કહીતો દે ક્યાં સુધી છુપાઇશ પરદામા,
તારે ચહેરા પરનો પરદૉ હટાવવો તો પડશેજ,
મુબારક તને બધાનો પ્રેમ જગમા,
તારે મારી સામે આવવુ પડશેજ,

મને ગમ નથી પોતાની બરબાદીયો માટે,
હટાવો છે તો શૌખથી તુ હટાવી દે,
જોઇશ હું ક્યાં સુધી નહી સાંભળે,
અને નહી કરે ક્યાં સુધી મહેરબાની,
પછી આવશે એક દીવસ, એવો એક સમય,
અમે રીસાઇ જઈશુ તારે મનાવવા પડશેજ.
ॐńíکhít jőکhíॐ

चलेभी आओ हम तुजसे प्यार करते है,
यह वोह गुन्हा है प्यारे, जो दीन मे हजार बार करते है ।


कभी मरने का चाव हो तो मरो प्रभु के द्वार,
बहार नीकल कर हरी पुछ बैठे ये कौन पडा मेरे द्वार....

ચલો આ દુનીયાથી દુર એક ઘર બનાવીયે,
જ્યાં ન હોય કોઇ વાદાખોદ,
ન હોય જ્યાં કોઇ સ્વાર્થ,
હોય જ્યાં પોતાનાઓની જ આત્મીયતા,
ચલો એવુ દુનીયાથી દુર એક ઘર બનાવીયે,
જ્યાં ન હોય કોઇ આતંક,
ન હોય જ્યાં ગંદી રાજનીતી,
હોય જ્યાં ફક્ત પ્રેમની ગુફ્તુગુ,
ચલો એવુ એક દુનીયાથી દુર ઘર બનાવીયે,
હોય નહી જ્યાં દ્રોપદી ના ચીર હરતા દુશાશનો,
ન હોય જ્યાં ડગલે ને પગલે લેવાતી અગ્નીપરીક્ષા,
હોય જ્યાં ફક્ત રાધાકૃષ્ણા ની પ્રેમલીલા,
ચલો એવુ એક દુનીયાથી દુર ઘર બનાવીયે,
ન હોય જ્યાં કોઇ વિશ્વાસઘાતીઓ,
હોય નહી જ્યાં અવારનવાર દિલ તોડનારા,
હોય જ્યાં ફક્ત બધા પર વિશ્વાસ કરનારા,
ચલો એવી દુનીયામા દુર એક સુદંર ઘર બનાવીયે......
'નીશીત જોશી'

પ્રેમ કર્યો છે ફક્ત તમને પામવા માટે,
દર્દ આપ્યુ હવે દવા પણ આપો ઈલાજ માટે,
રાહગીર બનાવ્યા , શું ભુલાવવા માટે,
આવીને માર્ગદર્શક બનો પથ સુજાડવા માટે.

'નીશીત જોશી'

યા તો આ પાપી ના પાપ દુર કરી દો,
યા તો આ હ્રદય ને તમારુ કરી દો,
યા તો દુરથી જ હાથ જોડી દો,
યા તો પાપીઓની પંક્તીઓ મા જોડી દો,
યા તો દયાળતાનો ભંડાફોડ કરી દો,
યા તો મારુ અંતકરણ શુધ્ધ કરી દો,
યા તો આ અપાર જગબંધન ને તોડી દો,
યા તો પછી નામ દીનબંધુ છોડી દો......

प्रभु ने कहा चाहता है क्या मैने कहा सुरत तेरी,
उसने कहा मांगता है क्या मैने कहा उल्फत तेरी,
उसने कहा सोचता है क्या मैने कहा फीतरत तेरी,
उसने कहा करता है क्या मैने कहा बंदगी तेरी,
उसने कहा मीट जायेगा मैने कहा शोहरत तेरी,
हरीने कहा पस्तायेगा मैने कहा कीस्मत मेरी ।

या तो इस पापी के पाप मीटा दीजेये,
या तो मन को मोह लीजेये,
या तो दुर से ही हाथ जोड दीजे,
या तो पापीओ की पंक्तीमें ही जोड दीजये,
या तो भंडा फोड दीजये दयालताका,
या तो मेरा अंतकरण शुध्ध कर दीजये,
या तो तोड दीजये अधीन जगबंन्धन का,
या तो फिर नाम दीनबंधु छोड दीजये.......

मीट गये फासले दुर हुई दुरीया,
खत्म होने को है सारी मजबुरीया,
वक्त ने अश्कसे दी ऐसी राहत मुजे,
अब कीसी और वक्त की चाहत नही,
तु मिला तो मिली जन्नत मुजे,
अब कीसी और जन्नत की परवाह नही,
तेरी रहमत ने दी जो महोब्बत्त मुजे,
अब कीसी और महोब्बत्त की परवाह नही...

તમારા દીન હવે મનાવજો ખુશી થી
કરજો મીત્રોથી મીત્રતા પ્રેમથી
કાલે ન પણ હોય ‘નિશિત’ તમારી સાથે
યાદ કરી લેજો ક્યારેક હ્રદયથી
સહન કર્યો મને ઘણા દિવસો સુધી
અભીનંદન તમને તે બદલ સહ-આભારથી
દિલ જો દુભાવ્યુ હોય મે તમારુ તો
વધાવી લેજો મને માગેલી મારી માફીથી
કદાચ હશે અહી સુધીનો જ સાથ આપણો
ચલો છુટ્યા તમે આ ઋણાના બંધન થી
મન તો મારુ પણ નથી ચાહતુ મુકતા પણ
જોયુ નિશિત મુકીને મને જ તમે રહી શકો છો ખુશીથી
' નીશીત જોશી '

कोम्प्युटर एन्टीवायरस

आज कल हमारे शरीर रुपी भगवान का दिया ये कोम्प्युटर मे काम, क्रोध, अहंम, राग, द्वेष, मोह, ईत्यादी वायरस का प्रकोप बहोतही ज्यादा है ,
इस कोम्पुटर के अंदर ही ध्यान, योग, आत्मचीतंन, प्रभुभक्ती,
सेवा, सत्संग, प्राणायम , ईत्यादी एन्टीवायरस सोफ्टवेर है जीनका
ऊपयोग कर इन सभी वायरस को नाबुत कर सकते है ।

कृपीया ध्यान दे ः ये सभी एन्टीवायरस को सीर्फ मात्र अपनी थोडीसी महेनत दे कर अपग्रेड कर इस्तमाल करते रहे ।
एन्टीवायरस का उपयोग करने से यह कोम्पुटर लाजवाब चलता रहेगा और यह बीना कीसी फिस के हर कोम्पुटर मे ऊपलब्ध है ।


नीशीत जोशी

યાદોની કીંમત તે શુ જાણે,
જે યાદો ને ભુસાવી નાખે છે,
યાદો નો અર્થ તો તેને પુછો,
જે યાદોને જીવન બનાવી નાખે છે.

તણખલાને જ્વાલા બનાવવાથી શુ મળ્યુ
તુ જ કહે કે ગામ જલાવવાથી શુ મળ્યુ
એ તો મૌઝેદરીયો છે ભટકવુ તારુ નસીબ
હ્રદયની કસ્તી ભવરમા ડુબાળી શુ મળ્યુ
ડુબ્યા બધા સપના પાણીની હતી અછત
હવે આંખોમા ઝરણુ ઉતારવાથી શુ મળ્યુ
એમ તો કર્મ તમારા પહેલાથીજ ઓછા ન હતા
બરબાદીયોની મહેફીલ સજાવવાથી શુ મળ્યુ
અભીમાનનુ તોફાન માથે ચડી બન્યુ બુલંદ
નહીતર તને દિવા ઓલવવાથી શુ મળ્યુ
હવે તો આ મૌસમમા જીવવુ બેહાલ છે
અવાજ દઈ મને બોલાવવાથી શુ મળ્યુ
જ્યારે જીંદગી ચારદિવસની એક અકસ્માત છે
વર્ષો સુંદર સ્વપ્ન દેખાડવાથી શુ મળ્યુ ?

यह चांद,यह सीतारे,

यह बाग , यह बहारे,

यह हुश्न यह नजारे,


तेरी मौजुदगीका पैगाम देते है | |

નહતી રાખવી નીસ્બત કહી દેત અમને,
ખામી લાગી હતી કંઇ કહી દેત અમને,
સજાવેલી મહેફીલમાં ઝલાવ્યા હતા દિપકો,
દિપકોને શા માટે ઠાર્યા કહો તો અમને,
જાણીએ છીએ શરારતની ટેવ છે તમને,
પણ આ રીતે કેમ તડપાવો કહો તો અમને,
હજારો બીજા હતા જગમા પણ માન્યા તમને,
શુ એજ ભુલ કરી એ કહો તો અમને,
થઈ ગયા શબ્દો વિહુણા વીરહમા તમારી ‘નીશીત’,
હવે આ જ્વાલા ઠારવા આવશો ક્યારે કહો તો અમને.

never expect from anybody for anything
if you are not able to give at least smile to them


give your smile to them
may be they will make you laugh
give some valuable time
may be they will spent full valuable day for you
give a valuable day
may be they will be with you for life
give your unbelievable beautiful life
may be they will meet you in heaven
give them your shoulder in heaven
may be they will come again with you in this
GOD'S BEAUTIFUL CREATION

હજારો ચંન્દ્ર ચમકે તો પણ શુ વાત બને?
તુ આવે તો જ દિલની કોઇ વાત બને....

हजारो चांद भी चमकेगे तो क्या बात बनेगी,
तुम आओगे तो दिलकी कोइ बात बनेगी...

मैने लाख यतन कर रोका,
पर रुक न सकी समय की धारा,
राह चला था उस मीलन पर,
तेरी प्रबल शक्ती का प्रबल इशारा,
शरद पुनम का चंदा नीकला,
दुर हुआ जगका अंधीयारा,
पर मेरी दुनीया रही अंधेरी,
हो न सका तुम बीन उजीयारा....

તમે જો ફેરવીલો મોઢુ રીસાયને અમારાથી પ્યારે
અમે તમને તો પણ રીઝવ્યા કરીએ
આપ જો ઝેર પણ આપો તે છે મન્જુર
બીજા જો અમૃત પણ પીવડાવે મન્જુર ન કરીએ
હ્રદયમા વાગી જાય જો તમારી યાદોના કાંટા
સૌગંધથી અમે ફુલોને જોવાનુ જ બંધ કરીએ
કાશ તમારા દર્દની દૌલત થાય અમને નસીબ
અમે ક્યારેય દુનીયાની રાહત માગ્યા ન કરીએ
તમે એકવાર જો આવી જાવ તો અમે જીવનભર
દિલમા તસ્વીર હસીનાઓની ઉતાર્યા ન કરીએ
મુશ્કાન જો તમારી આંખોથી છલકાય જાય તો,
આંસુઓથી ક્યારેય ચહેરાને સજાવ્યા ન કરીએ
તમે ખયાલોમા પણ જો દર્શન આપી જાઓ
સપનાઓમા ક્યારેય પણ આહ ન ભર્યા કરીએ

હવે કોને પ્રેમ કરીયે તને પ્રેમ કર્યા પછી,
હવે કોની રાહ જોઇએ તારા આવ્યા પછી,
કેમ પ્રેમમા બધુ લુટાવે છે માણસો,
મને ખબર પડી તને મેળવ્યા પછી.....

કોઇ કહે છે ભગવાન ગરીબોના,
કોઇ કહે છે ભગવાન બદનસીબોના,
પણ તમને મળ્યા પછી મને લાગ્યુ,
કે ભગવાન મારા જેવા ખુશનસીબોના...

कोइ कहता है रब गरिबो का,
कोइ कहता है रब बदनसीबो का,
पर तुजे पाने के बाद मुजे यु लगा,
की रब मेरे जैसे खुशनसीबो का....

Someone says the GOD is for POORMAN,
Someone says the GOD is for UNLUCKYMAN,
But after meeting you I feel ,
That GOD is for LUCKYMAN like me

जगदिश से नाता जुडा जब है,
इस जग कि क्या परवाह करे,
बस याद मे उनकी रोते रहे,
पलको पर अश्रु प्रवाह करे,
कीतनी वोह दुर हमसे रहे,
उतनी हम उनकी चाह करे,
सुख अदभुत प्रेम प्रीत यह है,
हम आह भरे वोह वाह करे...

તારી યાદમા રડાવાની જે મારી વાત છે,
અસલમા એ જ મારી જીંદગીનો સૌથી ખુબસુરત ભાગ છે.

तेरी याद में रोने का जो मेरा किस्सा है,
दरअसल वही मेरी जिन्दगी का बहतरीन हिस्सा है |

My crying in your rememberence, which is the talk among people,
In fact has become the best part of my life .

तेरे प्यार की बदोलत कभी गम को कम न समजा,
और तेरी आरजु की खातीर कभी मौत भी न चाही ,
इसलीये चाहीये, चाहीये, चाहीये,
जीन्दगी के लीये बंन्दगी चाहीये,
और बंन्दगी के लीये जीन्दगी चाहिये....

તારા મૌનમા પણ તારા પ્રેમના દર્શન થાય છે,
કેમકે પ્રેમમા હંમેશા મૌનનો અર્થ રજામંદી થાય છે.


तेरी खामोशी से भी तेरी महोब्बत्तका इजहार होता है,
क्योकी महोब्बत्तमे खामोशीका मतलब अक्सर इकरार होता है |

अगर प्यार तेरे पर आया न होता,
तुजे श्याम अपना बनाय न होता,
न होती तमन्ना भी तेरे मिलन की,
अगर मेरे मन को तु भाया न होता,
मेरे होठो पे तेरा फसाना न होता,
लबो पे तेरा ये तराना न होता,
न फिरता तेरे लीये में मारा-मारा,
अगर तुने खुद ही रुलाया न होता,
तो में भी नीराशा मे आशा न रखता,
किसी के लीये गर तु आया न होता |

કહ્યુ પ્રભુને બગડે છે શુ મારુ બગડેલુ સુધારવામા,
મઝા શુ આવે છે તને મને રસ્તે રઝડાવવામા,
તે બોલ્યા શા માટે પડ્યો પાછળ મારી તુ રોજ રહે,
મેં કહ્યુ તારા જેવા બિજા કોઇ પણ દેખાડો દુનીયામા,
તે બોલ્યા એમ તો છે હજારો કોનીકોની પરવાહ કરુ,
મેં કહ્યુ સાફ જ કહોને નથી રહ્યુ હવે કંઇ ખજાનામા,
તે બોલ્યા હોશમા બોલ નહી તો હુ રીસાય જઈશ,
મેં કહ્યુ છો જ માહીર તરતજ રીસાય જવામા,
નથી કોઇ સાધના કરી તે બોલ્યા તો મેં કહ્યુ,
સાભળ્યુ છે રિઝી જાવ છો ફક્ત આંશુ વહાવવામા,
તે બોલ્યા મારી મરજી છે કરીશ જે પણ હશે ઇચ્છા,
મેં કહ્યુ કરીદો પરીવર્તન કરુણાનીધી કહેડાવવામા,
તે બોલ્યા જો ન દયા હોત તો ક્યાથી હોત આ જગમા,
મેં કહ્યુ તો પછી તકલીફ શું છે તારા દર્શન આપવામા...

રોમાંન્ચ અનુભવ્યો અમે રાત્રે આજે,
સપનામા તે આવ્યા મળવા આજે,
ઊંઘી ગયા હતા નીરાતની નીંદરમા,
સપનામા આવી જગાડી ગયા આજે,
વાતો કરી ઘણી તેણે સાંભળી અમે,
સાંભળતા રોમેરોમમા પ્રસરી ગયા આજે,
કહ્યુ અમે અમારે પણ હ્રદય જેવુ કંઇક હોતુ હશે,
બોલ્યા,તમારુ તમારી પાસે હોય તો જણાવો આજે,
નીહારતા રહ્યા આખી રાત તેમને અમે,
પ્રેમમા જાગ્યા મોડી સવારે અમે આજે...

આવે છે અહિં બનાવે છે સંમ્બન્ધ,
બનાવી વિકસાવે છે સંમ્બન્ધ,
નથી જાણતા કોઇને અહિં,
પણ કહે પોતાના આ છે સમ્બન્ધ,
કરે છે એમા પણ રમત ,
જરુરત પડ્યે જ અજમાવે છે સંમ્બન્ધ,
ન હતા રાખવા, ન હતા સંભાળવા ,
પછી કેમ વધારો છો સંમ્બન્ધ,
સંમ્બન્ધ છે જીણા તાંતણા માફક,
ખેંચો નહી વધારે તુટી જશે આ સંમ્બન્ધ.

दिया है क्या सुदामा को खोल के जो तुमने ,
जो पाया है धनी भोले भक्तोसे नजराने में,
गोपीओ के चोर चोर रखे थे जो चीर चोर ,
जो दिये द्रोपदी के वस्त्र बठाने मे ,
गांठ से कपीश को दिया है ना विभिशन को ,
नाम के बादशाह बनाये जमाने मे,
काम है तेरा उलटफेर करने का प्रिये,
फिर क्यु देर लगाते हो बिगडी बनाने मे ।

એટલુ તો જણાવ કેમ નજરોથી દુર છે તુ ?
તને આવવુ જ મંન્જુર નથી કે મારી જેમ મજબુર છે તુ ?

इतना तो बता दे क्यों नजरो से दुर है तु ?
तुजे आना ही मंन्जुर नही या मेरी तरह मजबुर है तु ?

મારા મનમા રહેવાવાળા મારાથી પરદો કેમ ?
એટલુ મને કહી દે મારાથી અલગાવ કેમ ?
એ પણ સાંભળ્યુ છે પ્રિય તુ છે દયાનો સાગર,
લાખોને તે તાર્યા મારાથી જવાબ કેમ ?
મારા દોષો છે ઘણા એ પણ તો મેં માન્યુ,
બીજાઓથી કઈ ન પુછ્યુ મારાથી હિસાબ કેમ ?
તે જેને અપનાવ્યા કર્યા તેને પુરા,
તેમના નસીબ સારા મારા ખરાબ કેમ ?
આત્મા-દરીયા અંદર કંઈક તો કમાલ છે તારો,
મોટો દરીયો છે તુ પછી આ પરપોટા કેમ ?
ઘણાએ પાસે રાખ્યા પણ ઘણાને તે રાખ્યા,
સમદર્શી નામ તારુ એવો ખીતાબ કેમ ?

પ્રશ્ન કરે છે દુનીયા,કે હવે ઇન્તજાર કોનો છે,
દિલ તોડ્યુ જેણે,હવે વિશ્વાસ કોનો છે,
પણ શુ કરુ ભુલી નથી શકાતી યાદો,
આ દિલ પર અખ્તીયાર કોનો છે...

દિવસ એ દિવસ નથી,રાત એ રાત નથી,
પળ એ પળ નથી,જે પળ તારી વાત નથી,
અને તારી યાદોથી મૌત અલગ કરી શકે શ્યામ,
એટલી તો મૌતની પણ ઔકાત નથી...

અહીં મળે છે લોકો સૌ કોઇને,
યાદ રાખે છે કોઇ કોઇને,
પ્રેમ તો કરે છે અહીં સૌ કોઇને,
મળે છે પ્રેમ ફક્ત કોઇ કોઇને,
વાંસળી તો સંભળાય છે સૌ કોઇને,
પ્રસરે છે સુર રોમેરોમમા કોઇ કોઇને...

વાયુની લહેરીયોમા પરિચિત સુવાસ છે
મારા હ્રદયની ઉર્મીઓ શાને ઉદાસ છે
ફુલો ખિલે છે ઝખમના ફરી આવી છે વસંત
થીજેલા એ રુધીરને ઝાંકળની પ્યાસ છે
સંભારણા ફરી ફરીને ચિત્રે છે ચિત્ર કંઇ
આંખે ઉછ્સ્વાસ છે ઉષ્ણ સ્વાસ છે

ચાંદની ખીલી છે

રજની નથી આ માત્ર સંધ્યા ખીલી છે
નથી ફુલ હજુ તો કળી ખીલી છે
મીત્રના સ્નેહ વચનો આજે યાદ આવે છે
એ યાદ તણી દિલમા હોશ ખીલી છે
તુજ લાગણીના ઊંડા પડઘા દિલમા પડ્યા
સાંભળી તુજ મીલનની ઉર્મી ખીલી છે
ન હતી ખબર તુજ મૈત્રી અલ્પ રહશે
શું કરુ આજે ધીક્કારની લાગણી ખીલી છે
વ્યોમના હર્ષ કાજે ગગનમા ચાંદની ખીલી છે

સારસ્વત તેદી સુરા કહેવાતા

સારસ્વત તેદી સુરા કહેવાતા
હતુ રાજ્ય એઓ નુ રાખતા ધ્યાન રૈયતનુ
પલ ભર પણ કદી અપમાન ન સહેવાતા
સારસ્વત તેદી સુરા કહેવાતા
ધરતા શસ્ત્રો સર્વદા છતા શાસ્ત્રો પણ સાથે સહેવાતા
ખરા અર્થમા બીજા પરશુરામ કહેવાતા
સારસ્વત તેદી સુરા કહેવાતા
હતા નીપુણ સર્વમા સાચા અર્થમા કલાકાર કહેવાતા
અણીના આખરી સમયે રણસંગ્રામમા કુવાડે ઘાવ દેવાતા
સારસ્વત તેદી સુરા કહેવાતા
સરસ્વતીના પુત્રો સાચા ઉપાસક કહેવાતા
ભ્રાહ્મણો ના પણ ભ્રાહ્મણ કહેવાતા
સારસ્વત તેદી સુરા કહેવાતા

પતંગીયા ને જુઓ
કેવુ સુઇ જાય છે કાળા પથ્થર પર
માની લે છે તે
સુતુ છે કોઇ એક સુંગધીત ફુલ પર
શીખ્યુ નિશિત તેનેથી
હર પરીસ્થીતી સ્વીકારો આવકારો માથા પર

કરી છે હદ એવી તો હવે તમે,
કહ્યુ આવીશુ ન જવાબ આપ્યો તમે,
આવો છો બારીએ રોજ જોયુ અમે,
પણ દરવાજો ખોલતા નથી તમે,
દરવાજે રોજ ઘન્ટળી વગાડીયે છીએ,
હવે તો ઘન્ટળી પણ બંન્ધ રાખી છે તમે,
કહો શું કહેવુ કેમ વાત થાય હવે,
અમને તો બેધ્યાન કર્યા છે હવે તમે....

कसम तुमको मेरे सर की,
मेरे पहेलु से ना सरको,
अगर सरको तो युं सरको,
कलम कर के मेरे सर को ,
पडा रहने दो चरणो में,
न ठुकराओ मेरे सर को,
मजा तो तब आ जाए ,
न मै सरकु न तुम सरको ।

રહે છે યાદ દુનીયામા ફક્ત તેઓ,
જેને કરો છો નફરત,
યા કરો છો જેને પ્રેમ,
બંન્ને યાદ બની રહે છે તેઓ,
ગુસ્સામા આવશે નામ બની નફરત,
હર્ષમા આવશે નામ બની પ્રેમ,
હોઠો પર નામ બની રહે છે તેઓ,
પ્રેમ બદલી બને છે નફરત,
નફરત બદલી બને છે પ્રેમ,
સીક્કાની બન્ને બાજુઓ છે તેઓ....

બધાથી છુપાવીને દર્દ તે હસતા ગયા,
એમની મુશ્કાનથી આજ અમને રડાવતા ગયા,
સુર થી ગીતો ગાઈ રહ્યા હતા હરેક દર્દની વાતો,
ચહેરો કહી રહ્યો હતો બધુ જ ફના કરી ગયા,
અવાજ મા હતો ઠહેરાવ , નમી હતી આંખોમા,
અને કહી રહ્યા હતા અમે બધુ જ ભુલી ગયા,
કાંચના ટુકડાની જેમ ખુંચી રહ્યા છે એ સપના,
એકલતાના અંધારા અમને આજ તડપાવી ગયા,
પોતે તો વિરહમા અધુરા રહી ગયા,
મને પણ આ મહેફીલમા એકલા પાડતા ગયા.

અમે આંખોના અશ્ક છુપાવતા રહ્યા,
સામે બધાની અમે હસતા રહ્યા,
એક દિવસ બેઠા બેઠા દરીયા કીનારે,
પ્રેમનો માળો અમે વહાવતા રહ્યા,
તરસ પણ ના આવી અમારા પર એ પાણીને,
આવી, ફરી આવી, મારો પ્રેમમાળો ભુસાવતા રહ્યા.

કદાચ પ્રેમમા કંઇ ખામી હશે..
કદાચ તેની કોઇ મજબુરી હશે..
નહીતર જે આવતા રોજ મળવા,
કદાચ આજે કંઇ જરુર થયુ હશે...
કહે તો ખબર પડે અમને પણ,
કદાચ હોઠો પર તાળા પડ્યા હશે...
નહી થયુ હોય કંઇ તો, એમને,
કદાચ મન હવે ભરાય ગયુ હશે…
કરતા રહીશુ પ્રેમ-યાદ તમને,'નિશિત',
અમારે પણ તો હ્રદય જેવુ કંઇક હોતુ હશે....

न दौलत से,
न दुनीया से,
न घर आबाद करने से,
तसल्ली दिल को मीलती है,
खुदा को याद करने से ।

मोहन से प्रेम लगाया है यह मै जानु या वो जाने,
किस बातसे दिल घबराया है यह मै जानु या वो जाने,
जगकी मुजको परवाह नही , अब तेरे सिवा कोइ चाह नही,
यह सोच के मन हरखाया है यह मै जानु या वो जाने,
में जनम जनम से प्यासा हुं अपने मोहन का दास हुं,
मोहन ने भी अपनाया है यह मै जानु या वो जाने.....

मुजे तेरी आरजु , मुजे किसकी तलाश होगी,
क्या तुम तभी आओगे जब कफन से लीपटी मेरी लाश होगी..


न जाने होने लगी है तुमसे पहले मोतकी घडीया,
ये जीवन युंही बिता जा रहा है क्या तुम न आओगे,
नीगाहे ख्वाबमे तेरा आना न आना एक बराबर है,
बहारो का महीना जा रहा है क्या तुम न आओगे,
कभी सोचो कभी समजो पपीहे के इशारे को,
ये तबसे पीयु पीयु गा रहा है क्या तुम न आओगे,
आवाज कोयलकी आती है समजता हुं तुम्हारी है,
यह दिल मुद्दतसे धोखा खा रहा है क्या तुम न आओगे...

કમળનયનોવાળા મેં આપ્યુ છે દિલ તને
ઓ પ્રિય, સમજીશ તુ ક્યારે પ્રેમને લાયક મને,
જન્મોથી આજદિન સુધી માન્યો તને પોતાનો
કરીલે હવે તો તારી સંગતમા સામીલ મને,
નજરોના તિર ચલાવી ઘાયલ કર્યો મને
પ્રિય મારા , હવે તો આવ મલ્હમ લગાડવા મને,
હવે તો આવીજા, કેમ બન્યો આમ કઠોર તુ?
તુટી ન જાઉં પડીને કમજોર, હવે તો સમજ મને.

નીશીત જોશી

गोकुल गांव के पथ पे खो गये अब और पथ नही सुजा,
ओ बनवारी, हाथ धरो फिर ,प्यारे ये पथ तुम्हारा बुजा.........
' नीशीत जोशी '

જીંદગી ને જો માની લઉ હું શબ્દ

જીંદગી ને જો માની લઉ હું શબ્દ, પણ એના શબ્દાર્થ ઘણા અઘરા છે
જેમ શબ્દો ની માયાજાળ અઘરી, એમ શબ્દાર્થ પણ એવા અઘરા છે

જીંન્દગી આપે શુ હવે જવાબ મને, જાતને પુછેલા એ સવાલો અઘરા છે
જીંદગી ને કદાચ જાણી નહીં શકુ ક્યારેય, જીંદગી ના હર અર્થ ઘણા અઘરા છે

વાદાખોદ મા, વિખવાદો મા, ચાર દિવસ ની ઉમર બરબાદ કરે છે
સમજાતી નથી મને આ જીંદગી, આથી નિશિત ફરિયાદ કરે છે

બિહામણી રાત મા રાહ જોઉ જીંન્દગી, અજવાળુ ક્યારે થાય છે
માનુ છુ જગમા જેને પોતાના એ પારકા બની ને રહી જાય છે

આવે છે અર્ધ,અલ્પવિરામ જીંન્દગી પણ ક્યારે પુર્ણવિરામ આવે છે
તારા પુર્ણવિરામ ની ભાષા પણ ક્યાં કોઇનેય સમજાય છે

તારા અઘરા શબ્દાર્થ ની શોધ મા મારા દિવસો હવે વેડફાય છે
ઓ જીંદગી સમજીશ ક્યારેક એ શબ્દાર્થ ને ,જે આજે ઘણા અઘરા છે

ક્યારેક તો તુ દેજે સાથ ઓ અઘરી જીંદગી "નીશીત" ને
ને સમજાવજે તારા હર અર્થ , જે લાગે ઘણા અઘરા છે.
♫♥નીશીત જોષી♫♥

from વંશીકા

બાવરી ફરે મૃગનયની રાધા,
ઘડીક જમુના તીરે,
ઘડીક વૃદાંવન મા,
ક્યાંય ભાળ નથી આજ એના હરીની,
રુસણા લીધા આજ,
ના રમુ રાસ હારે એની,
લાખ મનાવે ના માનુ આજ,
કદમ્બ વૃક્ષ તળે હારે બેઠી,
માધવ વાસળી રેળાવતો કહે,
ચાલને રાસડા રમવા ભેરુ,
હરી મનાવે આજ રાધાને,
તુ છો સ્વાસ મારો,
ને સામાઇ છે હરેક ધબકારમા,
ક્યાં છે છેટી અળગી મારાથી?
જઇને લપાઇ રાધા એની,
ના થાય અળગી ક્યારેય હરીથી,
સાનિધ્યમા આ તો હરીની,
સમાધિમા સરી ગઇ......
'વંશીકા'

from વંશીકા

તારા હ્રદયમા ધબકવાનો પણ એક લાહવો છે,
તારા અર્ધખુલા હોઠોની ભાષા સમજવાનો પણ એક લાહવો છે,
તારા ટમટમાતા તારલા જેવી આંખોમા,નિરખવાનો પણ એક લાહવો છે,
તારા હોઠ પર સ્મિત જોવાનો પણ એક લાહવો છે,
તારા જીવનમા એક અંશ બનીને જીવવાનો પણ એક લાહવો છે,
તારા આંખોથી અશ્રુ વહે તે ચુમવાનો લાહવો છે,
તારા સાનિધ્યમા રહીને હરેક પળ માણવાનો એક લાહવો છે,
આવુ જીવન તુજ સંગ જીવવાનો પણ એક લાહવો છે......

વંશીકા

સંમ્બધો એવા રાખો કે સંમ્બધોમા જીવી જવાય,
કર્મ કરો એવા બધાના ઋણાનાબંધન ચુકવી જવાય,
રાખો એવા સંમ્બધો જે ટકે કયામત સુધી,
જીવ પણ નિકળે ત્યારે ઉપરવાળાથી શરમાઇ જવાય,
ન કરજો વાદાખોદ કોઇ સંમ્બધોમા,
થયેલી કોઇની ભુલોને પણ માફ કરતુ જવાય,
માન્યુ નથી વાગતી તાલી એક હાથથી પણ,
પહેલુ પગલુ ભરી કોશીશ તો કરતી જવાય,
દાખલા એવા ઘણા છે આ જગતમા 'નિશિત' સંમ્બધોના,
કરીને નામ આવા દાખલાઓમા સામીલ કરાવતુ જવાય..
નીશીત જોશી

કહેવા માટે તો કોઇ નથી અમે,
છતા આવી મળવાની તિવ્રતા કેમ ?
વાત ન કરે કે ન થાય તો,
મન આટલુ બેચેન થાય કેમ ?
હ્રદયના આવેશમા આવ્યા અમે,
તમને ઉર્મીઓ નથી ફુટતી કેમ ?
માન્યુ થતી હશે ભાવના તમને પણ,
તો જણાવી બોલતા નથી કેમ ?
કહેશો નહી તો સમજશુ કેમ ?
આપણે સંમ્બન્ધને નામ આપશુ કેમ?

ऐसी पिलायी शाकी कुरबान हो चुके हम,
अब तक रहे जो बाकी अरमान खो चुके हम,
करते हो दिल्लगी तुम अव्वल बनाके पागल,
कुचे में तेरे आके बदनाम हो चुके हम,
बिलकुछ नही रहे अब दुनियामे कामके कुछ,
बस अब तेरे दरके दिवाने हो चुके हम,
सौदा ही ये ऐसा जीसकी समज मे आये,
पी कर ये खुद ही देखे ऐलान कर चुके हम,
ना दिन को चैन पडता ना रात को नींद आती,
तेरी लुकाछुपी से बस तंग आ गये हम,
रहती हवस ये दिल मे भर भर के जाम पीये,
इन्कार तुम न करना इकरार कर चुके हम.........

મને તારી જ ચાહ છોડી બીજા કોની ચાહત હશે ?
શું તુ ત્યારેજ આવીશ જ્યારે કફનમા મારી લાશ હશે ?


ખબર નહી હવે ગણાય છે મૃત્યુની ઘળીઓ,
જીવન એમજ પસાર થઇ રહ્યુ, શું તુ નહી આવે ?
સ્વપ્નમા આવવુ ન આવવુ એક બરોબર છે,
વસંત નો માહ જઇ રહ્યો છે , શુ તુ નહી આવે ?
ક્યારેક વિચાર, ક્યારેક તો સમજ પપીહાના ઇશારાને,
એ ત્યારનો પિયુ પિયુ ગાઇ રહ્યો છે, શું તુ નહી આવે ?
અવાજ કોયલનો આવે છે , સમજુ હું તારો છે,
આ નિશિત મુદ્દતથી ઘોખો ખાય રહ્યો છે, શું તુ નહી આવે ?
♫♥નીશીત જોશી♫♥

રાધારાની ની સરકાર

અહી ગજાનંદ જેવા મુનીમ,સજાહનંદ જેવા સેનાપતી,
શેશાનંદ જેવા કુલી જે ભુમી નો ભાર માથે ઉપાડે છે,
ઈન્દ્ર કોટવાલ , યમરાજ પહેરેદાર જેવા , અને ,
ચિત્રગુપ્ત જેવા છુપી પોલિસનુ કામ અહી કરે છે,
સુર્ય અને ચંન્દ્રમા , મશાલ લઇ ગગનમા , અને,
ભ્રહ્મા જેવા વકીલ જે વેદોના નિયમો બતાવે છે,
અને આ શ્યામ પ્રિયા વિશ્વના મેજીસ્ટ્રેટ કૃષ્ણચંન્દ્ર,
રાધાની સરકારમા હાજરી સૌ બજાવે છે.
નીશીત જોશી

कतरा कतरा सब है तेरा, जब सब अमानत है तेरी,
अब तु ही बता ए जाने वफा, पेश करु नजराना क्या?
यह दिल ही गरीबो की दौलत,किस्मत के मारे क्यो फिरे?
दिल ही मैने तुजे दिया, अब रहा ही मेरे पास क्या?
तेरी गलीयो मै ही रहना, तेरे दर पे जीना मरना,
बस इतनी महेर जो तेरी रहे, फिर रहा हमे मिलना क्या?
तेरा प्यार जो मेरे साथ रहे, जन्नत से क्या, औरो से क्या?
तेरी यादके कांटे बिछॉ रहे,फुलो से क्या, गुलशन से क्या?

ઋણાના બંન્ધન બાકી હોય ત્યારેજ કોઇ કોઇને મળે,
નહીતર જગત વિશાળમા ક્યાં કોઇને શામાટે મળે?
કરવા છે પુરા આ બંન્ધન છે જે બાકી કોઇના,
એટલે તો આ સગા સૌ સ્વાર્થના અમને મળે?
હશે કંઇક કર્મો એવા બાકી ચુકાવવાના અમારા,
નહીતર તો તું છે અહી એના પ્રમાણ તો મળે?
રમકડુ બન્યા તારા હાથ ના જુઓ તો ખરા,
જ્યારે ચાવી પુરી થયે જ શું દર્શન મળે?
કૃપા તો તું એટલી કરજે મારા વ્હાલા મુરલીધર,
ચુકાવી દેજે બધાના ઋણાનાબંધન જેના બાકી મળે?
દે જે ભક્તિ તારી કરાવી પુરા આ બધાના ૠણો,
નથી લેવો જન્મ બીજો ફક્ત ચરણોમા તારા રહેવા મળે?

તારી નજર જો એક વાર પડે મારા પર,
મારુ વિરાન થયેલ દિલ બાગ બાગ થઇ જાય,
તમન્ના આ જ છે દિલમા સાંભળ એકવાર દિલજરા,
તારી પ્યારી સુરતના દર્શન થઇ જાય,
આવ્યુ છે હવે જીવ પર, કશ્તી ફસાઇ છે ભંવરમા,
કરો મહેરબાની ઓ સાવરીયા, તારુ નામ રહી જાય.

કરતો નહી હવે તારી મહેરબાની થી વંચીત મને
તારા ચરણો છોડી સ્વર્ગ પણ મને મંન્જુર નથી
શું મુશ્કીલ છે તારા માટે, સુધારજે બગડેલ નસીબ,
તુ તો છે ત્રીલોકીનો નાથ, કોઇ મારી જેમ મજબુર નથી.

આજ કોઇ નજરોથી એવુ દ્રશ્ય દેખાળો,
આવી મને તમે પ્રેમ કરતા શીખવાળો,
બનો તમે મારા યા પોતાના મને બનાવો,
કૃષ્ણ મારા, આજ કોઇ એવો કરિશ્મા દેખાળો,
હવે રહેવાતુ નથી તારા વગર,
તમે મળવા નુ કોઇ બહાનુ બનાવો,
મને પ્રેમ મા ડુબી જાતા શિખવાળો,
આ હ્રદય ને તમારુ ઘર બનાવો...

કંઇ એવુ તો ખોટુ કર્યુ શું, ન સમજ્યા અમે,
શબ્દોની રમતના શિકાર થયા અમે,
કરે છે પુરેપુરી નકલ અહીં ઘણા,
અનુભવ અમારો છે, જુઓ તમે, જાણ્યુ અમે,
ન હતો કોઇ ઇરાદો દુઃખ પહોચડાવાનો,
શું એ જ ભુલ કે આટલો પ્રેમ દાખવ્યો અમે,
આ પહેલા પણ કરેલી ગુસ્તાકી આવી ક્યારેક,
શું આજે નજર ફરી અને પારકા થઇ ગયા અમે.

क्या थी खता मेरी जो कर गये तुम बदनाम,
बीखरे शिशो को जोडता हूं,शायद फिर जुड जाये तेरा नाम ।



हम तो नही कहते के यह काम तुम्हारा है,
पर झख्म खुद बता देंगे तीर किसने मारा है....

ઋણાબંધન હતા ત્યાં સુધી સગપણ હતા,
ભરતી બાદ ઓટ આવે તે તો કુદરતની કરામત છે,
રહી નથી શકતુ વાદળ કાળુ તડકામા વધારે,
શિયાળામા તડકાની ચમક લઇ બેસવુ સારુ છે,
પારિજાતનો સ્વભાવ મહેક લુટાવવાનો હોય ,
જોઇ જીવ બાળીયે આપણો લોહીનુ પાણી થાય છે,
શા માટે કારણ શોધીયે નિરર્થક જીવનમા,
થતા હશે અકાળે મરણ જીવન તો આપણે જીવી જવુ છે,
કોઇ પણ જાતના કારણ શોધ્યા વિના જીવનમા,
મળેલા જીવનને સહજતાથી સુસજ્જીત બનાવવુ છે....
' નીશીત જોશી '

શરણાગતી સ્વીકારી તારી નહી કહુ હુ ફક્ત આ જન્મમા,

કહીશ હુ બસ હવે તુ થજે મારો હર એક જન્મમા,

તોફાની તુ, ચંચલ છે તુ, છે તુ બહુ શરારતી,

મળે છે આપણા મન સમજીશ તુ ક્યા જન્મમા,

લઇલે મને તારા બહુપાશમા એકવાર મારા વ્હાલા,

જાણી જઇશ તુ ત્યારે જ મારા પ્રેમને આ જન્મમા,

નથી રહેવાતુ નથી સહેવાતુ, હવે કર હાઉં,

કહી તો દે રાહ શું જોએજ રાખવી આ જન્મમા,

કરુ હુ 'નિશિત' હમેશા પ્રેમ નો એકરાર મારા શ્યામ,

રાહ નહી જોઇ શકુ હવે,કહીશ નહી હુ આવતા જન્મમા,

છે તારો આપેલો મને, મારા ગીરધારી આ જન્મ,

પછી શા માટે કહુ રાહ જોઇશ હુ આવતા જન્મમા....

'નીશીત જોશી

जीगर की चोट है ए दोस्त,
दिखायी नही जाती,
लपट है आग की,
होठो पे लायी नही जाती,
जख्म दिये हो बेहिसाब,
नीगाहे डाली नही जाती,
पर कमब्कत है यह दिल,
बेवफाई की नही जाती ।

આ છે ઓર્કુટ ની દુનીયા

આ છે ઓર્કુટ ની દુનીયા ઘણી નિરાળી,
વિશ્વાસ કરતા કેમ અવિશ્વાસ જ સર્વોપરી છે,
હશે દાખલા ખરાબ આમા, મિત્રતા પર ના,
પણ સારા દાખલાઓ ની પણ ભરમાર છે,
પુછવું છે, જાણવુ છે બધુ મિત્ર બનીને મિત્રોથી,
પણ વારો પોતાનો આવે ત્યારે કેમ ચૂપ રહી જાય છે,
આ છે એક મિત્રતા કરવાનો વધારવાનો માધ્યમ,
તો પછી કેમ મિત્રોથી જ બધુ છુપાવાય છે,
કરે છે જે મિત્રો પર પુર્ણ ભરોશો અહીં રુદન તેના સંભળાય છે,
વાહ રે ! ઓર્કુટની દુનીયા આવુ હોવા છતા ઘણી વખણાય છે,
નથી હોતા બધા સરખા , કરી જુઓ કોઇ પર વિશ્વાસ,
હૈયુ હલકુ કરવાનો પણ આ સુંદર માધ્યમ કહેવાય છે,
જરુરી છે પારખો મિત્રોને, પછી જ કરો તેના પર વિશ્વાસ,
યાદ રાખજો ગામ હોય ત્યાં ઢેઢવાડો પણ હોય જ છે,
છોડો એવાની મિત્રતા જે છે નામ પર નો એક ધબ્બો,
રાખો સારા મિત્રો લાગે જેમ સોના મા સુંગધ ભેળવાય છે.
' નીશીત જોશી '

शाम होने को है फिर भी बात नही होती,
वो किसी और से बाते करे पर हमसे नही होती,
होगी कोइ रंजीश दिया हो शायद झख्म हमने,
वही बात उसने हमसे एक बार तो कही होती,
मत करना किसी से वादा ना बुलाना किसीको'निशित',
दोस्तो की महोबत्त ऐसे ही बदनाम नही होती !

दिल की बात जुबा से बया होती है
पर बाते कब कहां कैसे होती है
कहते है दोस्त का प्यार बहोत है
पर दोस्तो की जुबा ही बेजुबा होती है

सिर्फ नाम के रह गये है सब दोस्त
पहले आते है हसाते है सब दोस्त
बुलाते है देते है प्यार का प्याला दोस्त
वही बाद मे मुह फेर लेते है दोस्त

છે હેરાન કોઇ આબરુ માટે,
છે હેરાન કોઇ સત્તા માટે,
છું હેરાન હું પણ, ઓ માલીક,
તારી પ્રેમ ભરી એક નજર માટે....
' નિશીત જોશી '

સાત જનમ ની તો ખબર નથી અમને છે રુદન અમારુ આ જન્મનુ,
પ્રેમ મા પડ્યાની સજા અમે ભોગવીયે, શું થશે હવે આ દિલનુ,
શું કહેવુ એમને અમારુ જરુરી હતુ અમારા આ જન્મનું,
લીધુ ત્યારે તો પુછ્યુ પણ નહી શું થયુ તમારા દિલનું,
દર દર ભટક્યા હતા તમારા માટે કેટલા દિન સુધી,
મળ્યા ત્યારે ખોટુ માનતા થયા અમારા એ દિલનું,
રહ્યા અમે ચુપ તો માન્યા અમને તેઓએ અણસમજ,
મૌન થી ભિજાણા છતા ન માન્યુ એમણે આ દિલનું,
કાશ અમને પણ આવડતી હોત તેના જેવી ભાષા,
અમે પણ કહી શક્યા હોત જુબાંથી રુદન અમારા દિલનું....

નીશીત જોશી

26/11 का आक्रोश

जुलस रहा है देश अपना विस्फोटो से,
अहमदाबाद,जयपुर और फिरसे नंम्बर मायानगरी का,
कोने कोने जल उठेंगे जब, तब,
आत्मा जागेगा आजके सोये हुए देशस्वामीओ का,
क्या करता है आजका ये तंत्र अपना,
नही देखते तबाहीका आक्रोश आम जनता का,
अब हद हो गयी, नही जरुरत है गांधीवाद की,
जरुरत है वही नारा आज फिर सुभाष बोस का,
नही चलेगी अब मैत्री की रणनीती,
अपनाना पडेगा रास्ता वही लोह पुरुष का,
सिर्फ कहने से नही बनेगा 'मेरा देश महान',
समय आया देशद्रोहीओ को नस्तेनाबुद करने का,
बहोत हुइ वोटो की राजनीती,
कुछ ध्यान दे अपने देश की परीस्थितीओ का,
गर अभी नही जागे सत्ताधारीयो ,
वक्त दुर नही देश होगा इन्ही आंतकवादीयो का........
' नीशीत जोशी '

તરસ લઇ હોઠો પર ભટકો ને રહો અલગ મૌજ મા,
નહીતર તો સાંજ થયે જાય છે બધા મયખાના મા,
જીવે છે અમુક સંમ્બધો હજી , બાકી છે હજી એહસાસ,
હરસમય મળી જાય છે પોતાના હજી કોઇ પારકા મા,
લહેરોની સંગતમા પોતાનો ચહેરો બદલી લે છે તે,
દિલ જેવુ કંઇક હોતુ હશે કદાચ આ પહાડો મા,
શ્રાવણ આવ્યો બે આંખો મા ધુળ ઉડાડી જતો રહ્યો,
તનની જ્વાલા લઇ જીવ ફરે છે રણમા ને વિરાનો મા,
વિરહ ને વર્ષો વિત્યા યાદો થઇ ધુન્ધળી પણ,
તારુ હાસ્ય હજી રણકે છે પાયલ જેવુ કાનો મા.......
' નીશીત જોશી '

કહ્યુ તેણે ભરોશો દિલ પર એટલો ન કરાય,
કહ્યુ અમે મહોબ્બત મા ક્યારેય વિચાર ન કરાય,
કહ્યુ તેણે દુનીયા ના કેવા ખુશરંગ નજારા છે,
કહ્યુ અમે જ્યારે તમે હો પાસે કંઇ બીજુ જોયા ન કરાય,
કહ્યુ તેણે છુ તમારાથી દુર પણ તમારી પાસે છુ,
કહ્યુ અમે સપનાઓથી દિલને ફોસલાવ્યા ન કરાય,
કહ્યુ તેણે તમારો પ્રેમ તમને જીવવા નહી દે,
કહ્યુ અમે મરજીવાઓ એ મરવાથી ગભરાયા ન કરાય,
કહ્યુ તેણે સમજી જાઓ, સમજી જાઓ,
કહ્યુ અમે દિવાના ને સમજાવ્યા ન કરાય......

નીશીત જોશી

जहां तक हमने देखा बेवफा पाया जमाने को,
इस लिये दिल नही चाहता किसीसे दिल लगाने को......
' नीशीत जोशी '

राधे ओ राधे

नथनी बनु तेरे नाक कि और तेरे अधरो पे रम जाउ,
पायलीया बनु तेरे पाव कि और तेरे चरनो मै रम जाउ,
बनु टिक्का तेरे माथे का, मोती बनु तेरे झुमखे का,
बन के हार तेरे गले का तेरे को आलिंगन कर जाउ,
बनु कमरबंन्ध तेरे कमरमे, बाजुबन्ध बनु तेरे बाहु का,
बन के चुडला हाथो का तेरे ही हाथो मै रह जाउ.......
' नीशीत जोशी '

सफरे राहे महोबत्तमे, तुने दिल को मेरे समजा नही,
समजा एक जमाने को, मगर मुजको कभी समजा नही,
जुबा कहती रही , दिलबर जान तुम मेरे हो,
पर मेरे अश्को की जुबा को, तुमने कभी समजा नही,
झर झर आंखो से ये आंशु, रातदिन बहते रहे,
तुमने समजा सिर्फ पानी, दर्द कभी समजा नही........

जिन्दगी से बडी सजा ही नही,
क्या झुर्म है अपना पता नही,
तडपता रहु एक नजर को तेरी,
ऐसी कोइ मेरी खता भी नही,
दिया दर्दो गम जि भर के मुजे,
तेरे पास इसकी वजह भी नही,
जिवन मै न हो मिलन तेरा,
तो जिन्दगी भी किसी काम की नही......

मुजे अपना बनाके क्यो दुर जा रहे हो,
ऐसे मुजे बेदर्दी बन तडपा क्यो रहे हो,
इस जमाने की मुजको नही है परवाह,
फिर तुम ये फासले क्यो बढा रहे हो......

तुजे मन्जुर है परदा, परदा ही सही,
मै जब चाहु जहां चाहु, तेरा दिदार हो जाये,
हे श्याम तेरे हर शय से, मै नजरे मिलाता हू,
न जाने कौन सी शय मै, तेरा दिदार हो जाये,
फना इतना तो हो जाउ, मै तेरी शानेआली मै,
कि जो मुजको देखले, मुजमे तेरा दिदार हो जाये,
ए दिल इतनी कशीश तो हो, अपनी निगाहे शौखमै,
ईधर दिलमे खयाल आये,उधर दिदार हो जाये |
' नीशीत जोशी '

रुची तुम्हारी मेरी रुची हो,
चाह तुम्हारी मेरी चाह,
हो कभी तुम सर्वधा फिरभी,
मुजे न हो किसीकि परवाह,
चाहे दम घुंट जाये मेरा,
मुख से नही निकलेगी आह,
तुम ही प्राण नाथ हो मेरे,
तुम ही सब चाहो की चाह |

तेरी महोबत्त की मुजपे नवाझीस है,
दर असल यह तेरी जान लेवा साझीस है ।

આજ પાછા આંખોમા આવ્યા આંશુ

આજ પાછા આંખોથી એ નીકળ્યા આંશુ,
ચુપકેથી અમે પી લિધા આંશુ,
કહેવાની તો ઇચ્છા હતી પણ કહી ન શક્યા,
કેમ પાછા આંખોમા આવ્યા આંશુ......
પોતાની તકદિર પર હસતા રહ્યા હતા અમે હંમેશા,
પાછુ અચાનક આ તે ક્યો ઝુલ્મ વરત્યો,
ઇચ્છા કરવા છતા રોકી ન શક્યા અમે,
અને પાછા આવી ગયા આંશુ......
તમારી યાદોમા રહ્યા રાત દિન,
તમારા માટે કરી અમે દુઆ,
પણ તમારી જ બેરુખીને જોઇને,
આજ પાછા આંખોમા આવ્યા આંશુ.......
' નીશીત જોશી '

જીવવુ સરળ બનશે

જીવવુ સરળ બનશે ગમ ને ભુલ્યે રાખો,
કાળજાના દર્દ ને તમે અશ્ક પીવડાવ્યે રાખો,
સહેવા ગમ ને કોઇ સરળ નથી હોતા,
સહન પોતે કરો બીજા ને હસાવ્યે રાખો,
દુનિયા છે ઝાલીમ અને છે બેદર્દ પણ,
મા ના આચળ ની જેમ તેને ભુલ્યે રાખો,
ધર્મ - મજહબ નથી ઇમાન મોટી દૌલત છે,
તેને હર હાલ મા, મિત્રો મારા, બચાવ્યે રાખો,
તારા વિચારો થી ઘણા દુર હશુ પણ,
કદર તેની પણ કરી પોતાના બનાવ્યે રાખો,
ખોવાય ન જાય આત્મ વિશ્વાસ અંધારા મા,
ચાલે લાખો તોફાન, શમા જલાવ્યે રાખો,
એ પણ કંઇ ઓછુ નથી માણસને માટે,
પાક છો તમે પાક જ બન્યે રાખો.........
નીશીત જોશી

મને લોકો કહે છે....કે મારી શું દશા છે....
હુ કહુ છુ...કે પ્રેમ મા પડવાની આ સઝા છે....
વિખરયેલા વાળ ... આંખો હસે છે કે રડે છે....
કસુર બે-વફાઇ નો નથી...મહોબત્ત ની આ મઝા છે....

મારા શબ્દો મને પાગલ સાબીત કરે છે...
હું જાણુ છુ કે સાચો પ્રેમ એક પાગલ જ કરે છે....
હાસ્ય પાત્ર બન્યો છુ...જમાનાની નજરો મા....
હું પણ હસ્યો હતો....પણ પ્રેમ મા તો રડવાની અલગ મઝા છે....

આઇના મા જોઇને... મને શંકા થઇ છે.... કે આ કોણ છે.....
મહોબત્તની સકલ અને સુરત... કંઇક અલગ જ નજર આવે છે....
ખબર ન હતી કે.... મારી તસ્વિર આટલી બદલાઇ જશે......
આ કોઇ શણગાર નથી.....પ્રેમ જતાવવાની એક નવી અદા છે.......

મારા મિત્રો મારી હાલત જોઇ તરસ ના ખાતા.....
પ્રેમ મા જુદાઇ પણ.... એક મિલન હોય છે.......
"ધરમ" "ધરમ" કહી......તમે મારુ અપમાન ના કરશો....
પ્રેમ મા પાગલ કહેવડાવા મા પણ એક અલગ મઝા છે......
' નીશીત જોશી '

ફુલોથી ભરેલુ સ્મિત તને,મારા ભાગમા એકલતા

ફુલોથી ભરેલુ સ્મિત તને,
મારા ભાગમા એકલતા,
રમણીય સુંદર રાત તને,
મારા ભાગમા હ્રદયચીર અંધારપટતા,
સુવર્ણ સ્વપ્ન તને,
મારા ભાગમા જાગરણની રાત્રીતા,
પુર્ણ ચંન્દ્રની પુર્ણીમા તને,
મારા ભાગમા અંધારી અમાવસતા,
સ્વર્ગના સર્વ આનંદ તને,
મારા ભાગમા નરકમા વિરહતા,
બધુ જ જશે તને જે પણ હોય શ્રેષ્ઠ, 'નિશિત',
પણ ક્યાંથી મળે તને મારા હ્રદયમાની યાદોની સુદંરતા....
'નીશીત જોશી'

ધાયલ કરી મૌન થી દુર જતા રહ્યા,
અમે ફક્ત શબ્દો મા અટવાતા રહ્યા,
કારણ બતાવ્યુ માયાજાળ નુ તેમણે,
મૌનનો સંવાદ સમજાવતા રહ્યા,
તાકાત છે મૌન મા શબ્દો કરતા વધારે,
તો કેમ આમ વિજળી માફક જતા રહ્યા,
ખબર છે જ્યારે વિજળી બાદ આવે વરસાદ,
આંખો ને આવો વરસાદ આપી જતા રહ્યા...

નીશીત જોશી

ધરતી મુકી ઉડ્યા આકાશ મા,
ભીંજાયા વરસતા ફુલો ના વરસાદ મા,
થયુ શું અચાનક અજાણ્યુ,
વિજળી પડી જાણે આકાશ મા,
પડ્યા નીચે આભ થી જાણે,
દેખાયા તુટતા તારા મા,
તુટતા તારા જોવા સારા,
આવે ફેરફાર કદાચ તકદીર મા,
સમજાયુ નહી અહિં 'નિશિત',
દેખાયા તુટતા અમે જ તારા મા.......
' નીશીત જોશી '

સપના પણ જુવો તો કેવા આવે છે,
ક્યારેક રડાવે તો ક્યારેક હસાવે છે,
માન્યુ, સપના નથી હોતા પોતાના,
પણ સપના તો પોતાના ના જ આવે છે,
દફન હોય જે યાદો દિલના ખુણા મા,
ફણગી ત્યાંથી સપના બની આવે છે,
કરી યાદ 'તેને' જુવો રોજ સપના,
પછી જુવો સપના પણ કેવા આવે છે......
'નીશીત જોશી '

સાવ રે સાવ અજાણી તોયે રે કેવી આપોઆપ આ ફુટી વાણી,
કોન રે જાણે એમા જ હોય મપાતુ આપણા પ્રેમનુ પાણી,
અજાણી આ દુનિયામા અજાણ્યા આપણે સૌ પ્રવાસી,
જાણવુ હોય તો ય જાણ્યા કોન કેટલા સાથી,
કોણ રે જાણે કયો મંત્ર આપણને તોયે લાવતો તાણી,
સાવ રે આમ તો ક્યાંથી આપણે આંખડી નો વિશ્વાશ કંઇ કરિયે,
ગુન્જવુ હોય તોયે આમ તો ક્યાંથી આજાણ્યુ ગીત હોઠો પર ધરિયે,
હું યે ના બોલુ તું યે ના, અંન્તરથી તોયે પ્રગટી જાશે મૌન ની વાણી.....

મુકુન્દ જોશી

પોતાને વાંચુ છુ , મુકુ છુ,
એક પાનુ રોજ વાળુ છુ........
આંખોમા ઝખ્મ છે એવા,
રોજ એક આરિસો તોડુ છુ......
છુ પુજારી વરસતા ફુલો નો,
અડી ને કળીઓ ને મુકુ છુ........
કાંપતા હોઠો ભીની પાપણો,
વાતો અધુરી જ છોડુ છુ.........

નીશીત જોશી

ગમ મળે મને બધાના નસીબથી વધારે,
દરિયામા થયુ પાણી સમુદ્રથી વધારે !
આપે છે છાપરુ ફાડીને 'ભગવાન' સાંભળ્યુ છે,
માગ્યુ ન ક્યારેય અમે છાપરાથી વધારે !
માની ને ભગવાન પુજામા નમતા હતા,
પથ્થર હતા અને ન હતા પથ્થરથી વધારે !
લાગે છે ક્યારેક કંતાન પણ રેશમથી મુલાયમ,
વાગે છે ફુલ પણ ક્યારેક કાંટાથી વધારે !
હર સ્વપ્ના છે ઘણા દુર મારા હાથ છે નાના,
અને પગ છે લાંબા મારી ચાદરથી વધારે !
આવા સમયથી આશા રાખુ તો શું રાખુ,
આપશે પણ તો શું તે એક દરવાજાથી વધારે !!
' નીશીત જોશી '

તમારી ન ઇચ્છા હોવા છંતા અમે મળી ગયા,
અમારી ઇચ્છા હોવા છંતા તમે મળી ન શક્યા,
ન ઇચ્છા હોવા છતા તમને ભુલવાની કોશીશ કરુ છુ,
પણ તમે ઇચ્છા હોવા છતા ભુલી ન શક્યા,
તમે ન ઇચ્છા હોવા છતા ખુશી આપી ગયા,
પણ અમારી ઇચ્છા હોવા છતા ખુશી ન આપી શક્યા,
તમે ન ઇચ્છા હોવા છતા પ્રેમ નીભાવી ગયા,
પણ અમારી ઇચ્છા હોવા છતા પ્રેમ નીભાવી ન શક્યા.
'નીશીત જોશી'

नजर चाहती है दिदार करना,
और दिल चाहता है प्यार करना,
पर अपने दिल की दास्तान कीससे कहु 'निशित',
नसीब मै जब लीखा है ईन्तजार करना..........

नीशीत जोशी

कातिलो को जमानत मिली
मानो कत्ल करनेकी फिर इजाजत मिली,
तुम लुट लेते हो सबकुछ नजरे मिलाकर,
हर आशीको से यह शिकायत मिली......

नीशीत जोशी

अंगार- ए- ईश्क भडक जायेगी रफ्ता रफ्ता,
बुजाने तुम आजाओ तो कुछ बात बने,
जल्वा-ए-हुस्न दिखा जाओ तो कुछ बात बने,
मेरी नजरो मै समा जाओ तो कुछ बात बने,
आपकी शक्ल नजर आती है धुंधंली धुंधुंली,
परदा नजरो से हटा जाओ तो कुछ बात बने.......
' नीशीत जोशी'

उन अधरन से इन अधरन मै,
फिर बहे मुश्कान की धारा,
वोह कंठभाव से तराबोर,
फिर गा उठे मधुगान तुम्हारा,
मनमे प्यार का घाव लगा,
तेरे नैनो का जो एक बाण चला,
मै तेरा तुम मेरे हो ,
यह गर बन जाये अभिमान हम्हारा........
' नीशीत जोशी '

एक छलीया,बांकाबिहारी,बृजमंडल मै,
जादु सा भरा है मृदमुश्काने मै,
चाल मै चपलता है,चंचलता चितवन मै,
और मोहनीसी मत्रमुग्ध बंन्सी के बजाने मै,
तुम भक्त सब सावधान रहो श्यामसुन्दरसे,
ये छीन लेता है दिल डाका डालके खजाने मै,
'निशित' कहे प्यार मै मेरे मोहन,
ये नामी चोर को कैद करलो दिल के कैदखाने मै.......
नीशीत जोशी

ગોપીઓની ફરિયાદ-- 2

અગર તને ચોરીની આદત ન હોત,
તો બૃજ માં મોહન આવી બગાવત ન હોત,
માખણ જો ઘેરઘેરથી ચોરાવ્યા ન હોત,
તો રોજરોજની તારી શિકાયત પણ ન હોત,
માખણ ની માટલી જો ફોડી ન હોત,
ઘેરઘેર આ ચર્ચા ચાલી જ ન હોત,
મજા તો કેમ મળત તને મોહન,
શરાફત જો ગોપીઓમા પણ ન હોત,
પકડી તને કૈદ કરી લેત અને,
નંદ ના દરબાર મા રજુ કર્યા હોત,
કલમ ચાર સૌ સત્તાવન ની તને લાગત,
કસમ થી તારી જમાનત જ ન થઇ હોત,
ચીર હરવા,લુટી લેવા,આ કર્મો છે કોને દોષ આપવા,
ખોટી સમજત ગોપીઓને ગર તારા મા આવી શરારત ન હોત.
નીશીત જોશી

ગોપીઓની ફરિયાદ

ચોરી બળજોરી તો ગળથુથી માં પિવડાવેલી છે,
જુઠ ફુટ સંગ ભંગ રચાવ્યા બહુ ન્યારા છે,
નંન્દરાની ના પ્રેમે લડાવ્યા બહુ લાડ છે,
એટલે જ બગડ્યા લક્ષણ તારા છે,
રંગ નો તો છે જ તુ કાળો,
તારા કરતુકો એ પણ કાળા છે,
ગોકુળમા ગોપીઓ સાથે રચાવે છે રાસ,
તારો પડેલો સ્વભાવ પણ ન્યારો છે,
નંદન, તુ બન્યો નાયક મહાભારત નો,
અરે ! ભાઇ ભાઇ ને પણ મરાવ્યા કપાવ્યા છે
<<<॰નીશીત જોશી॰ >>>

तु जब देता है बेहिसाब देता है,
बुरे कर्मोकी सजा भी कर्मानुसार देता है,
मट्टी के ढेर को जान फुक के इन्सान बनाया,
आज वही इन्सान तुजे कहां समजता है,
एक तिनकाभी नही हिलता तेरे इशारे बिना,
सब हमने किया 'इन्सान' वही समजता है,
भुल गये बनाया जतनसे तुने उसे,
तुजसे ही मुकाबला करने की सोचता है,
कलियुग मै सिर्फ एक नाम भजनेसे तेरा,
हजारो नाम का फल तु उसे देता है,
करता है वो इन्सान आज सोदाबाजी तुजसे,
तुजे ही खरीदने की कोशीश वह करता है ।

नीशीत जोशी

क्या कोइ खता हुइ होगी,
जो वोह रुठ गये,
मिलते थे रोज जहां,
वही कांटे बिछो गये,
गलती थी माना माने अपना,
क्या इसीलिये मुह फेर गये ?
दुनीया का क्या है?
कुछ हसे कुछ सांत्वना दे चले गये,
अश्क का भी नही है कसुर,
सावन आया तो बरस गये,
सोचो आप क्या यह सही है,
रुके है वही जहा छोड आप चले गये,
रुकना फितरत नही हमारी 'निशित'
पर प्यारमे इन्तजार करते रह गये.......

"नीशीत जोशी"

રહ્યા મિત્રો સાથે મિત્ર બની ને,
સમજ્યા તેઓ દુશ્મન બની ને,
કર્યો પ્રેમ નો એકરાર પ્રેમી બની ને,
સ્વીકાર્યો નહી અણસમજ બની ને,
નદી મળી આજે દરિયો બની ને,
રહ્યા અમે ત્યાંજ રાહ બની ને,
ચાંદ મળ્યો રાત્રે ચાંદની બની ને,
ફુલો મળ્યા સુવાસ બની ને,
મળે છે મંન્જીલ સૌને કૌતુક બની ને,
કૌતુક પોતે જ બન્યા આજે હાસ્ય બની ને ....
નીશીત જોશી

પોતાના હાથો થી ચહેરો આમ છુપાવો છો કેમ?
મારાથી શરમાઓ છો તો સામે આવો છો કેમ?
ક્યારેક તમે પણ મારી જેમ કરી લો એકરાર,
પ્રેમ કરો છો તો પછી પ્રેમને છુપાવો છો કેમ?
જોઇ આંખોમા આંસુઓ ને મારા, રડો છો કેમ?
હ્રદય ભરાય જાય છે તો પછી તેને દુભાવો છો કેમ?
જ્યારે તકદીર છે મારી આનાથી પછી તમે,
મારા સામે થી આ ઝુલ્ફો હટાવો છો કેમ?
રોજ મરી મરી ને જીવવાનુ કહો છો કેમ?
મળવા આવો છો તો પછી પાછા જતા રહો છો કેમ?
" નીશીત જોશી "

તેઓ કહતા ચાલ્યા.....આટલી મુલાકાત ઘણી છે,
અમે કહ્યુ.........રોકાઇ જાઓ રાત ઘણી લાંબી છે,
જતા રહેજો રોકાયા બાદ અમારા આ આંસુઓ,
ક્યાં જશો ભર-વરસાદમા જે બહુ તોફાની છે..........

હોઠોની વાતો આ આંસુ કહે છે,
જે ચુપ રહે છે પણ ઘણા વહે છે,
અને આ આંસુઓ ની તકદીર તો જુઓ,
એના માટે વહે છે જે આ આંખોમાં રહે છે,
જે નઝરો થી ઓજલ થાય છે,
એ તારા હંમેશા તુટતા રહે છે,
ઘણા લોકો દર્દને કહી નથી સકતા,
બસ ચુપચાપ તુટતા જ રહે છે..........
' નીશીત જોશી '

એક રાતે થયો વરસાદ ઘણો,
હું પણ રડ્યો આખી રાત ઘણો,
ઘણા ગમ હતા જમાનાના પણ,
હું એકલો હતો એ રાતે ઘણો,
પછી આંખોથી શ્રાવણ વરસ્યો,
જ્યારે સવાર પડી આવ્યો વિચાર ઘણો.
એ વાદળો પણ હતા કેટલા એકલા,
જે બની વરસાદ વરસ્યો આખી રાત ઘણો.............

' નીશીત જોશી '

એજ વિશ્વાસથી કુદી પડેલો આ જગ-દરિયામા...
કે તુ મને બચાવી લઇશ,
હવે આનાથી વધારે પરિક્ષા મારી તુ શું લઇશ ?

નીશીત જોશી

તારા દર્શન કેમ થતા નથી,
મારા પર ઉપકાર કેમ થતો નથી,
કહ્યુ હેરાન હુ તોપણ છુ તો તારો,
મારા પર વિશ્વાસ કેમ થતો નથી,
તારા ખોળામા હુ ચુપચાપ રડી લેત,
આવો એકવાર મોકો કેમ થતો નથી,
લાખો પાપી ને તાર્યા છે તે,
મારો ઉધ્ધાર કેમ થતો નથી,
તારી મહેરબાની ના ચાર શબ્દોથી,
આ દાસ ‘નીશીત’ હકદાર કેમ થતો નથી.........

' નીશીત જોશી '

મસ્ત હરક્ષણ રહુ મસ્તી ઉતરે જ નહી,
એવા જામ પિવડાવાનુ તારુ કામ છે,
તુ છે મોહન મારો હુ પ્યારો તારો,
મારી બગડેલુ સુધારવુ તારુ કામ છે,
જેનુ દુનિયા મા કોઇ પોતાનુ ન રહે,
એને પોતાના બનાવવા તારુ કામ છે......

નીશીત જોશી

આવી રીતે ન તડપાઓ મારા મોહનમુરારી,
બધી ગોપીઓ વૃજમા વ્યાકુળ છે તારી,

ક્યા દિવસ કાઢ્યો ક્યા રાત વિતાવી,
ઘણી તમન્ના હતી મુલાકાતની,
ન જોયુ ના એકવાર પણ વાત કરી
આરજુ રહી ગઇ મુલાકાતની.......

' નીશીત જોશી '

झख्म दे कर मुजे, मुजसे ही, दवा का नाम पुछते है,
कत्ल कर के, मुजसे ही, कातिल का नाम पुछते है,
ईन्ही अदाओ का हुआ हु मै दिवाना,
जान कर ही मेरे खुदा, मुजसे, खुदा का नाम पुछते है |

' नीशीत जोशी '

વાહ રે તારુ મનમોહક રુપ
ઘુંઘરાળા વાળ,ચહેરા પર લટ, ઉપરથી નટખટ,
મારા ઓ ગિરધર ગોપાલ હું તારો તુ મારો...

આટલુ બધુ સુંદર બનવુ નહતુ તારે,
નયનો ના તિર ચલાવવા નહતા તારે,
પ્રેમ મા પાગલ કરવા નહતા તારે,
કર્યા જ દિવાના તો તરસાવવા નહતા તારે,
જો સજા જ આપવી હતી મને તારે,
નિરાકાર થી આકાર મા આવવુ નહતુ તારે.....
' નીશીત જોશી '

वक्त बहोत कम हे साथ बीताने मे,

इसे ना गवाना कभी रुठने मनाने मे;

' रिस्ता ' तो हमने बान्ध ही लिया हे आपसे,

बस थोडा सा साथ दे देना इसे नीभाने मे ।

नीशीत जोशी

यह ईश्क मुकम्मल नही होता,
जब तक ईश्क खुदा से नही होता,
और जिसका होता है ईश्क खुदासे,
उसके जैसा कोइ आशिक नही होता |

' नीशीत जोशी '

किस पे नजर डालु तुजे देखने के बाद,
किससे दिल लगाउ तुजसे लगाने के बाद,
मंदिर,मस्जीद,गुरुद्वारा,गिरजा हर जगह देखा,
अब कहां सर जुकाउ तुजपे जुकाने के बाद ।

' नीशीत जोशी '

ક્યારેક તો તારી આંખોમા રમતો રહુ હું
તુ રાહ જોવે અને આવી જાઉ હું,
દરિયામા લઇ જઇ વિશ્વાસધાત ન કરતા,
તુ કહે તો કિનારે જ ડુબી જાઉ હું

'નીશીત જોશી'

અમુક ક્ષણો અમુક અહેસાસ ભુસી શકાતા નથી
અમુક મીઠી મીઠી પલ ભુલી શકાતી નથી,
અમુક નજરો પોતે જ કહી જતી હોય છે,
અમુક વાતો સંભળાવી શકાતી નથી

નીશીત જોશી

હોઠો પર આજે એનુ નામ આવી ગયુ,
તરસ્યા ના હાથે જેમ પીવાનુ આવી ગયુ,
ડગમગયા પગો તો પડ્યા તેની આહોશમા જઇને,
આજે અમારુ પીવુ જ અમને કામમા આવી ગયુ….
" નીશીત જોશી "

છેતરાણા માની મલકાતા રહો,
પ્રેમ તો કર્યો છે એ જણાવતા રહો,
નાસમજ બની કર્યુ વૃદાંવન ગાંડુ
હવે તો લાગણીના પુલે આવતા રહો,
અધુરી લાગે જો પ્રેમરીત મારી,
પ્રેમ નો અર્થ આવી સમજાવતા રહો,
હશે જો મગન થયેલી લગન મારી,
આવવુ તો પડશે જ,પરીક્ષા ન લેતા રહો,
કરીયે શું આ છોડી વિલાપ મારા મોહન,
બદનામ તો તમારે પણ થવુ પડશે, બચો ને બચાવતા રહો
નીશીત જોશી

મલકાયા માન્યુ પ્રેમ મા હશો,
ખબર નહતી છેતરતા હશો,
પ્રેમલગની અમારી સમજાશે ત્યારે,
આવવુ પડશે અને અમને શોધતા હશો........

નીશીત જોશી

જેને ક્યારેક કાંચ આરિસો કહો છો તમે,
છાતીના એ ભાગ મા અમે રહેવા માગીયે છીએ,
મોજાઓ નો ડર નથી કિનારાથી નથી પ્યાર,
બસ જકડીલો તમે અમે વહેવા માગીયે છીએ,
આંખોએ વાત કરી લીધી ભેદ ખોલ્યો નજરોએ,
હવે હોઠો થરથરે છે કંઇક કહેવા માગીયે છીએ,
શું યાદ કરશો તમે નહી હોઇએ પાસે જ્યારે,
તમારા સપનામા અમે રહેવા માગીયે છીએ,
ખયાલમા તમારા અશ્કને આ બધુ કહી ચુક્યા,
તમારી સામે પરવાનગી આપો તો કહેવા માગીયે છીએ......

जिस को कभी शिशा आयना कहेतो हो तुम,
सिने के उस मुकाम मे हम रहना चाहते है,
मौजो का डर नही है साहिल से नही है प्यार,
बस थामलो तुम हम बहेना चाहते है,
आंखो ने बात कर ली नजरो ने भेद खोला,
अब होठ कांपते है कुछ कहेना चाहते है,
क्या याद करोगे हमको जब पास हम ना होंगे,
तेरे ख्वाब में खयाल मे हम रहेना चाहते है,
खयाल मे तेरे अस्क से यह सब तो कह चुके है,
तेरेसामने गर हो ईझाजत तो कहेना चाहते है........

नीशीत जोशी

અભાવ થી સ્વભાવ બદલાતા જોયા,
પોતાના ને પારકા થતા જોયા,
ભાઇ ભાઇ ના ઝગડાઓ જોયા,
પત્ની ના બદલાતા રુપ જોયા,
બાળકો ના બદલાયેલા બોલ જોયા,
મિત્રો ના બદલાતા મોહરા જોયા,
હંમેશા સાથે રહનારાના ફરતા મોઢા જોયા,
કામકરનારઓ ના ચડેલા મોઢા જોયા,
અભાવ જ છે આના મુળભત કારણ 'નીશીત',
જેનેથી માણસોએ બદલાતા સ્વભાવ જોયા...........
' નીશીત જોશી '

जबभी आयेगा मेरा नाम तेरे नाम के साथ,
होठो मे पल्लु तु सारी का दबाये रखना,
ये तो आगाझे महोब्बत्त का असर है हमदम,
दिल-ए-बेताब मे तु दर्द बसाये रखना,
मे न राझा हुं,ना मजनु,ना फरहाद तेरा,
जीन्दगी को मेरे साये से बचाये रखना,
मे तो हु एक दिवाना सा हवा का झोका,
उड न जाये कही दामन बचाये रखना,
लौट के आयेगा एक दिन जो दिल माही,
याद मे उसकी तु एक शाम जलाये रखना,
फुल हु टुटा बिखरना ही मेरी किस्मत है,
रुह मे अपनी महक मेरी छुपाये रखना,
हो ना अल्फाझ मेरे कल गर तेरी महेफिल मे,
महेफिल को तु नगमो से सजाये रखना.........
' नीशीत जोशी '

ક્યારેક આંશુ તો ક્યારેક ખુશીઓ વેચી,
અમે વિરાના ની તન્હાઇ વેચી,
થોડા શ્વાસો છે ખરીદવા માટે,
રોજ મરતી જીંન્દગી વેચી,
હેરાન કરતા થયા પડછાયા મારા જ મને,
વ્યાકુળ થતા મેં રોશની વેચી,
એક જ હતો 'નિશિત' જે પોતે વેચાઇ ગયો,
નહિતર લોકોએ તો પોતાની જીંન્દગી વેચી.

'નીશીત જોશી'

લખુ શું હવે તારા વગર હું,
શબ્દો મને હવે ક્યા મળે છે,
તારા વગર એવા થયા હાલ મારા,
જેમ પાણી વગર ફુલ ક્યા ખીલે છે,
તુ છે તો આ જગત પોતાનુ લાગે,
નથી તુ સાથે તો દિલ ક્યા હસે છે,
એવા તે હાલ કર્યા તે ઓ બેદર્દ્,
શરાબી માટે પ્યાલો શરાબનો ભરેલો ક્યાં છે,
દિલ મા અંધારુ થયેલુ લાગે મને એવુ,
માની લીધુ કે શમા વગર અજવાળુ ક્યાં થાય છે.

'નીશીત જોશી'

ત્યારે તમારી યાદ આવે છે

જ્યારે એમજ ક્યારેક બેઠા બેઠા, કંઇક અચાનક યાદ આવી જાય,
બધી વાતોથી હ્રદય ગમગીન હોય, બધી ચીજોથી દિલ ગભરાય જાય,
કરવુ પણ મારે કંઇક બીજુ હોય, કંઇક બીજુ જ મારાથી થઇ જાય,
કંઇક બીજુ જ વીચારતો હોઉ દિલમા, કંઇક બીજુ જ હોઠો પર આવી જાય,
આવી જ કોઇ ક્ષણ મા, ચુપકેથી ક્યારેક ખામોશી મા,
થોડા ફુલો અચાનક ખીલી જાય, થોડી વીતી ક્ષણો યાદ આવી જાય,
ત્યારે તમારી યાદ આવે છે

જ્યારે ચાંદની હ્રદયના આંગણમા, કંઇક કહેવા મને આવી જાય,
એક સ્વપ્ન અડધુ નાનુ કોઇ, એહસાસ મા છવાઇ જાય,
જ્યારે સાંજ પડ્યે ચાલતા ચાલતા, રસ્તો લાંબો થઇ જાય,
થોડુ દર્દ પણ દિલ મા થવા લાગે, અને શ્વાસ પણ ભારી થઇ જાય,
આવી જ કોઇ ક્ષણ મા, ચુપકેથી ક્યારેક ખામોશી મા,
થોડા ફુલો અચાનક ખીલી જાય, થોડી વીતી ક્ષણો યાદ આવી જાય,
ત્યારે તમારી યાદ આવે છે.
'નીશીત જોશી'

ક્ષમા માગી પ્રભુ પાસે એ તમારુ મોટાપણુ છે,
નહિંતર અહી ભુલ કરી જાણીને પણ ક્યાં મનાય છે,
આ જગતમા એવુ ઘણુ છે જે જોતા જોવાય છે,
પણ અસમર્થ થઇ માત્ર આપણાથી સહેવાય છે,
પરિણામ તેનુ છે જ જે કરે છે આ બધુ,
સ્વર્ગ-નરક નથી ઉપર અહીં નુ અહીં જ ભોગવાય છે,
અન્યાય, અધર્મ જે કરે છે વિચારતા નથી,
તેઓને પણ સમયન્તરે સજા જરુર થાય છે,
આપણે છીએ માત્ર ઘુળની કણ 'તેની' સામે,
આપણી હોવા છતા ક્યાં અનન્ય શ્રધ્ધા 'તેનામા' રખાય છે,
પ્રાથના કરો 'નિશિત' સદબુધ્ધી આપજે સૌ ને,
જાણતા નથી તેઓ જેનાથી આ બઘુ ભુલથી કરાય છે.
'નીશીત જોશી'

જીદ તો તમારી વાહ રે વાહ,
શ્વાસ પણ નહી છોડો 'તેના' દર્શન વગર,
પુરી જરુર કરશે મુરાદ,કાલ નથી તેની કિતાબોમા,
રાખજો 'એના' પર ભરોસો કોઇ પણ સંદેહ વગર,
વાત એ જરુર યાદ રાખજો કે,
સ્વીકારજો આપે દર્શન ત્યારે કોઇ પણ ક્ષોબ્ધ વગર,
પ્રમાણ નથી 'તેનુ' કોઇ પણ,
આ પુરો વિષય છે શ્રધ્ધાનો કોઇ પણ અન્ય વગર,
અને હા સાથે એ પણ જાણી લો કે,
રામાયણ-ગીતા પણ લખાયા 'એના' હસ્તાક્ષર વગર,
વિશ્વાસ રાખશો તો 'તે' અત્યારે જ એ... અવતર્યો,
ઝાકો જરા અંતર મા બાહ્યની દૃષ્ટી વગર.........

નીશીત જોશી

તમારો આક્રોશ વ્યાજબી છે,
જે જોયુ તે જ તો લખવુ લાજમી છે,
બનાવતા બનાવી એણે આ સૃષ્ટિ,
ન્યાય પણ પુરો જ આપ્યો છે,
કર્મો ના આધારે પામે છે બધા ખોળીયા,
પણ વાત આ ભુલી કર્મો પોતાના બગાડે છે,
આપ્યુ છે બધા ને સરખુ જ દુનીયા મા,
પણ લેતા સૌ ને ક્યાં સરખુ આવડે છે,
જોયો છે ક્યાં કોઇએ ઇશ્વરને અહિ,
જે પણ થાય ઇલ્જામ એને જ અપાય છે,
માનવો કે ન માનવો આ જગત રચૈતા ને,
બધા ની પોતપોતાની માન્યતા છે,
પાપ ના ઘડા પુરા જ્યારે ભરાય દુનિયામા,
ત્યારે એનો અવતાર જરુર થાય છે,
ન કરો આટલો આક્રોશ,અવિશ્વાસ એના પર,
એના આદેશ વગર આટલુ પણ ક્યાં લખાય છે,
નાદાન છીયે આપણે 'નિશિત' નથી સમજતા એને,
માફ કરીને જ માયાળુ આપણને જીવાડે છે.........

‘નીશીત’

गम से भरी सुबह उदास मेरी शाम है,
क्या इसी का नाम प्यार है ?
दिल को चैन नही रुह तुम बिन तडपती है,
क्या यही प्यार का अन्जाम है ?

देखो मै नासमज हुं पकडा है तेरा दामन,
कहां जाए अब छोड के ओ मेरे सनम,
अब बरदास्त नही होती मुजसे यह तडपन,
आ मुजे थाम ले बाहोंमे ओ मेरे सनम ।
' नीशीत जोशी '

दिवाना तुने बनाया दिवाना मै बना,
अब होंश की दुनीयामें तमाशा ना बना,
महोबत्त में तेरी बदनाम कीया लोगोने,
अब आशीक-दिवानेको फरीयादी ना बना,
नादान हुं नही जानता मै अन्जाम,
अब नादान 'निशित' को बेसहारा ना बना ।

नीशीत जोशी

દિપકની જેમ ઝલી રહ્યો છુ એક ખુણામા,
બધી ઉંધ ને લાગ્યો છુ ખોવામા,
તમે છેડો નહી મને આ રીતે,
વિતી યાદોને લાગ્યો છુ સજાવવામા,
દૌલત ભલે ગમે તેટલી હોય પાસે,
વગર પ્રેમે કોઇ મઝા નથી જીંન્દગીમા,
કરયે રાખે અહી કોઇ લાખ કોશીશ,
હ્રદય રહેતુ નથી પોતાનુ કોઇના વશમા.......

નીશીત જોશી

જ્યારે કોઇ વિચાર હ્ર્દયથી ભટકાય છે,
દિલ ન ઇચ્છા હોવા છતા ચુપચાપ રહે છે,
કોઇ બધુ કહી ને પ્રેમ દેખાડે છે,
તો કોઇ ચુપ રહીને પ્રેમ કરતા રહે છે..........
નીશીત જોશી

કારણવિના કોઇને કંઇ મળાતુ નથી,
સગપણ સંબધના નામ વગર રખાતા નથી,

સમજવા છે સમજી લો સમય દરમીયાન,
સંકોચનેમૂઝવણમા વેડફેલો સમય પાછો આવતો નથી,

બોલ્યા કર્યુ સમજણ વિના તો આ પણ કહેવુ હતુ,
નામ તમે જ આપો અમને નામ પાડતા આવડતુ નથી.

નીશીત જોશી

સબંધો ના તાંતણા કાચા હોય છે,
વધારે ખેચશો નહી ટુટી જશે,
લાગશે ધાવ હ્રદયને એવા,
દરીયો આંખોથી છલકાઇ જશે,
રુઝાશે નહી એ ઘાવ લાગેલો,
જીંન્દગી યાદોમા વીખાઇ જશે.......
" નીશીત જોશી "

શા માટે ?

તમારી છબી અમારી આંખોમા વસી છે શા માટે ?
જ્યાં જોઉ ત્યાં બસ તમે જ છો શા માટે ?
તમારી યાદોથી જોડાયેલ છે નસીબ અમારા પણ,
તમને ન પામી શક્યા એ અમારુ નસીબ રીસાયુ શા માટે ?
મને છે ખબર સરળ નથી તમને પામવુ,
તો પણ આ રાહ આ ઇન્તજારી શા માટે ?
વર્ષો વિતી ગયા અમારા એકાંત મા પણ,
અમારી આહોશ ને આજપણ ઇન્તજાર શા માટે?
તમે કહો એની સૌગંધ ચોધાર આંશુ રડુ છુ,
કંઇ નથી બાકી હવે તો પછી આ જીવ બાકી શા માટે ?
પુરી થઇ અમારી આ વાર્તા એક વાત કહી દો પણ,
અંતની ખબર હતી છતા આ પ્રેમ શા માટે ???
'નીશીત જોશી'

कहने को बहोत था लेकिन, कह न सके हम,
पीछे चलते रह गये, साथ न चल पाये हम,
डर था किसीका या, समाज से डरते थे हम,
हाल था वैसा ही उनकाभी, जैसा बना बैठे थे हम,
पराये हो गये मगर, आजभी भुल न पा रहे है हम ।
"नीशीत जोशी"

ઇલ્ઝામ આપે છે છેતરાઇ જશે,
દિલ પર ઝખ્મો આપી જશે,
હજુ જોયા ક્યાં પ્રેમીઓને હશે ,
જાન આપી જગ ને છોડી જશે,
એક જામ ને ઢોળવા થી શુ થશે,
સુરાઇ આખી તમ પાસે મુકી જશે,
બીજા જેવા જ તેણે સમજ્યા હશે,
વિશ્વાસ નથી કોઇએ દિલમા તોફાન વસાવ્યા હશે.

નીશીત જોશી

ધ્યાન મા લેજો કે યાદ ઘણી કામ આવે છે,
કોઇ રહે ન રહે દિલ મા રાહ જગાડે છે,
લાગ્યા હોય ઝખ્મો ઘણા બેહિસાબ 'નિશિત',
રડતા રડતા પણ હરદમ હસતા રાખે છે...............

तेरी महोबत्त की मुजपे नवाझीस है,
दर असल यह तेरी जान लेवा साझीस है ।

ન કરાય

કહ્યુ તેણે ભરોશો દિલ પર એટલો ન કરાય,
કહ્યુ અમે મહોબ્બત મા ક્યારેય વિચાર ન કરાય,
કહ્યુ તેણે દુનીયા ના કેવા ખુશરંગ નજારા છે,
કહ્યુ અમે જ્યારે તમે હો પાસે કંઇ બીજુ જોયા ન કરાય,
કહ્યુ તેણે છુ તમારાથી દુર પણ તમારી પાસે છુ,
કહ્યુ અમે સપનાઓથી દિલને ફોસલાવ્યા ન કરાય,
કહ્યુ તેણે તમારો પ્રેમ તમને જીવવા નહી દે,
કહ્યુ અમે મરજીવાઓ એ મરવાથી ગભરાયા ન કરાય,
કહ્યુ તેણે સમજી જાઓ, સમજી જાઓ,
કહ્યુ અમે દિવાના ને સમજાવ્યા ન કરાય......

નીશીત જોશી

આંખોથી એ નીકળ્યા આંશુ

આજ પાછા આંખોથી એ નીકળ્યા આંશુ,
ચુપકેથી અમે પી લિધા આંશુ,
કહેવાની તો ઇચ્છા હતી પણ કહી ન શક્યા,
કેમ પાછા આંખોમા આવ્યા આંશુ......
પોતાની તકદિર પર હસતા રહ્યા હતા અમે હંમેશા,
પાછુ અચાનક આ તે ક્યો ઝુલ્મ વરત્યો,
ઇચ્છા કરવા છતા રોકી ન શક્યા અમે,
અને પાછા આવી ગયા આંશુ......
તમારી યાદોમા રહ્યા રાત દિન,
તમારા માટે કરી અમે દુઆ,
પણ તમારી જ બેરુખીને જોઇને,
આજ પાછા આંખોમા આવ્યા આંશુ.......
' નીશીત જોશી '

ધાયલ કરી મૌન થી દુર જતા રહ્યા,
અમે ફક્ત શબ્દો મા અટવાતા રહ્યા,
કારણ બતાવ્યુ માયાજાળ નુ તેમણે,
મૌનનો સંવાદ સમજાવતા રહ્યા,
તાકાત છે મૌન મા શબ્દો કરતા વધારે,
તો કેમ આમ વિજળી માફક જતા રહ્યા,
ખબર છે જ્યારે વિજળી બાદ આવે વરસાદ,
આંખો ને આવો વરસાદ આપી જતા રહ્યા........
" નીશીત જોશી "

જીવન થી ડરી ભાગે તે બુદજીલ છે,

જીવવુ ઉદાસી મા તેની એક શાન છે,

જીતી ને હારી જવાની મઝા કંઇક ઔર છે,

દર્દો થી જે રમે તે જ ખરો વ્યક્તિ છે.

कितने परवाने जले राज ये पाने के लिये,
शमा जलने के लिये है या जलाने के लिये,
रोनेवाले तुजे रोने का सलिका भी नही,
अश्क पाने के लिये है या बहाने के लिये,
तुम तो नादान हो,ना समजोगे ये झालिम दुनीया,
सर चडा लेती है नजरो से गीराने के लिये नही,
आज करता हुं ये दर्द-ए-गम की शीकायत तुम से,
रोज आ जाती है कमबक्त सताने के लिये,
मुजको मालुम था आप आयेंगे मेरे घर पर,
खुद चला आया हुं मै याद दिलाने के लिये,
इश्क ने राज ये अब तक ना बताया है हमे,
सर जुकाने के लिये है या कटाने के लिये ।
<<< ॰ नीशीत जोशी ॰ >>>

ये अग्नि लगाइ हुइ है तुम्हारी,
तुम्हारे बिना ये आग बुझायेगा कौन,
परिवार मै तुम्ही से है नाता,
तुम्हारे बिना हमे अपनायेगा कौन,
प्यासा हु कबसे मालुम नही,
तुम्हारे बिना अधरपान करायेगा कौन ?

नीशीत जोशी

જો વહેત આંશુની જગ્યાએ લોહી આંખોથી,

કોઇ કોઇને કદાચ જ રડાવત....

આવત જો અવાજ દિલના ટુટવાનો,

તો તમને મારા દર્દનો અંદાજ થઇ શકત.......

યાદો જો ના આવત આમ ખામોશીથી ચુપચાપ,

તો મારા ઘરની રૌનક તમારી મહેફીલથી વધારે હોત.......

ન હોત જો ચંન્દ્રમા મા દાગ.....

તમારી ખુબશુરતી નો તોડ મળી જાત.......

અગર કરત નહી સમય કોઇનાથી આમ બેવફાઇ.....

તો શાયરો મા મારુ નામ ક્યાથી આવત.........

"નીશીત જોષી"

કહો છો મળતા નથી

મળો છો રોજ, કહો છો મળતા નથી,
અવાજ આપીએ છીએ પણ સાંભળતા નથી,
બનતા બની જાય છે કવીતા તમ પર,
પંક્તીઓમાના શબ્દો બેસતા નથી,
પાનખરમા વસંત આવશે તે લખીએ છીએ,
પણ તમારા મન ના પાંદડા હલતા નથી,
પહોચાડે છે કબુતર સંદેશો તમ સુધી,
મળ્યા બાદ પણ તમે વાંચતા નથી,
અદભુત છે પ્રેમ કરવાની રીત તમારી,
કલાકો સાથે વિતવ્યા બાદ પણ કહો છો મળતા નથી.....

નીશીત જોશી

શું કરુ

રાતના ન કરુ રુદન તો શું કરુ,
એક ક્ષણ પણ ન ભુલી શકુ તો શું કરુ,
સાભળ્યુ છે મેં કે તેને પસંદ નથી અંધારુ,
રહુ છુ જ્યારે દિલમા તેને ન ઝલાવુ તો શું કરુ,
વિચારેલુ કે ભુલી જઉ એમનો રસ્તો,
પણ બીજો રસ્તો ન સુજે તો શું કરુ,
તમે જ કહો જ્યારે છોડી દે જીંન્દગી સાથ,
પછી મૌત ની અપેક્ષા ન કરુ, તો શું કરુ..............
'નીશીત જોશી'

તમે અમને હમેંશા હમેંશા તમારી પાસે જોશો

જ્યારે તમને લાગે તમારી સાથે કોઇ નથી,
કોઇ તમારા હમદમ નથી તો ત્યારે તે દિવસે પાછા આવજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

જ્યારે તમને જીન્દગી વિરાન લાગે જ્યારે કોઇ ઉમ્મીદ ન કોઇ આશા હોય
કોઇ પણ ન તમારી સાથે હોય ત્યારે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

જો ક્યારેય યાદ બહુ દુઃખ આપે એકાંન્ત બહુ હેરાન કરે
ત્યારે તમે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

જ્યારે એમ લાગે કે તમે હવે એક પગલુ પણ ચાલી નહી શકો
શમા આગ મા પણ જલી ન શકે
ત્યારે તમે પાછા ફરજો,
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

જ્યારે હર શ્વાસ બોજ લાગવા લાગે તમે અંદરમાં જ તુટવા લાગો
ન મળે સહારો કોઇની આહોશનો અને હ્રદયથી કોઇની જરુરત લાગે
ત્યારે તમે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

જ્યારે એ એહસાસ તમને તડપાવા લાગે કે તમે ક્યારેય ઠુકરાવેલા કોઇને
યા પાછુ કોઇ તમને ઠુકરાવે એ દિવસે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

આંખોમા આવી જાય ગર આંશુ અને કોઇ વ્યક્તિ પુછવાવાળી ન હોય
કોઇ ગમ મા ભાગ લેવાવાળુ ન હોય ત્યારે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

કોઇ તોડી દે જો દિલ તમારુ જો ન હોય કોઇ હમદર્દ તમારુ
એકલવાયા નો એહસાસ હેરાન કરે ત્યારે તમે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

આ તો દુઃખ આપે છે હમેંશા યાદો કરે હેરાન જ્યારે
મહફિલ મા પણ એકલુ લાગે પોતાને ત્યારે પાછા ફરજો
તમે અમને તમારી પાસે જોશો

આ મારો વાયદો છે તમને જે પણ મેં કહ્યુ તમને
આ બધુ ન ભુલી શકશો
તમે અમને હમેંશા હમેંશા તમારી પાસે જોશો
"નીશીત જોશી"

મૌસમ

નિહાળતા ઘણા સમયથી રાહ જોઇએ છીએ,
ક્યારે આવશે તમારા નામની મૌસમ,

ડાળીઓ પર આશાના ફુલો સુકાઇ ચુક્યા છે,
તમે આવો, આવી જાય ખીલવાની મૌસમ,

ઘણા હવાઓ ને હવા દેવા લાગ્યા છે,
નજીક જ છે તોફાન આવવાની મૌસમ,

મોજાઓ મા ડુબશે આ શહેર આ ગામ,
આવશે હવે આ ડરાવણી ભયંકર મૌસમ,

પહાડ જેવો કઠણ સમય, દરિયા જેવી વેદના,
આ સમય મુશ્કેલી થી કાઢવાની મૌસમ,

આ દોડાદોડીના સમયમા પ્રેમ છે એક રમત,
ઇશ્વર ક્યારે આવશે પ્રેમ-મતવાલી મૌસમ,

જીવે છે હજુ થોડી દીવાનગી મૌસમ,
રોકાઇ જાવ હજી આવી નથી ચાલ્યા જવાની મૌસમ......

'નીશીત જોશી'

मेरे श्याम ऐसे तडपाते है हो क्यों,
सुरत आ के दिखा जाओ,
छेडछाड करने की आदत है तेरी,
एकबार महोब्बत हमारी आजमा जाओ ।

इधर आ तु मेरे सिकंन्दर,
आज अपने हुन्नर आजमाये,
उधर से तुम तीर आजमाओ,
इधर से हम जीगर आजमाए ।
'नीशीत जोशी'

હું

અગર રાખી શકો તો એક નીશાની છુ હું,
અને ખોઇ નાખો તો ફક્ત એક વાર્તા છુ હું,

રોકી શક્યુ ન કોઇ આ જગત મા,
એવુ એક ટીપુ આંખનુ પાણી છુ હું.

આ અજાણ્યા જગત મા, એકલુ એક સ્વપ્ન છુ,
સવાલો થી મુંજાયેલો, નાનો સરખો જવાબ છુ હું,

જે સમજી ન શકે તેને માટે "કોણ",
જે સમજી ગયા તેને માટે પુસ્તક છુ હું,

દુનિયાની આંખોમા કેમ જાણે ખટકતો,
બધાથી નશીલી અને બદનામ શરાબ છુ હું,

માથુ ઉપાડી જુઓ,તે જોઇ રહ્યો છે તમને,
જેણે ન જોયો તે એક ગુમનામ તારો છુ હું,

આંખોથી જોશો તો ખુશ રહી શકશો,
દિલને પુછશો,તો દર્દનો દરિયો છુ હું.

નીશીત જોશી

कोइ फरियाद तेरे दिल मे दबी हो जैसे,
तुने आंखो से कोइ बात कही हो जैसे,
जागते जागते एक उमर काटी हो जैसे,
जान बाकी है मगर सांस रुकी हो जैसे,

हर मुलाकात पे महसुस यही होता है,
मुजसे कुछ तेरी नजर पुछ रही हो जैसे,
राह चलते हुए अक्सर यह गुमान होता है,
वोह नजर चुपके मुजे देख रही हो जैसे,
एक लम्हेमे सिमट आया है सदियो का सफर,
जिन्दगी तेझ बहुत तेझ चली हो जैसे,
इस तरहा पहरों तुजे सोचता रहता हुं में,
मेरी हर सांस तेरे नाम लिखी हो जैसे
"नीशीत जोशी"

पता नही हमसे कोइ शिकवा था,
या बहाना बना रहे थे वो,
पता चला बाद मे जाकर,
प्यार को मजाक बना चले वो,
दिल के आयने मे सुरत दिखी,
अपना माना दर्द दे गये वो,
क्यो होता है ऐसा, दिल तोड के आज,
लोगो के साथ हसते है वो ।
"नीशीत जोशी"

નથી કોઇ તારા વીના મારુ, હાથ જોડી કહુ છુ હું,
સાંભળજે ફરિયાદ બધાની, નિવેડો લાવજે વીનવુ છુ હું,
ચરણરજ છુ હુ તારો, ચરણ મા જ રહવાનો હું,
દેજે આશીષ તારા, ધન્ય થઈ જાઇશ હું.
"નીશીત જોશી"

ઓલી નોરતા ની રાત

આવી રહી છે પાછી ઓલી નોરતા ની રાત,
ગરબે રમતા કાઢતા આપણે નોરતા ની રાત,
મળ્યા હતા ત્યાંજ, ભુલાતી નથી એ નોરતા ની રાત,
જોઇ એકબિજા ને આપણે, ભુલી જતા નોરતા ની રાત,
ક્યાં ખોવાયા આજે,શુ યાદ આવતી નથી નોરતા ની રાત,
એકવાર આવો, રમીશુ નહી, વાતોમા કાઢીશુ આ નોરતા ની રાત

નીશીત જોશી

પ્રેમમા પાગલ થઇ મરનારા ઘણા છે,
છે એક, જે ઝખ્મો ને પ્રેમ સમજી જીવે છે.
प्रेम मे पागल हो कर मरनवाले बहोत है,
है एक, जो झख्मोको प्यार समजकर जिता है

નીશીત જોશી

જવુ હતુ ઘણુ દુર,રસ્તો ભુલાઇ ગયો,
મળ્યો એક રાહદાર, જે રસ્તો સુજાળી ગયો,
વાયદો કર્યો હતો તેણે, સાથ ચાલવાનો, પણ,
મઝધાર મા જ મારી નૌકા દુબાળી ગયો.
"નીશીત જોશી"

कह न सके हम

कहने को बहोत था लेकिन, कह न सके हम,
पीछे चलते रह गये, साथ न चल पाये हम,
डर था किसीका या, समाज से डरते थे हम,
हाल था वैसा ही उनकाभी, जैसा बना बैठे थे हम,
पराये हो गये मगर, आजभी भुल न पा रहे है हम ।
"नीशीत जोशी"

गैरो से कहा तुमने, गैरो से सुना तुमने,
कुछ हमसे कह लेते, कुछ हमसे सुन लेते.......

ભલે તારી ખુશ્બુ માન્ય ન હોય ચમનમા,
છતા સ્વમાન તારુ જળવાયુ છે,
દેખાડી દે, મનાવી દે, એ ચમને પણ,
માથે મુકવી મહાદેવે માન તારુ વધાર્યુ છે.
"નિશીત જોશી"

વાદળે પુછ્યુ છે આકાશ ને ક્યારેય,
નદીએ પુછ્યુ છે સાગર ને ક્યારેય,
પરવાનાએ પુછ્યુ છે શમા ને ક્યારેય,
પતંગિયા એ પુછ્યુ છે ફુલો ને ક્યારેય,
પુછ્યુ જો હોત ‘હા’ કે ‘ના’ પ્રેમ મા,
એની વાત ન થતી હોત જગમા ક્યારેય...
"નીશીત જોશી"

હજી પણ 'હા' ને 'ના' ની અપેક્ષા છે,
જ્યારે જીવન અમારુ તમને સમર્પીત છે,
જીદ તમારી સાથ નીભાવવાની,
દિલમા વધારતુ તમારુ સન્માન છે.

"નીશીત જોશી"

મોર પીછું મારુ મુગટ

ગયો મોર ઉડતો, પીછું એનુ પડી ગયુ ,
પડેલુ પીછું, ચોધાર આંશુએ રડતુ થયુ,

રડતા પીછાં ને ઉપાડ્યુ ,મારા શ્યામે,
કહ્યુ રડે છે શા માટે, તને આ શું થયુ,

જીવન જેની સાથે વિતાવ્યુ મે,
વિલાપતા બોલ્યુ ,તે જ આજે મને તરછોડી ગયુ,

આવ્યુ છે મારા શરણે શાનો કરે વીલાપ,
સ્થાન આપુ છુ તને આજ, તુ મારુ મુગટ થયુ.
"નિશીત જોશી"

ગુમાનથી દુર રહજો

જનક ના બાગમા ચુટવા ગયા ફુલ પ્રભુ,
ખીલેલા ને હાથમા અને કળીઓ ને માથે મુકતા પ્રભુ,

રહવાયુ નહી કરી હિમ્મત બોલી કળીઓ ,
કેમ કરો છૉ આવો તે અન્યાય બોલો પ્રભુ,

ખીલ્યા નથી તમે હજી પુરા,
ખીલેલાઓ ને લીધા છે હાથમા, બોલ્યા પ્રભુ,

ગુમાન કરશે ખીલેલા જ્યારે, ત્યારે,
ફેકાઇ જશે ક્યાંય પણ, બોલ્યા પ્રભુ,

તમને મળ્યુ છે સ્થાન માથે,
ગુમાનથી દુર રહજો તમે, બોલ્યા પ્રભુ.
"નીશીત જોશી"

તમારો મિત્ર બની શકુ.

ન ચાલો મારી આગળ,
કદાચ હું તમારી સાથે પગલા ન ચાલી શકુ,

ન ચાલો મારી પાછળ,
કદાચ હું તમારી આગેવાની ન કરી શકુ,

ચાલો મારી સાથો સાથ,
હું તમારો મિત્ર બની શકુ.

"નીશીત જોશી"

કોની હતી........

વાદળો વચ્ચે ઘેરાયેલી છાયા કોની હતી,
અશ્રુધારા માં ભીજાયેલી છબી કોની હતી,
તડકા મા છાયા શોધતી હ્રદય વ્યથા કોની હતી,
મહેફિલ મા ગઝલ કરી ઝલતી શમા કોની હતી,
હું છુ તારી, આ વાત અમને સંભળાઇ હતી,
કાનો મા ગુંજતી આ ગુન્જન કોની હતી.......
"નીશીત જોશી"

આ તે શુ કર્યુ ?

મીઠુ ઝરણુ મોકલેલ તેમા, દિલ ને, વહેતુ કર્યુ,
મોકલેલ દરીયાનુ, એ દિલને, ઊંડાણ માપતુ કર્યુ,
સંદેશો હશે તારો સમજી પંખી પાછળ, દિલને, ઉડતુ કર્યુ,
મોટુ આભ મોકેલેલ દિલ ગયુ ખોવાય, આ તે શું કર્યુ,
મળે,એ દિલ મારુ,જો તને ક્યાંય, ક્યારેય,
લઇ લેજે પાછુ મોકલેલુ તારુ, દિલ તો મારુ ગયુ, આ તે શુ કર્યુ ?
"નીશીત જોશી"

“मां”

[1] प्रेम को साकार होने का मन हुआ और मां का दर्शन हुआ ।
[2] "मां कैसी हो "-इतनाही पुछा उसे मिल गया, सब कुछ ।
[3] जिस मां बाप ने बोलना सिखाया था, वह बडा होकर मां बाप को मौन रहना सिखाता है ।
[4] मां बाप को सोने से न मढो तो चलेगा, हीरे से न जडो तो चलेगा । पर उनका जिगर जले और
अंतर आंशु बहाये---यह कैसे चलेगा ।
[5] मां और क्षमा दोनो एक है, क्यों कि माफ करने में दोनो नेक है ।
[6] जिस दिन तुम्हारे कारण मां बाप के आंखो में आंसु आते है--याद रखना उसदिन तुम्हारा किया
सारा धर्म आंसु में बह जाता है ।
[7] जो मस्ती आंखो में है--मदिरालय में नही, अमीरी दिल की कोइ महालय में नही,शीतलता
पाने के लिये कहां भटकता है मानव, जो मां की गोद में है वह हिमालय में नही ।
[8] उपर जिसका अंत नही उसे आसमा कहते है, जहां में जिसका अंत नही उसे मां कहते है ।
[9] तुझे अंगुली पकडकर जो मां बाप स्कूल ले जाते थे, उस मां बाप को बुढापे के
सहारा बनकर मंदिर ले जाना--शायद थोडा सा तेरा फर्ज थोडा सा कर्ज पूरा हो जाये ।

શું ખબર કે ખોટુ લાગશે

શું ખબર કે ખોટુ લાગશે,
થશે બેખયાલ એવુ લાગશે,
ગયા હતા જતન કરવા,
શું ખબર જતન જ યાતના લાગશે,
કહ્યુ કંઇક સમજ્યા કંઇક,
શું ખબર સમજાવવામા ક્યાંય અણસમજ લાગશે,
દર્દ મા ભાગિદાર થવા ગયા,
શું ખબર લાગણી નો અર્થ ઔપચરીકતા લાગશે,
ઇશ્વર નો મુકાબલો કરશે,
શુ ખબર હારેલી બાજી જીત લાગશે,
હશે આત્મવિશ્વાશ મોટો,
શુ ખબર દોસ્તો નો પ્રેમ દગો લાગશે.
"નીશીત જોષી"

પ્રેમી ના પ્રેમ મા છે તુ

ઉગતા સૂરજ ની સૃવર્ણ સવાર મા તુ,
સુમધુર ચાંદની ના વાતાવરણ મા તુ,
પ્રેમી ના પ્રેમ મા છે તુ,
બાગો ની બહાર મા છે તુ,
દરેક આત્માઓ મા વશેલો છે તુ,
સર્વત્ર વ્યાપક છે તુ,
છતા પુછાય છે ક્યાં છે તુ.......

મેં તો કહ્યુ, સાંભળેલુ,"નિશિત",
શ્રધ્ધા નો જો હોય વિષય,
પુરાવા ની શી જરુર,
"કુરાન" મા ક્યાંય પૈગમ્બર ની સહી છે ?
નીશીત જોષી