વિતાવેલી હર પળો,
ચીતરાવી આ હ્રદયને સ્મરણીય યાદ થઇએ,

કુદરતના પણ ગજબ છે નિયમ 'પ્રેમમાં વિરહ',
આવોને ફરિયાદી બની આપણે ફરિયાદ થઇએ.

નીશીત જોશી 09.10.11

बीन पीये अब

यह एक गुनाह खुदाको मानना होगा,
जान लेने वास्ते मुजको मारना होगा,

मिलनकी घडी फिरसे खडी है सामने,
महोब्बतका अंत फिरसे भापना होगा,

शुक्रिया,आये,पर सफर है यह मौतकी,
छोडके साथ मुजे तो अब जागना होगा,

दिदार कैसे हो?डाल दिया परदा सामने,
अब तुजे भुलजानेका नाटक करना होगा,

सितमगर मुंह खोलने नही देते जहां मे,
ऐ खुदा, अब तुम्हे दिलसे पुकारना होगा,

जानता गर समंदर फसाता नही वो ऐसे,
डुबा देनेके बाद उसे मेरे संग तैरना होगा,

बीन पीये अब रहना है मदहोश मुजे तो,
होंशको सुराहीमें अब मुजे उतारना होगा ।

नीशीत जोशी 08.10.11

बीन तेरे मोरे कान्हा

कैसे कटाई राते बीन तेरे मोरे कान्हा,
कैसे बहकी बाते बीन तेरे मोरे कान्हा,

पनघट पर खडी करु तेरा ईन्तजार मै,
कैसे पनीया पाते बीन तेरे मोरे कान्हा,

एक बंसी थी जीसे सुन सूधबूध खोती,
कैसे होंशमें आते बीन तेरे मोरे कान्हा,

अब तो तस्वीर भी तेरी रुठी रुठी लगे,
कैसे मुश्कान लाते बीन तेरे मोरे कान्हा,

घर आंगन टांग रखी थी मटकी मैनेभी,
कैसे माखन खाते बीन तेरे मोरे कान्हा,

कोई दुजा नही भाता अब इस दिलको,
कैसे घ्ररको जाते बीन तेरे मोरे कान्हा ।

नीशीत जोशी 07.10.11

બની જઇશું

( બેફામસાહેબની એક ગઝલથી પ્રેરીત થઇ લખેલ છે)

આજ તુજને ખાતર અમે પર બની જઇશું,
તુજ પ્રેમના મજબુત બખ્તર બની જઇશું,

કોઇ આઘાત પહોચાડે જો તુજ વહાલને તો,
ઘાવ રોકી, ફુલ બનાવી અત્તર બની જઇશું,

લહેરો કોઇના કીધે રોકાતી તો નથી આમતો,
કિનારો બનશો તમે અમે સાગર બની જઇશું,

અરિસોમા જોઇને પ્રતિબીંબ હરખાયા કરો છો,
તુજની છાયામાં ભળી અમે સુંદર બની જઇશું,

આવતા જન્મની હવે વાત કરૂ તો, શૈશવકાળે,
તુજને રમવા કાજ રમકડાના ઘર બની જઇશું.

નીશીત જોશી 06.10.11

वोह आते आते रुक क्यों गये?

वोह आते आते रुक क्यों गये?
वोह जाते जाते रुठ क्यों गये?

हमने सिर्फ मांगी थी तस्वीर,
वोह देते देते युं तुट क्यों गये?

ख्वाईश तो और भी कर लेते,
पुरी करते करते घुट क्यों गये?

पीने जो बैठे थे जामे प्यारके,
पीतेपीते हाथसे छुट क्यों गये?

आंखोने बहाई झील आंसुकी,
रोतेरोते झील युं सुक क्यों गये?

मुलाकात थी ईजहारे प्यारकी,
बैठेबैठे अचानक उठ क्यों गये?

नीशीत जोशी 04.10.11

नाम

ना अब मेरे मंन्जरका कोई नाम है,
ना तो वो सीतमगरका कोई नाम है,

रुहने दिलमे बना लिया आशियाना,
अब न दुजे राहगुजरका कोई नाम है,

हाथकी लकिरोकी बाते ही करते हो,
बीगैर तेरे ना तकदीरका कोई नाम है,

आंखोकी लहेरोने मचा रखा है कहर,
ना ओर किसी समंदरका कोई नाम है,

मेरे सांसोसे जुडे हो तुम,तेरा ही नाम,
तेरे चरण,तेरे ही दरबारका कोई नाम है ।

नीशीत जोशी 03.10.11

फरमाईश

जब भी तेरी फरमाईश आयेगी,
ये कलमकी अजमाईश आयेगी,

मुद्दतसे विरह पर ही लिखा मैने,
अबसे प्यारकी गुजारीश आयेगी,

महोब्बतने सिखाया प्यार बांटना,
दिलसे प्यारकी सिफारीश आयेगी,

बेनाम हुए फिरते थे अबतलक यहां,
नकाब हटके दिले नुमाईश आयेगी,

अपनोके लिये तो जो कहे निछावर,
प्यार बांटनेकी दिलेख्वाईश आयेगी ।
नीशीत जोशी 02.10.11

હરઘડી જોવા

ગઝલમાં લઇ શબ્દોથી ઉઠાવી છે,
તેની હર મુરત દિલમા બચાવી છે,

કહેતા'તા જીવન નહી જીવી શકીએ,
તેની જ વાત તેમને હવે જણાવી છે,

મુંજાય ગયેલા પ્રેમપથમાં ઉતરીને,
પથમાં ફુલોની પગદંડી બનાવી છે,

મુશ્કાન બહુ જ ગમતી તેને અમારી,
માટે મુશ્કાનને તેના મુખે સજાવી છે,

ફુલોની સુગંધથી નીખરી જતા પોતે,
જીવને તેના નામની હવા વહાવી છે,

માસુમીયતથી આફરીન હતા 'નીશીત',
હરઘડી જોવા છબી દિલમાં અંકાવી છે.

નીશીત જોશી 01.10.11

હરઘડી જોવા

ગઝલમાં લઇ શબ્દોથી ઉઠાવી છે,
તેની હર મુરત દિલમા બચાવી છે,

કહેતા'તા જીવન નહી જીવી શકીએ,
તેની જ વાત તેમને હવે જણાવી છે,

મુંજાય ગયેલા પ્રેમપથમાં ઉતરીને,
પથમાં ફુલોની પગદંડી બનાવી છે,

મુશ્કાન બહુ જ ગમતી તેને અમારી,
માટે મુશ્કાનને તેના મુખે સજાવી છે,

ફુલોની સુગંધથી નીખરી જતા પોતે,
જીવને તેના નામની હવા વહાવી છે,

માસુમીયતથી આફરીન હતા 'નીશીત',
હરઘડી જોવા છબી દિલમાં અંકાવી છે.

નીશીત જોશી 01.10.11

उची ऊडानकी ख्वाईश

उची ऊडानकी ख्वाईश करते हो तुम,
अभी बच्चे हो नुमाईश करते हो तुम,

बेटे यह दुनिया है शोहरतमंद लोगोकी,
ये दुनियाकी अजमाईश करते हो तुम,

आस्तीनमें आतंक पाला है सरफिरोने ,
और शांती की फरमाईश करते हो तुम,

गलीके बेताज बादशाह वास्ते वोट दे के,
आका बनानेकी शिफारीश करते हो तुम,

हर नियम चलाते है अपनी ही मरजीसे,
उसीसे न्यायकी गुजारीश करते हो तुम ।

नीशीत जोशी 30.09.11

મનથી મન સુધી

મનથી મન સુધીના પૂલો બાંધ્યા છે,
અમે તો પહાડોના પહાડો લાંધ્યા છે,

લક્ષને તોડનાર ભલેને મળ્યા ઘણાં,
અમે તો લક્ષના પણ લક્ષો સાધ્યા છે,

જીવન બોઝીલ બન્યુ'તુ પ્રશ્નાવલીથી,
અમે દર સવાલોના જવાબો કાઢ્યા છે,

પડછાયાએ અરીસો સમજી કર્યા ટુકડા,
હર ટુકડે છાયાના પ્રતિબિંબો ભાળ્યા છે,

બધુ કર્યુ સરળ, ના સમજી શક્યા તેને,
હવે અમહ્રદયે પણ પરાજયો ભાખ્યા છે,

મહોબ્બતની તું હવે વાત ન કર "નિશિત",
રાતભર સપના સજાવી સવારે બાળ્યા છે.

નીશીત જોશી 29.09.11

निगाहोसे नीगाहे

सामने आये वो निगाहोसे नीगाहे मीली हुए ईशारे,
उसने कहा हम है तुम्हारे हमने कहा तुम हो हमारे,

कश्मकश चल पडी नजरो ही नजरोमे,खोने लगे युं,
बेताबीया दिखने लगी जाने को किसी सागर किनारे,

चोरी चोरी नीगाहोने लब खोले,महकते जज्बात बोले,
उसी पल तयकर लिया,बन गये वो एकदुजे के सहारे,

अब न कोइ हटा सकेगा, न कोइ मीटा सकता है उन्हे,
बनी थी रुह एक ही और न रहा था कुछ हमारे तुम्हारे,

महोब्बतकी एक मिसाल बनकर करेंगे प्यार इतना हम,
इतराने लगेगे देख हमारी तस्वीर आसमांके चांदसीतारे ।

नीशीत जोशी 28.09.11

मुद्दतों बाद तेरी याद चली आई है’

कहने को तो यादे बडी हरजाई है,
यही बात बुजुर्गोने भी समजाई है,

बीस्तरभी जागते रहेगे साथ हमारे,
सजा हमारे साथ उसने भी पाई है,

सपनेभी साथ छोड चुके आंखो का,
गहरायी तक चोट उसनेभी खाई है,

आनेकी खुश्बु महके हवाके झोकोमें,
हवा थमके लहेराना अभी पुरवाई है,

कसम दे चले गये थे न याद करनेकी,
जरुर कोइ तो बात जहनने सुनाई है,

भुल गये थे झलझलाके खौफसे पर,
मुद्दतो बाद तेरी याद चली आई है ।

नीशीत जोशी 26.09.11

तेरे साथ मेराभी नाम

उनसे मीलनेसे एक सुरुर होता है,
सुबहका ख्व्वाब पुरा जरुर होता है,

सीख लिये थे प्यार करनेके तरिके,
न सीखाया बेवफाई कसुर होता है,

प्यारकी हर बात अटकी जुबान पर,
न बोलना कुछभी तो गुरुर होता है,

तसव्वुरमे ही सही महोब्बत करलो,
न कर सके वो इन्सां गभरु होता है,

यह प्यारकी राहे होती है कांटो सी,
खुन बहे हर कदम पे मंजुर होता है,

मीले जीसे, मील गयी बादसाहीयत,
इन नफरतोके बीचका हुजुर होता है,

प्यार करके इतना तो जान ही लिया,
तेरे साथ मेराभी नाम मशहुर होता है ।

नीशीत जोशी 24.09.11

સપના નીકળ્યા છે દિવસે

હવે દોસ્તી કેમ નીભાવાય છે?
મુજ દુશ્મનોથી શીખાવાય છે,

વરસાદમાં નહાતા રહે લોકો,
ઉંડાણ દરિયાનુ મપાવાય છે,

મહેફિલોમા વેડફાય છે વિજ,
કોઇના ફાનસ ઓલાવાય છે,

કામ કરે છે ખોટા દિવસરાત,
નામે તેના તાલી વગાડાય છે,

શાને ડરીએ જીન્દગીથી બોલો?
મૃત્યુ જસ્ન રોજ મનાવાય છે,

કબર પણ નથી રહી સલામત,
બારણા તેના પણ ખોલાવાય છે,

સપના નીકળ્યા છે દિવસે આજ,
રાત્રે ઉજાગરાઓને બોલાવાય છે.

નીશીત જોશી 23.09.11

मै खुदा

मै ऐसा कलंदर हुं जो हर सिकंदरको मात करदु,
न देखी न सोची हो कायनातमे वो करमात करदु,

मै वोह खुशनुमा हवा हुं, मै सभी बागोकी बहार हू,
अमावस्याकी कालीरातको पुर्णीमाके जज्बात भरदु,

जलजला हुं ऐसा समंन्दरभी हैरान हो जाये जोंकोसे,
ओसको बनाके नदी,समन्दरके संग ताल्लुकात करदु,

महोब्बत करनेवालोका खुदा,नबी इबादत करनेवालोका,
मै फरिस्ता बनके दिवानोके सिफारीसकी बात करदु,

मै खुदा,अब इन्सानीयतका एक ही मजहब रखना है,
मेरे बनाये हुए इस इन्सानको इन्सानकी जात करदु ।

नीशीत जोशी 22.09.11

ઘાવો

થાબળી થાબળીને જેને અમે સુવડાવતા હતા,
તે ખાધેલા ઘાવો અમને હમેંશા જગાડતા હતા,

ભરાતા નથી આ બધા ઘાવો કોઇજ મલ્હમથી,
રૂઝાયા પહેલા નવા તીર ઘાયલ કરાવતા હતા,

નવા નવા આવતા ઘાવોની શું હવે થાય અસર,
જુના આ બધા ઘાવો જ સાંચવી સંભાળતા હતા,

અમાસની અંધારી રાતને પણ બનાવી પુનમની,
જગાડી અમને સપના રાતો રાત બગાડતા હતા,

પોતે તો ઠર્યા નહી અને રહ્યા અમે પણ જલતા,
ઠરી ગયેલા એ દિવામાં પણ તેલ હોમાવતા હતા.

નીશીત જોશી 21.09.11

कभी तुम कभी तुम्हारी यादे

कभी तुम कभी तुम्हारी यादे खटकती है,
कभी तु कभी तुम्हारी पायल खनकती है,

आंखको बंध रख कहां तक बैठु बताओ तो,
सामने आके तु या तुम्हारी रुह मटकती है,

दिलको भी कभी समजाके चुप तो करा देते,
किससे कहे धडकन तेरे नामकी धडकती है,

दर पे खडे अभी राह नीहारती रहे ये आंखे,
दौडे पडे सुन आवाज जो कानोमे भनकती है,

मौसम बदल गये बसंतभी फिरसे आने लगी,
आनेकी खुशीमें कब्रकी मीट्टीभी सरकती है ।

नीशीत जोशी 20.09.11

એક પછી એક બધા દુર થઇ ગયા

એક પછી એક બધા દુર થઇ ગયા,
સામે જે હતા તે મજબુર થઇ ગયા,

જોતા હતા જેને રોજ સાથે અમારી,
તેઓ તબદીલે તસ્વીર થઇ ગયા,

કોની કોની વાતો યાદ કરી જણાવુ,
તેઓ વાર્તાઓથી મશહુર થઇ ગયા,

આંખો થાકતી નથી યાદોમાં રડીને,
અશ્રુ દરિયાના જાણે પુર થઇ ગયા,

સંઘરૂ ક્યાં સુધી હ્રદયે રાઝની વાતો,
નીકળશે તો કહશે મગરૂર થઇ ગયા,

એકલા બીચારા દિલને કરુ છુ હૈરાન,
યાદ સંઘરતા ખુણા ભરપુર થઇ ગયા.

નીશીત જોશી 19.09.11

જીંદગી

ક્યારેક સવાર તો ક્યારેક સાંજ છે જીંદગી,
મધુર સરગમથી સજ્જીત સાજ છે જીંદગી,

જીવનને ન વેડફો જેમતેમઅહીંત્યાં ભાટકી,
કાલ ન પડે ક્યારેય બસ આજ છે જીંદગી,

સવાલ સંગ ઉત્તર પણ હોય છે સફરમાંહી,
ઉત્તરમાં જીવાય જવાનો અવાજ છે જીંદગી,

મસગુલ છે લોકો વ્યર્થ કામોની ભાંજગળમા,
વ્યથીત જીવવાની પ્રક્રિયાથી બાજ છે જીંદગી,

મહાન તરવૈયા પણ ડુબતા જોયા દરિયામાં,
તણખલા સહારે પાર કરાવતુ કાજ છે જીંદગી.

નીશીત જોશી 18.09.11

इश्क करनेकी सजा

तुजसे इश्क करनेकी सजा पाली हमने,
ये दिल पे अनगीनत चोट खाली हमने,

तीर चलानेका शीलशीला देर तक चला,
हर नीशानेको सीनेपे लेनेकी ठानी हमने,

थक तो गये थे उनके हाथ बहोत फिरभी,
मुश्कील थी रुक जानेकी बात जानी हमने,

आंखो मे नमी तो उनको भी आयी होगी,
बादलोको कहके बरसात रोक डाली हमने,

अब सुना है घाव पे मल्हम लगाने आयेंगे,
नासूरका इलाज होगा यह बात मानी हमने,

उन कांटॉके चुभने का दर्द अब भुल जायेंगे,
हाथोमें आये गुलाबकी रुहको पहेचानी हमने ।

नीशीत जोशी 17.09.11