હજી તો સાંજ થઈ

રાહ જોતા થાક્યા નથી હજી અમે, હજી તો સાંજ થઈ,
ગાયોને હંકારવી પડશે હવે પાછી, હજી તો સાંજ થઈ,

કાજ બધા કરી લો પુરા તમે,ભલે ને રાત થાય પાછી,
ગોકુળ આખુ ઉઘી જશે જ,આવજો, હજી તો સાંજ થઈ,

જોવાની રાહ તુજની કીનારે, આદત પડી છે જુની આમ,
વાંસળીના સુર વાગશે તુજ આવ્યે, હજી તો સાંજ થઈ...

નીશીત જોશી

चले आना

आये जो मेरी याद मेरे नजदिकमे चले आना,
दुर हु तो क्या हुआ मेरे सपनोमे चले आना,

फिरता रहुगा तेरे ही इर्द-गीर्द साम-सवेरे,
याद हु तेरी कभी भी जी चाहे तब चले आना,

कहते हो तस्वीर बनाके छुपा रखी है दिलमे,
तस्वीर गर धुंधली पडे तो मेरे पास चले आना,

तेरी हर हसरतो को पहचान लिया हाजिर रह,
और भी पुरी करनी हो ख्वाईश तो चले आना,

जानता हु यह भी ख्वाईश तेरी एक रह जायेगी,
होगी पुरी लो, दिदार-ए-सनम करने चले आना |

नीशीत जोशी

....

नम थी आंखे, एहसासभी न था कम,
फिर वोह आये, और कोइ न था गम,

अहेसान जताते गये, गीनाते गये सब,
लगा ऐसा, सलाखोके पीछे आ गये हम,

उनकी अदायगी भी क्या लाजवाब थी,
सुना गये सब कुछ, थे वोह जो करम....

नीशीत जोशी

एक बार तो आओ

कैसे कहे हम जरा तुम सामने तो आओ,
मेरे लिये नही पर अपने लिये तो आओ,

आदत तो जान ली और भी जान जायेंगे,
दिदार-ए-इश्क करने एक बार तो आओ,

गर बंध हो जाये आंखे हमारी इन्तजारमे,
दर्मीयां की हद जानने के लिये तो आओ,

हाल-ए-दिल अब क्या पुछोगे हमसे तुम,
रोंद के इस दिलको तुम आजमाने तो आओ.....

नीशीत जोशी

આજ નો દિન મારા માટે ખાસ છે

આજ નો દિન મારા માટે ખાસ છે,
આજે મને મળેલુ તે બહુ ખાસ છે,

કોણ મળ્યુ શું મળ્યુ જરા વિચારશો,
જે મળેલુ તે સંગ મુજ ખાસ છે,

હા, થયો છે ઘણો સમય પસાર,
નથી વિસર્યો આજે પણ જે ખાસ છે,

મળ્યા પહેલા પણ હતી તાલાવેલી,
મળ્યા બાદ બની બેઠી એ ખાસ છે,

ભલે ને હોય આજે ચાર આંખ,
એ બે આંખ આજે પણ તો ખાસ છે,

કાળા કેસુઓ આજે થોડા થયા સફેદ,
કેસુઓની કાળી ઘટા આજે પણ ખાસ છે,

કહી શકો તો કહેજો મુજને મારા મિત્રો,
મળી હતી એ જે આજે મુજ ખાસ છે,

એ દિને પણ દેવઉઠી અગીયારસ હતી,
આજે પણ મુજ કાજ તુલસીવિવાહ ખાસ છે.

નીશીત જોશી 17.11.10

યાદ કરો

કરનાર જે છે તેને યાદ કરો,
ભરનાર જે છે તેને યાદ કરો,

બની જશે એ છેલ્લી ફુંક જ્યારે,
એ પહેલા આપનારને યાદ કરો,

શ્રધ્ધા પર ન કરો કોઇ રોસ,
મંદીરમા પુજાવનાર યાદ કરો,

વેચનાર વેચે સર્વ દુકાનમા,
કળાના કદરદાનને યાદ કરો,

આપે તે લઈ લો ભલે હો વાહવાહી,
હ્રદયમાનો પ્રેમ ટોપલો યાદ કરો...

નીશીત જોશી

ઇશ્વર પણ મળે છે

સમય સમય નુ કામ કરે છે,
નદી પણ સાગર ને મળે છે,

ચાંદ તરસે છે ચાંદની માટે,
ચાંદની ફક્ત ચાંદને મળે છે,

શીખી લેવુ એ છે જીદંગી,
સાચી શીખ શીખનારને મળે છે,

હસનાર હસતા જ રહે અહિં,
પ્રેમ કરનારને પ્રેમ જ મળે છે,

કોશીશ કરતી રહેવી છે ફરજ ,
મરજીવાઓ ને જ મોતી મળે છે,

સંસારમા રહે છે સંસારી પણ,
શોધનારને ઇશ્વર પણ મળે છે...

નીશીત જોશી

મારા વ્હાલા મને પાછો નાનો બાળક બનાવ,
મારા મનની વાતુ ને સાંભળી માનવ બનાવ,

હતી એ જીન્દગી કેવી સરળ અને સીધીસાદી,
મારા ચરતા વિચરતા મનને કાબુએ બંધાવ,

મુઝાતા એ વમળ કેરા હિલોળા ઝુલે હિંચકે,
મારા પ્રભુ હવે મને શૈશવકાળ પાછો અપાવ,

નથી ઉપડતુ આ ભરેલુ બેડુ મારાથી માથે,
ઓ પ્રિય આ ભારને થોડો તો માથેથી હટાવ,

વિનંતી સાંભળ મુજ તુક્ષ પથ્થર તણાની,
બનાવી તુજ સેવક ચરણની ધુળ તો બનાવ,

નીશીત જોશી

દિવાળી

કહેવુ શું કે કોને કોને ઘરે કેવી દિવાળી છે ?
કોઇને ત્યાં અંધારુ તો કોઇની રાત કાળી છે,

કોઇ ફરે છે દર દર એક ટુકડા મીઠાઇ માટે,
કોઇના માથે સમયના મારની બલીહારી છે,

કોઇ રડતા છોરુ ને શાંત પાડતા કાઢે રાત્રી,
હાંડલાઓ કરે છે વાતુ અને પેટે ભુખ મારી છે,

બહારની રોશનીઓ થી તો થાય છે ઘર રોશન,
બાકી તો કોઇની તો ઓરડી પણ અંધીયારી છે,

ચલો મિત્રો કંઇક કરી છુટીએ આ બીચારાઓનુ,
તેમને ત્યાં પણ આ દિવ્ય પ્રકાશતી દિવાળી છે.......

નીશીત જોશી

वोह मुजसे रुठे रुठे से लगते है

आजकल वोह मुजसे रुठे रुठे से लगते है,
वोह मुजसे कुछ तो खफा खफासे लगते है,

न थी कोइ खता, न कोइ गिला-शिकवा,
फिर भी कुछ तो है,वोह नाराज से लगते है,

अगर आये, कुछ लब खोले, कुछ नयन बोले,
पता तो चले, वोह कुछ तो गुमसुम से लगते है,

अच्छे दिनो मे भुल जाते है गर है कुछ भी,
मगर इन दिनो वोह कुछ तो मुरजाये से लगते है,

रुठ जाना बारबार उनकी अदायगी हो शायद,
यही सोच के बारबार हम भी उन्हे मनाने लगते है....

नीशीत जोशी

आयी जो उनकी याद

आयी जो उनकी याद आती चली गयी,
प्यारके सुरीले साज सुनाती चली गयी,

गुनगुनते रह गये हम उनके नग्मे,
वोह आयी और गझल बनाती चली गयी,

कहानी तो अश्क की अलग थी वहां,
आंखो से पुरा दरिया बहाती चली गयी,

इन्तजार की हद भी तो जान लिजये,
खुली थी आंखे जब जान नीकलती चली गयी,

जब गर्दीशमे थे चांद सीतारे आसमांमे,
छुपके वो आयी और रोशनी करती चली गयी.....

नीशीत जोशी

મુક્તક/ मुक्तक

रब ने तुजे नवाजा है दे के खुबसुरती,
गुमान ना करना कही दाग ना लग जाये,
महोब्बत करते है बीन सोचे समजे,
नुमाइश ना करना कही धाव ना लग जाये....

મુક્તક/ मुक्तक

गुंजता है वह गीत आजभी कानो में मेरे,
जंकार रणकती है आजभी कानो मे मेरे,
तेरे इन्तजार मे हुए है ऐसे तो दिवाना,
दिवानगी छलकती है आजभी गानो मे मेरे....

તુજ હ્રદયમા મુજને જ સંભાળજે

આવજે અને સાદ આપજે,
જીવતા મુજને શીખડાવજે,
કર્મ એવા તે મુજને કરાવજે,
જગને યાદ એ કર્મ રખાવજે,
ભુલ થાય મુજની સુધરાવજે,
ફરી ન કરૂ એ ભુલ શીખડાવજે,
ગુમાન ન આવે ક્યારેય જાળવજે,
આવે ભુલથી પણ તેને ભુલાવજે,
મુજ યાદમા ફક્ત તુજને રખાવજે,
તુજ હ્રદયમા મુજને જ સંભાળજે.......

નીશીત જોશી 29.10.10

આ બધુ સાચુ લાગે છે?

ના કોઇ યાદ આવે છે,
ના મનમા ઉમંગ જાગે છે,
ના કોઇ કળીઓ ખીલે છે,
ના બાગમા ફુલો ઉગે છે,
ના સુપ્રભાત થાય છે,
'ને ના સુવર્ણરાત આવે છે,
ના હ્રદય વિચલીત છે,
ના કોઇ ઉર્મીઓ ઉમટે છે,
ના કોઇની રાહ જોવાય છે,
ના કોઇ અહીં આવે છે,
ના વિરહ આંસુ વહે છે,
ના કોઇનો વિયોગ લાગે છે,
શું......? આ બધુ સાચુ લાગે છે,
અરે..! ના, ના, ના,
સાચુ હોય તો આ જીવન,
તુજવીના પુરુ થયુ લાગે છે.

નીશીત જોશી27.10.10

આવી ગયા

આવી ગયા સાત સમંદર પારથી, કુશળતા તો જણાવો,
તરસ્યા રહ્યા અમે રણમા, જરા મૃગજળ ને તો જણાવો,

પનઘટ પણ થયેલુ સુનુ, વાંસળી બંધ થઈ વાગતી,
ક્યારે ભરવા આવશો ગાગર, તટ જમુનાને તો જણાવો,

વાંધો નહી , વહેલુ મોડુ થયે રાખે, ગોકુળના કામમા,
ગલીઓ થઈ સુની, પગ માંડશો ક્યારે માટીને તો જણાવો,

રગડોળાઇ જશુ તે રાહ પર, જ્યાંથી થયા હશો પસાર,
મહોબ્બત થઈ ગઈ છે, એ વાત વ્યાકુળ હ્રદયને તો જણાવો,

આવ્યા 'ને મૌસમ ખીલી ઉઠી આ ઉપવનમા હવે તો,
એ કળીઓને બની ને ફુલ, આ બાગમા મહેકવાને તો જણાવો.....

નીશીત જોશી

पहोच गये हम

अब तेरीही गली पहोच गये हम,
अब दिलकी हेली पहोच गये हम,

जो भी हो अरमान दिलके तेरे,
दिल ले पुरा खाली पहोच गये हम,

किस्मतको छोड दिया तेरे हवाले,
एक ले नयी कहानी पहोच गये हम,

मुह मोडना एक अदा थी प्यारकी,
प्रेमकी ले एक हसी पहोच गये हम,

खता ना कहो अपने प्यारको प्यारे,
ले महोब्बतकी जोली पहोच गये हम,

बागो के फुल भी ना मुरजायेंगे अब,
ऐसी ले प्यारकी डाली पहोंच गये हम,

न जरुरत रहेगी अब आवाज देनेकी,
बनके तेराही खयाली पहोच गये हम.......

नीशीत जोशी

ક્યાં ચાલ્યા તમે

વાત અધુરી રાખી ને ક્યાં ચાલ્યા તમે,
કાનમા કહી નાખી ને ક્યાં ચાલ્યા તમે,

રહી ગયા અભરખા મનના બધા જ,
દિલને તીર દાગી ને ક્યાં ચાલ્યા તમે,

વાર્તાના સહભાગી હતા તમે પણ તો,
વાર્તા અધુરી મુકી ને ક્યાં ચાલ્યા તમે,

નહી માને કોઇ આ દિલની વાત પણ,
મંદ મંદ મુશ્કરાઇ ને ક્યાં ચાલ્યા તમે,

વાંક કોનો હતો કેમ કહેવાય એ પ્રેમમા,
જોબનીયુ પડતુ મુકી ને ક્યાં ચાલ્યા તમે,

આવો તો ખરા, અમીદ્રષ્ટી કરો તો જરા,
પછી એ નહી પુછીએ કે ક્યાં ચાલ્યા તમે.....

નીશીત જોશી

શું શું થયેલુ ?

તુજ સંગ સબંધ બાંધ્યો ત્યારે શું શું થયેલુ ?
લાગણીઓ પ્રસરી હતી ત્યારે શું શું થયેલુ ?

જવાબ આપજે તુ મને એ બધી વાતોનો,
સ્વાસેસ્વાસે નામ આવ્યુ ત્યારે શું શું થયેલુ ?

નીશીત જોશી

जरुरी नही

जरुरी नही तुमसे आज बात हो....
सारा जीवन तो संग ही बीताना है,

जरुरी नही हम रास्ता भुल जाये....
हर रास्ता तो तुम्हे ही बताना है,

जरुरी नही हम जलते रहे यहां.....
जला चिराग तो तुम्हे ही बुजाना है,

जरुरी नही हम रुठ जाये तुमसे....
रुठेको तुम्हे ही तो फुसलाना है,

जरुरी नही हम आये तेरे द्वार.....
तेरे द्वारपे तो तुम्हे ही बुलाना है ।

नीशीत जोशी

એક મુલાકાત

આજે એક મુલાકાત થઈ ગઇ,
રાહમા સંગ ગુફ્તગુ થઈ ગઇ,

સાંભળ્યુ હતુ ઘણુ તેના વિષયે,
શબ્દોપરની પરીભાષા થઈ ગઇ,

અંધારે બેઠા હો જ્યારે એકાંતમા,
યાદોની તે સહસંગાથ થઈ ગઇ,

આંખો સાથે જાણે જુગજુગનો સાથ,
એવીતો એની સંગ મિત્રતા થઈ ગઇ,

નામ પણ સૌનુ જગજાણીતુ તેનુ,
તે 'ગમ'ના નામની ચર્ચા થઈ ગઇ....

નીશીત જોશી

ભુલી ગયા આપ

ભુલી ગયા આપ, આપેલા જે કોલ હતા,
ખોવાયેલા આજે છીએ ત્યારે પણ તો હતા,

કદાચીત હાથની રેખાઓ બદલાય ગઈ,
નહિતર આ ઝીર્ણરેખાઓમા આપ તો હતા,

હોઠ બંધ હોય તેને મૌન નુ નામ આપ્યુ,
બાકી હ્રદયથી બોલેલા એ સંવાદો તો હતા,

કોણે કાન ભંભેર્યા જે દરકાર નથી હવે,
કર્યા હતા જે કોલ અમને તે યાદ તો હતા,

સજાવ્યાતા ફુલો સૈજ ઉપર સુંદરતાથી,
સજાવેલા ફુલો અમારી કબર પણ તો હતા,

બોલાવતા રહ્યા ત્યારે ન આવ્યા આપ,
રડવાના બહાને મૈયતમા આવ્યા તો હતા.......

નીશીત જોશી

अन्दाजे दास्तां

अन्दाजे दास्तां ब-खुबी से बया किया,
तेरे भुलने ने हमने बहोत याद किया,

खरीद कर लाये थे दो-चार बुन्द अश्क,
उसे भी छीन कर कहां इस्तमाल किया,

परदा कर छुपाते रहे चहरे पे लिये हसी,
वही राज को शहर मे परदाफाश किया,

कैसे समजाये नासमज हम भी तो है,
हर सवाल पर तुने भी और सवाल किया,

बसर करते रहे जीन्दगी तन्हा तन्हा,
खुद जलाके दिलको अपना घर रोशन किया ।

नीशीत जोशी

जी ना पाउंगा मैं

ना सताउ पकड के दामन तो जी ना पाउंगा मै,
ना पकडु बैया ना छेडु राधे तो जी ना पाउंगा मै,

पनधट पे आ के तु भी तो फुसलाती है मुजे,
तेरे कहने पे बंशी ना बजाउ तो जी ना पाउंगा मै,

सास-ससुर के ताने सुन आ जाती है गोपीया,
अब उन्हे भी नाच ना नचाउं तो जी ना पाउंगा मै,

मन में बसाया तुने दिल मे उतार दिया मुजे,
तुज संग साथ तट पे ना नाचु तो जी ना पाउंगा मैं.........

नीशीत जोशी

नही है तुम्हारा-हमारा

तेरे बीन नही मेरा कोइ गुजारा,
मेरे दिल को बस तेरा ही सहारा,
नजदीक आये फेर लिया है मुह,
क्यों करते हो तुम आज किनारा,
गर हो कोइ शीकायत मुजसे तेरी,
कह डालो, न टटोलो जजबात हमारा,
रुठ जाओ तो मना भी ले तुजे,
खामोश लब खोलभी दो अब तुम्हारा,
कहने से कुछ सुलझ जाये शायद,
बीच अपने कुछ नही है तुम्हारा-हमारा...

नीशीत जोशी

મૌસમ

ભરોશા વિહીણ બની છે મૌસમ,
વસંત બની છે પાનખર મૌસમ,
સજાવેલા સમણા પણ ભુલાયા,
પુનમ બની અમાસની મૌસમ,
અમે કહ્યા હતા જેઓને પોતાના,
પારકા બની હવે ખીલાવે મૌસમ....
નીશીત જોશી

आज भी जीन्दा है

तेरी नीशानी आज भी जींन्दा है,
तेरी कहानी आज भी जीन्दा है,
तेरे दुप्पटेसे छुपा हुआ चहेरा,
मेरे जहनमे आज भी जीन्दा है,
दुर हो गयी मुजसे नाराजगीसे,
तेरा रूठा चहेरा दिलमे जीन्दा है,
जमाने जो कहा उनका था वो,
वक्त तो गुजर गया दिल जीन्दा है,
क्या तु भुल गयी मेरा अहेसास,
तेरा दिल मुजमे आज भी जीन्दा है.......
नीशीत जोशी

આદત પડી છે

હવે ભલે ને પળ કરે સોદા,
મને તો વહેચવાની આદત પડી છે....

હવે ભલે ને તુટે કોઇ આભા,
મને તો ખરવાની આદત પડી છે.....

હવે ભલે ને રૂધીર બને સાહી,
મને તો લખવાની આદત પડી છે......

હવે ભલે ને બદલાય મૌસમ,
મને તો ખીલવાની આદત પડી છે.....

હવે ભલે ને દુશ્મની કરે દુશ્મન,
મને તો મિત્રતાની આદત પડી છે......

હવે ભલે ને ન થાય મુલાકાત,
મને યાદેજીવવાની આદત પડી છે.....

હવે ભલે ને તે રિસાય મુજથી,
મને તો મનાવવાની આદત પડી છે.....

નીશીત જોશી ( 'પીયુની નો પરમાટ'ની એક રચનાથી પ્રેરિત )

ફેલાવે સુવાસ જગમા

ફુલોની વિસાત છે જગમા, ફેલાવે સુવાસ જગમા,
સુવે પોતે કાંટાની સૈયા પર ફેલાવે સુવાસ જગમા,

પાનખરમા ખરી જાય 'ને વંસતમા ખીલી જાય,
બાગોની ઉર્મીઓ બનીને ફેલાવે સુવાસ જગમા,

મિત્ર બને ત્યારે પોતે, દુશ્મનોની નીશાની પોતે,
હર રંગમા સજાય જઇને સુવાસ ફેલાવે જગમા,

વફાદાર હોય કે બેવફા પ્રેમી સાથ નીભાવે તેનો,
કામ કર્યે જાય સોપેલુ તે સુવાસ ફેલાવે જગમા,

નથી બની શકતા એટલા કઠોર લોહની જેમ,
નમણા, કુમળા, હોવા છતા સુવાસ ફેલાવે જગમા,

સંવેદનનુ બીજુ રુપ સાથે લાગણીઓનુ પણ,
ઋણાનાબંધન સમા એક રસે સુવાસ ફેલાવે જગમા.....

નીશીત જોશી

કોઇ જોતુ નથી

બીન લાગણીએ કંઇ એમજ બનતુ નથી,
કહેલી સાચી વાત કોઇ કાન ધરતુ નથી,

સ્નેહથી ચાલી નીકળે છે એ કલમ આતો,
આ હ્રદય અમથુ કાગળ પર ઉતરતુ નથી,

લોકો વાંચી ને વાહ વાહી આપી તો દે છે,
વીતે છે વ્યથા જેને,તેને કોઇ સમજતુ નથી,

વહે છે રૂધીર બની ને સાહી એ કાગળ પર,
કલમની આદત એ સાહીની તે કોઇ જોતુ નથી.

નીશીત જોશી

जाए तो कहां?

कहते है अब नही आते, न आने से हाल बुरा होता है,
भले हो मशहुर गलीया,ये दिलका कुचा सुना पडता है,

जैसे भी दुरिया रखनी है तुजे, रखो मेरे हमनवाज,
मेरी हर सांसमे गुंजता, तेरा ही नाम सुनायी पडता है,

महसुस हमे भी है, ईन्तजार मे हर रात का रोना,
करवटे बदल बदल कर, बिस्तरमे ही तडपना पडता है,

उठ जाते है रात मे हम, सताता है अंधेरो का डर,
चीराग जलाने पर भी रोशनीमे अंधेरा दिखायी पडता है,

और तुम कहते हो हम नही आयेंगे जाओ, लेकिन,
जाए तो कहां? हर राहमे तेरा ही शय दिखायी पडता है ।

नीशीत जोशी

મારી આ થાપણ

રડવાનુ તો છે બસ આ જ કારણ,
વળાવવી છે મારે મારી આ થાપણ,

ભણાવી ગણાવી કરી તેને મોટી ,
હવે પરત કરવી પડશે આ થાપણ,

કહે છે તે, નથી જવુ તમને મુકીને,
કહેવ્યુ પડ્યુ, તુ તો છે પારકી થાપણ,

કુળ દિપાવ્યુ ,બની સૌની લાડલી,
બીજા કુળને હવે દિપાવસે આ થાપણ,

ના માની બેસતા તેને બોજ મારો,
હ્રદય સમી વહાલી છે મુજ આ થાપણ,

કુદરતની આ રચના છે પુરાણી,
પારકાને પણ કરે પોતાના આ થાપણ,

હસાવ્યા સૌને જ્યાં સુધી હતી સાથે,
હવે જુદી થઇ બહુ રડાવશે આ થાપણ,

ગળે આવે છે ડુમો આવે આંખે દરિયો,
હસતા મોઢે સોપીશુ જેની છે આ થાપણ.

નીશીત જોશી

तुम न आये

करते रहे याद मगर तुम न आये,
नजरे हुई लाचार पर तुम न आये,

कहा था नीभायेंगे साथ कयामत तक,
रात भी हुई विरान पर तुम न आये,

बदल गये मौसम पतजड हुआ वसंत,
मुरजा रहे है फुल पर तुम न आये,

दिन बचे है चार जीवनके अब तो सुन,
आश हुई नीराश पर तुम न आये......

आओना......तडपाओना......

नीशीत जोशी

लगता है

आजकल कौन कहां युहीं किसके लिये इतना सोचता है,
दोस्तो की दोस्ती भी रोज नया नया ईम्तीहा लगता है,

धडकन तु, सांसो मे बसे हो तुम, कहते है गैरो के आगे,
रहते हो जब सामने उनके तब तो लबको ताला लगता है,

खिडकीसे झांकके छीप जाते हो,दर से चले जाते हो वापस,
हमारा आना तेरी गली में शायद तुजे मुफलीसी लगता है,

न मानेगें बुरा गर मना करोगे तुम मुजे आके एकबार भी,
दिलसे खुरेचे हुए पुराने झख्म भी सभी नया सा लगता है,

सोचते बहोत हो, कह डालो जो कहने को मन करे तेरा भी,
मगर प्यार के हर लब्ज अब मुजे हाले-कातीलाना लगता है,

काबु मे रखते थे जजबात अपने कभी बया न किया किसीसे,
तेरी ही याद मे रात रात भर जागना अब दर्देनसीब लगता है.....

नीशीत जोशी

तो क्या था

वह दोनो के बीच प्यार न था तो क्या था?
दोनो के बीच एहसास न था तो क्या था?

मीलते रहे बीछडते रहे दर्मीया प्यारमें,
आशमे दिल मचलता न था तो क्या था?

वह तुमही तो थे और वह भी तो था,
पलो के दर्मींया कुछ न था तो क्या था?

हर सांसोमे हर आहटोमे हर धडकनोमे,
उन सबमे तेरी मौजुदगी न थी तो क्या था?

नीशीत जोशी

ચાંદની

મધુર યાદ બની આવી છે ચાંદની,
તુજ નામ કરવા આવી છે ચાંદની,

સુરજ ચાંદના સમીપની થાય વાતો,
સંગાથની એ પળ લાવી છે ચાંદની,

થતુ હોય જ્યારે તે મન ઉદાસ સાંજે,
મુશ્કારાતી એ ક્ષણ લાવી છે ચાંદની,

શોધો છો અહિં-તહિં શાને ચાંદ ને,
પુર્ણીમાનો ચાંદ સંગ લાવી છે ચાંદની,

યાદોમા અરિસાને નાખ્યો છે તોડી,
તુટેલા કાંચના ટુકડા લાવી છે ચાંદની,

તુટેલા કાંચના ટુકડા જોડાયા નહી,
હર ટુકડામા તુજ ચહેરો લાવી છે ચાંદની.

નીશીત જોશી

ગમે છે

ફરી ફરીને આજ, કોઇનુ સાંભળવુ ગમે છે,
કાગળ પરનુ ઉતરેલુ હ્રદય,સાંભળવુ ગમે છે,

કાવ્ય કે ગઝલ આપની, કે હોય મુક્તક,
મનમા ઉતારી, હ્રદયથી સાંભળવુ ગમે છે,

પ્રેમ હોય, કે વિયોગથી ભરેલી એ વેદના,
જુઓ તો ખરા, પાંપણને ભીંજાવુ ગમે છે,

બહાના ગમે તે કરીયે, મહેફિલમા આવવા,
મન તો નાચે, પગો ને ડગમગાવુ ગમે છે,

ન મુકે લખવુ, વાંચવુ વિનવીયે સહ્રદય,
કોઇને કોઇની રચનામા સમાય જવુ ગમે છે.....

નીશીત જોશી

शोक

ना पीने का शोक था, ना पीलाने का शोक था,
हमे तो बस, उनको दिलमे बसाने का शोक था,

कमजोर नही थे, बस बना ही रहे थे बसेरा ,
पता चला की उसे तो दिलसे खेलने का शोक था,

शाकी और शराबका रिस्ताभी होता है अजीब
मयखाने मे भी उसे पयमाना टकराने का शोक था,

लडखडाते थे कदम और उनको घर पहोचाने चले,
उसे महेमानोको दर से ही वापस भेजने का शोक था,

दिलने ठान लिया अब की आने दो सामने उसे,
मगर भुल गये हमारे दिलको माफ करने का शोक था ।

नीशीत जोशी

ले जाना उस पार

ले जाना मुजे आज, इस दुनीया के पार,
मुड न जाये वापस, छोड आना उस पार,
मन तो बहोत था रहेने का, इस जहां मे,
जहा भी देखा जहांवालो को, सब बेसार,
अपने अपने मे सब पडे है, सब बेकाम,
ढोंग करते है, मगर है सब यहा बेकार,
काम पडने पर, तुजे भी नही छोडते यह,
घंटी बजा कर मंदीरकी, खोलते है बजार,
भाव-ताल तुजसे भी, जानते नही औकात,
नाम पर तेरे ही, खुलेआम करते है व्यापार,
जी मचल उठता है, देख यह सब बेहाल,
इसीलिये कहते है आके लेजा दुनीयाके पार,
पहनके पहेनावा संतो का, करते है फरेब,
सीख भी नाम मात्र की, बाकी सब कारोबार,
नही बदलेंगे ना बदल सकेगें यह सब को,
मजहबी दंगा करवाते रहेगे, कह के खुद्दार,
अब तु ही कुछ कर सकता है तो कर ले,
वरना चल दोनो साथ चलके रहेंगे उस पार ।
नीशीत जॉशी

मेरे प्यारे मोहन

कितने परवाने जले राज ये पाने के लिये,
शमा जलने के लिये है या जलाने के लिये,

घुंघराले तेरे बाल, मानो आया हो सावन,
मंद मंद मुश्कान, मानो बागो का आंगन,

वो कमसीन चहेरा, मानो उतरा आकाश,
गुलाबी है गाल, मानो लुभाता प्रकाश,

मदहोशी आंखे, मानो तीरछी प्रेम कटार,
नसीले है होठ, मानो प्याला-ए-शराब,

बंसी तेरी बजाने के लिये है या प्रेमवश के लिये,
यह रुप तेरा पाने के लिये है या तडपाने के लिये।

नीशीत जोशी

ક્યાં મળે

રહ્યા નાના કદના માનવી ,અમ પાસે કંઇ ક્યાં મળે,
ઉચા કદ 'ને લાંબા ડગ એમ, અમ પાસે ક્યાં મળે,

છે અપેક્ષાઓ ઘણી આપને, ન કરી શકીએ પુરી,
આભે પહોચેલાઓ ને ધરા પ્રેમ, ક્ષતીજે ક્યાં મળે,

આવો છો, પણ વ્યસ્તતામા દેખાઓ છો ઘણા,
અમ માટે હવે તુજ ને, વેળફવાનો સમય ક્યાં મળે,

હશે અમારા થી ઉચા માનવીઓ, આપ પાસે,
માટે જ તો નીચે, અમ જેવા સંગ નજરો ક્યાં મળે,

ઘેરાવો પણ થઈ ગયો છે, મોટો આસપાસ,
ન કરી સકીએ સંગાથ, તુજના દિદાર ક્યાં મળે,

લોકો કહે છે, મન હોય તો પહૉચાય માળવે,
હસરત તો સૌને હોય, પણ એવા નસીબ ક્યાં મળે,

ન કહેતા પાછા, કર્મોના ફળ વિષે વિસ્તારે,
ફળ મેળવવા માટેના વા, વાદળ,, 'ને વૃક્ષ ક્યાં મળે,

મોટા કદની વાતો, પણ હોય મોટી ઘણી,
નાનાને આ વાતો ન સમજાય, તે સમજણ ક્યાં મળે.

નીશીત જોશી

સમણાની પણ ક્યાં ગણના છે

સમી સાંજના આ કેવા તે સમણા છે,
સામે છીએ પણ તેની ક્યાં ગણના છે,

નિતરતા નીરની વાતો કરે બેખુબીથી,
આંખોથી વહે છે તેની ક્યાં ગણના છે,

વીતી ગયેલી રાતોની યાદો સજાવે,
આ સોહામણી રાતની ક્યાં ગણના છે,

વાતો કરતા થાકતા નથી હોઠો શું,
પાડેલા ઉંચેથી સાદની ક્યાં ગણના છે,

હ્રદયનુ રૂધીર ચાલે છે ધીરે ધીરે,
બંધ થશે જો હ્રદય તેની ક્યાં ગણના છે,

કોઇતો સમણામા જ કાઢે છે જીવન,
સમણા થયા બમણા તેની ક્યાં ગણના છે,

હવે તો સમણાની કદર કર ‘નીશીત’,
મન વિલાપસે સમણાની પણ ક્યાં ગણના છે.

નીશીત જોશી

गा उठेंगे नज्म मेरे यारो

भीतरकी उदासी को यु ना पनपने दो यारो,
लब्जको भी कभी शिकायत होगी मेरे यारो,
पनप के जीना दुस्वार कर देगा जिन्दगी,
लब्ज तरस जायेंगे हसने मुश्करानेको मेरे यारो,
गाता रहेगा रमा रहेगा सिर्फ गमगीन बन,
भुल जायेगा हसना जो जिन्दगी है मेरे यारो,
हां रहो कभी उदास पर सिर्फ पलभरके लिये,
लब्जभी खिलखिलाके गा उठेंगे नज्म मेरे यारो ।
नीशीत जोशी

એક મરીજની વ્યથા

કંઇ ન હતુ અચાનક વ્યથાએ કર્યો હુમલો,
ત્વરીત દાખલો લેવો પડ્યો હકીમ પાસે, મિત્રો,

કરતા તો કરાવી નાખી ચીરફાડ શરીરની,
જીવનની સરગમ એકદમ બદલાય ગઇ, મિત્રો,

લઈ ગયા હતા અંદર ત્યારે હતો ભાનમા જ,
વાતો વાતોમા કર્યો એવો તે બેભાન, મિત્રો,

લઇને આવ્યા ખસેડીને બહાર, અંદરથી,
ભાનમા આવી જોયુ, થઈ ગયેલુ તમામ, મિત્રો,

વ્યથાની તો ન પુછો વાત, એવી તે વધતી થઈ,
આખી રાત કણસાવ્યો ખરો એ વ્યથાએ, મિત્રો,

કહે છે હળવુ થઈ જશે, આ દુઃખ થોડા દિનોમા,
અત્યારે તો તે એવુ અસહ્ય બની બેઠુ છે, મિત્રો,

પીડા છે, તો તે ભોગવ્યા વગર નથી છુટકો,
ભોગવી લીધા બાદ તો છુટીશુ પીડાથી, મિત્રો,

આશા અમર છે, માની લીધુ ચલો તે પણ,
સારા ,નરસા, બધા લેવાના છે અનુભવ, મિત્રો .

નીશીત જોશી

નહી જતા મંદિરે

( કવિશ્રેષ્ઠ શ્રી રવિદ્રનાથ ઠાકુરની એક રચનાની ગુજરાતી અનુવાદ કરવાની કોશીશ)

નહી જતા મંદિરે મુકવા ચરણે ફુલો ભગવાનને,
પહેલા ભરી લેજો સુમધુર સુવાસથી સ્વ-આવાસને,

નહી જતા મંદિરે સમક્ષ પ્રગટાવવા દિપક ભગવાનને,
પહેલા કરજો દુર હ્રદયમા રહેલા એ ઘોર અંધકારને,

નહી જતા મંદિરે શીશ નમાવી ભજવા ભગવાનને,
પહેલા શીખજો આપતા સન્માન પોતાના વડીલોને,

નહી જતા મંદિરે વળવા ઘુટણો વાળી ભગવાનને,
પહેલા વાળજો ઘુટણો ઉપાડવા નીચે પડેલાઓને,

નહી જતા મંદિરે કહેવા કરેલી ભુલો ભગવાનને,
પહેલા હ્રદયથી કરજો માફ આપના એ દુશમનોને…..

નીશીત જોશી

તેને પ્રેમ કહેવાય

તેને પ્રેમ કહેવાય

નદીના પ્રેમ પરનો અહેવાલ આ ન કહેવાય,
પ્રેમમા ગરજ હોય ત્યારે એ પ્રેમ ન કહેવાય,

સર્મપિત થવા ધસમસે છે દરિયા ભણી,
સ્વ ગુમાવી સમાય સાજન મહી તેને પ્રેમ કહેવાય,

મીઠાસની જો ગુમાન હોત તો તે રહી જાત એકલી,
પ્રેમ મા મુકી અભિમાન ભુલે બધુ તેને પ્રેમ કહેવાય,

ખબર છે નદી ને દરિયાના સ્વભાવની છતા પણ,
મુકે છે પોતાનો સ્વભાવ મીઠાસનો તેને પ્રેમ કહેવાય.

નીશીત જોશી ( શ્રી શ્રીરામ સેજપાલની કવિતાથી પ્રેરિત થઈ લખેલ છે)

કદાચને તમે આવશો

સુગંધ પ્રસરી ઉઠી હવામા કદાચને તમે આવશો,
ફુલો ખીલી ઉઠ્યા બાગના કદાચને તમે આવશો,

બાંધ્યા છે સુંદર તોરણ દરવાજે આગમન માટે,
પુરી રાખી રંગોળી આંગણે કદાચને તમે આવશો,

ઘર રાખ્યુ છે સજાવી જોઇને તુજને ગમશે,
નીહાળુ છુ વાટ મીટ માંડી કદાચને તમે આવશો,

શબ્દ શોધી શોધી ને રાખુ છુ યાદ મનમા,
બનશે તેની એક ગઝલ કદાચને તમે આવશો,

મહેફિલ સજાવી શમા જલાવી કરી રોશની
મનાવવા આજનૉ આ દિન કદાચને તમે આવશો,

આવશો ને ??????

નીશીત જોશી

શુ ભરવા પડશે પાનાઓ ???

હશે કંઇક એવી તો વ્યથા કે ઢીલ થઈ લખવામા,
લખી નાખ્યુ જેવુ તેવુ બસ આપને મનાવવામા,

માની બેઠા ઔપચારિકતા લખેલુ ફક્ત વાંચીને,
કેમ કરો છો ભુલ આ મુજ હ્રદયને ઓળખવામા,

બાંધ્યા હતા આપ સંગ સંબધો પોતાના સમજી,
ઋણાનાબંધન ન વેડફતા આમ સુર સજાવવામા,

ઉડતા રહેલા ઉંચે આભે હ્રદયે બાંધીને આપને,
ન રહ્યો કોઇ મંડળોનો ભય આપ સંગ વિહરવામા,

નથી કરતા કોઇ પ્રયાસ કોઇને પ્રભાવિત કરવા,
શબ્દો જ વણાય જાય છે કોઇને નારાજ કરવામા,

પ્રેમમા નથી રહેતો કોઇ મોલ ક્યારેક શબ્દોનો ,
પ્રેમ તો બરકરાર છે એ બે લીટીના લખવામા,

ખરો પ્રેમ નથી થતો બોજીલ કોઇ પર ક્યારેય,
શુ શબ્દોથી જ ભરવા પડશે પાનાઓ મનાવવામા?


નીશીત જોશી

મન તો છે બહુ ભોળુ

મન તો છે બહુ ભોળુ, એને આ શબ્દો ની ભાન ક્યાં?
ન બોલેલુ પણ સમજી જાય, એવી બીજાને શાન ક્યાં?

ન સમજે સંગીત કોઇ, બસ બજાવે સરગમ પ્રેમની,
તાલ આપી થકાવે હ્રદય,પણ એવા કોઇ પ્રેમી ક્યાં?

આભ અને ધરતી છો ને રહ્યા બહુ જ દુર દુર,
અંતર કાપે પળમા, મન જેવો બીજો વિકલ્પ ક્યાં?

મળે અને વિખુટા પણ થાય રોજ રોજ,
ન આવે પ્રેમ સપના પ્રેમી ને, એવી કોઇ રાત ક્યાં?

નીશીત જોશી

ઇન્સાનીયત

ન કોઇ હિન્દુ ન મુસલમાન,
આ દુનિયાના છે સૌ ઇન્સાન,

ન રંગ રુધીરનો છે જુદો જુદો,
શરીરનુ બંધારણ નથી જુદુ જુદુ,
જન્મતા ભાગલા પાડે છે આ જાત,
કુદરતે બનાવેલ ફક્ત એ ઇન્સાન.....

હોવો જોઇએ એક જ મજહબ,
ન જુદા મંદીર કાબા મસ્જીદ,
કરો આગેકુચ લઈને ધજા તેની,
ઇન્સાનીયતનો ધર્મ પાળ ઓ ઇન્સાન......

નીશીત જોશી

प्यारमे

देख नम आंखे बेचैन दिल रो उठता है,
रुठे है फिरभी खुदको मनाना पडता है,

सुन रुखी बातो से खामोश थे हम भी,
बंध जुबा को भी युं लब्ज देना पडता है,

कोई खता से नही होते है खफा कभी,
प्यारमे हर बातो को मान लेना पडता है,

उलजना फिर सुलजना प्यारके सरगम,
प्यारके तरन्नुममे खुदको ढालना पडता है,

जरुरत ही नही जताने की प्यारको प्यारे,
एक पुकार पे प्यारको दौडके आना पडता है,

मत सोचो इतना मुरजा जाओगे 'निशित',
प्यार मे हर पल उन्हीका नाम लेना पडता है ।

नीशीत जोशी

જો દિવસ કેવો નીકળ્યો છે

બારી ખોલ ને જો દિવસ કેવો નીકળ્યો છે,
સુંદર આકાશમા જો તે કેવો તો નીખર્યો છે,

કોયલનો કલબલાટ, એ કબુતરોનુ ઉડવુ,
મોરનો કર્ણપ્રિય ટહુકો આભે જાણે પહોચ્યો છે,

દોડતી આવે તુ અને શરમાય પણ જાય તુ,
જોઇ અરિસો તુજને જો તો આજે કેવો ખીલ્યો છે,

પહેલી કિરણ પડતા ચહેરા પર તુજના જો,
પહેલો પ્રહર પણ આજે એવો તો મસ્ત જુમ્યો છે,

હરખાય છે અને નૃત્ય પણ કરે છે તુ, પણ જો તો,
સાંભળી તુજ ગાયન, દિવસ પણ સ્મરણિય ઉગ્યો છે .

નીશીત જોશી

મનોવ્યથા

હવે આવુ છું ત્યારે તે આવતા નથી,
જતો હોવ ત્યારે તે બોલાવતા નથી,

નારાજ થયા છે કે કોઇ લાગ્યુ છે ખોટુ,
ખબર પડે કહે ત્યારે પણ કહેતા નથી,

ગંભીર મુદ્દો બની ગયો છે એ આજે,
સંદેશો પણ કોઇ મારફત મોકલતા નથી,

બીજા જેવા જ માની બેઠા લાગે છે,
પણ અમે સૌ સાથે સંબધ વધારતા નથી,

કહી દો યા કહેડાવી દો શું છે મનોવ્યથા,
કોઇ વાતનુ ખોટુ અમે લગાડતા નથી.

નીશીત જોશી

सब गवा बैठे

शानो सौकतसे नीकले थे तेरी राह पर,
कुछ मिलना तो दुर , जो था सब गवा बैठे.......
अब वो भी न रहा जो कभी रहा था अपना,
परायो के बिच तुजे नीहार अपना गीना बैठे.......
दिन, महीनो, बरसो, बीत गये अब सब,
मिलन की आसमे खुदका जनाजा सजा बैठे......
उठायेंगे मुजे तब तुम जरुर आओगे सोचा,
पहोच कर अपनी कब्र पर खुद ही को दफना बैठे........
मिल जाना अगले जनममे हो गर शायद,
इसीलिये तेरे नाम की तक्ती कबर पर लगा बैठे........
नीशीत जोशी

વિકસેલા આ સંબધને સાંચવશો

આભ ને ધરતી નુ મિલન છે અશક્ય,
છતા કહો છો ક્ષતીજની પેલે પારે મળશો,
બન્ને કિનારા છે દુર દુર ઘણા કેવા,
નદીના વહેતા પાણીને માધ્યમ બનાવશો,
શ્યામને ખબર નો'તી વાતો થશે દુનીયામા,
પ્રેમનો કોઇ એક એવો દ્ર્ષ્ટાંત દેખાડશો,
ગાયન તો ગાતા હશે પણ નહી ગાય સમક્ષ,
બીજા જનમમા આવી તે ગાથા સાંભળશો,
નથી જરૂર કોઇના મુખે સ્વગુણ સાંભળવાની,
ફક્ત આપણા વિકસેલા આ સંબધને સાંચવશો .

નીશીત જોશી

ईन्कार

महकते फुलो की गलियारोमे रहते हो तुम,
आस्तीनमे महोब्बतका पैगाम रखते हो तुम,
गम ले के खुद को गमगीन बना लीया,
दुसरो को बह्तरीन खुशीया बांटते हो तुम,
समुन्दर बसा रखा है खुबसुरत नयनो मे,
नदी गर मीलने आये तो क्यो ठुकराते हो तुम,
छत पर आने से तेरे कयामत तो होती ही है,
एक साथ दो चांद नही खीलते यह जानती हो तुम,
मुलाकात तो महज बहाना है मिलने का,
अपनी महोब्बत से परहेज क्यो करती हो तुम,
भक्तभी करता है अपने इश्वर से महोब्बत,
नाम-ए-महोब्बत का नाम अलग समजती हो तुम,
ना कहोगी सुनके लयला-मजनु की दास्तां,
सुदामा-कृष्ण के प्यारको ईन्कार कर पाती हो तुम ।

नीशीत जोशी

ઓ ઇન્સાન

ન કોઇ હિન્દુ ન મુસલમાન,
આ દુનિયાના છે સૌ ઇન્સાન,
ન રંગ રુધીરનો છે જુદો જુદો,
શરીરનુ બંધારણ નથી જુદુ જુદુ,
જન્મતા ભાગલા પાડે છે આ જાત,
કુદરતે બનાવેલ ફક્ત એ ઇન્સાન.....
હોવો જોઇએ એક જ મજહબ,
ન જુદા મંદીર કાબા મસ્જીદ,
કરો આગેકુચ લઈને ધજા તેની,
ઇન્સાનીયતનો ધર્મ પાળ ઓ ઇન્સાન......

નીશીત જોશી

બેવફા જીન્દગીનો ભરોશો કરી સકાતો નથી

તુટેલો કાચ ફરી જોડી સકાતો નથી,
વહેલુ આંસુ પાછુ લાવી સકાતુ નથી,

કહીને ભુલી ગયા છો બધુ આપ તો,
અમારાથી યાદોમાનુ કંઇ પણ ભુલાતુ નથી,

તુજના પ્રેમે બાંધી રાખ્યો છે એટલો,
કે છુટવા માંગુ હું પણ છુટી સકાતુ નથી,

મહેફિલોમા પણ એકલવાયુ જ લાગે છે,
તુજ વિના દિલ બીજે ક્યાંય લાગતુ નથી,

હ્રદયની દિવાલોમા તુજ નામ જ કોતરેલ છે,
ભુસવા ઇચ્છુ પણ તે ભુસાઇ સકાતુ નથી,

સ્વાસ રોકાયા પહેલા એક ઝલક દેખાડી જજે,
બેવફા જીન્દગીનો ભરોશો કરી સકાતો નથી .

નીશીત જોશી

મન પોલુ તેના ભાવ પોલા

મન પોલુ તેના ભાવ પોલા,
અણવિકસેલા સંબધો પોલા,
પોલુ ત્યાં સુધી વાગે બોદુ,
લાગે જીવનના મધ્યાન પોલા,
વાગે વાંસળી સુમધુર સ્વરે,
બનેલા એ એવા લાકડા પોલા,
પ્રેમનો કરે અંગીકાર ખોટા,
સ્વાર્થથી ભરેલા સંબધો પોલા,
જીવવા પુરતુ જીવી જાય ,
જીવનના હર એક સ્વાદ પોલા,
જોઇતુ નથી મળતુ સૌને,
માગતા નથી થતા બધા પોલા .

નીશીત જોશી

હજી કેટલા દિવસ

કોઇના નામે અમે રહેશુ કેટલા દિવસ,
કોઇના ઘરે અમે રહીશુ કેટલા દિવસ,

થયુ છે નામ ઝીણ ઘર પણ પુરાનુ,
આમ એને સહેતા રહેશુ કેટલા દિવસ,

આપ મંત્ર કોઇ નવીન મુજ શરણાર્થીને,
એક જ નામ અમે રટીશુ કેટલા દિવસ,

માન્યુ તુજ નામ રટણથી મળે નવુ ઘર,
પ્રતીક્ષા કરીએ અમે હજી કેટલા દિવસ .

નીશીત જોશી

આ લોકો

હરઘડી પ્રેમનો એકરાર કરે છે લોકો,
સાથ જીવનભર ક્યાં આપે છે લોકો,

કહે છે તુજ વગર નથી જીવવુ હવે,
સમય આવ્યે જીવ ક્યાં આપે છે લોકો,

મંદીર મસ્જીદ જઇ ટેકવે છે માથા,
મનથી ત્યાં પણ ધ્યાન ક્યાં આપે છે લોકો,

પ્રેમને નામે રમે છે રમતો સરેઆમ,
ખરી સમજણ પ્રેમની ક્યાં આપે છે લોકો .

નીશીત જોશી

ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે

જુના એ દિવસો મને હજી પણ યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

કલાકો વિતાવતા પાળે પેલા દરીયા કિનારે,
મોજાના એ અવાજો તેના થકી થયેલા છાંટકણા,
ભીના હોવા છતા લાગતા કોરા મને તો યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

એ ઝાડના છાયડે બેસી કરતા પ્રેમ આલાપ,
એ કોયલનો કલબલાટ એ મોરનો ટહુકો,
કરતા સૌ આપણો સંગાથ મને તો યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

રિસાય જવુ અને મનાય જવુ કરતા ગમ્મત,
રડતા રડતા હસવુ ને હસતા હસતા રડવુ,
વખત વહી ગયો છતા મને તો યાદ છે,
ભુલી ગઈ તુ કે પછી તને પણ યાદ છે.

નીશીત જોશી

आ जाओ एकबार

बीन मांगे दिया है सब कुछ उतनी मेरी औकात नही,

फिर और क्या मांगे तुजसे मुजमे और ताकात नही,

टेढे मेढे रास्ते से गुजर रहा है कारवां मेरा जैसेतैसे,

राहदार बन तु खडा है इससे बडी कोई सौगात नही,

सुना है मशहुर हो तुम और आदतभी दिल चुरानेकी,

यह दिल भी तेरा हो जाये इससे बडी कोई बात नही,

नादान है हम नही जानते कोई यतन तुजे रिझाने का,

आ जाओ एकबारमे बुलाने पे इससे बडी किस्मत नही ।

नीशीत जोशी

तेरी राधा

युं न पकडो मेरी कलाई मुड जायेगी,

लोगो की नजर मुज पर पड जायेगी,

तेरे बुलाने पे न रुक पाउं कभी,

पायलकी खनक किसी कानोमे पड जायेगी,

न बजाना बंसी रात ढले तट पे,

सुधखोयी सब गोपीआ बदनाम हो जायेगी,

न सताना और अब मुजे मेरे प्यारे,

तेरी राधा कही फिर तुजमे समा जायेगी ।

नीशीत जोशी

पास मेरे रखा दिल तेरा है

दिलमे न कोई ख्वाईश न मिलन तेरा है..
खुदा कसम जो था मेरा अब सब तेरा है..

जहर पी लेते थे दिया तौफा समजकर,
सब जहर बिनासर हुआ बस असर तेरा है..

नही है कोई रंजिस तुमसे मगर क्या करे,
लगा जो घाव दिलमे तीर निशाना तेरा है..

शायद बन गये होते कब्र के बासिंदा,
तेरी अमानतसा पास मेरे रखा दिल तेरा है..

नीशीत जोशी

तेरी याद

जब तु नही तब तेरी याद आती है,
चारो पहर आ वोह मुजे सताती है,

फुलो के आहोश मे बैठती थी तु,
गुलदस्ता बन याद तेरी मुश्कराती है,

मधुर चांदनी मे बठते थे छत पर,
सीतारोसे सजी याद आसमां सजाती है,

खो जाते है गम मे आयेदिन,
आती है तेरी याद हमे हसाती है,

दे देते है तस्सल्ली अपने दिलको,
तु नही तो क्या, तेरी याद तो आती है ।

नीशीत जोशी

ન કહેતા પાછા

હ્રદયથી હવે કાગળ પર ઉતરી ગયા,
શબ્દો બનીને એ ધબકાર ધબકી ગયા,

વરસાદી વાયરા છે હજી મૌસમમા,
ન કહેતા પાછા કાગળ પીગળી ગયા,

સંભાળજો ભલે ઉતાર્યા કાગળ પર,
ન કહેતા પાછા અમે તો વીસરી ગયા.

નીશીત જોશી

કહે છે....

પ્રેમ કરનારાઓ જ જાણે છે તેની હાલત શું થઈ છે?
દુનીયાવાળા તેઓને અમસ્તા પાગલ થોડી કહે છે......

કહેનાર તો ઘણુ બધુ સંભળાવે છે જગમા,
તેઓ જ પાછા પાછળ કતારમા ઊભા રહેવા કહે છે.....

પી લીધા પ્યાલા તેના નામના મયખાનામા,
વીનવે છે શાકી ને તેઓ જ 'એક ઔર' આપવા કહે છે.....

નથી ઉતરતો તે શરાબનો નશો પીધા બાદ,
જોઇ બધા બીજુ તો ઠીક એ શરાબ છોડવા કહે છે......

આ તો પ્રેમ છે અમારો વ્હાલા પ્રીતમ સાથેનો,
જેને દુનીયા બંસીધર ચંચળ ચીતચોર મોહન કહે છે....

નીશીત જોશી

તો મુજનુ શુ થશે?

જો છુટશે તુજના સ્વાસ તો મુજનુ શુ થશે?
જો ખુટશે તુજના સ્વાસ તો મુજનુ શુ થશે?

નહી જીરવી શકીએ એ વિરહ ની રાત,
સતાવશે અમાસની રાત તો મુજનુ શુ થશે?

વરસીયે રુધીર બની આ નયનોથી ,
અંધાપો કરશે દુર આપને તો મુજનુ શુ થશે?

ધબકો છો હર ધબકારમા મુજ હ્રદય,
એ દિલ બનશે પથ્થર તો મુજનુ શુ થશે?

ન કરો આવા રુદન અમસંગ નિશીત,
હાસ્ય જતુ રહશે જીવનથી તો મુજનુ શુ થશે?

આપ્યો છે સહારો દેખાડ્યો પથ જીવવાનો,
આમ પથદર્શક રીસાઇ જશે તો મુજનુ શુ થશે?

નિશીત જોશી

તલપ લાગી છે

લાગે છે એકલુ પણ મળો છો ક્યાં તમે?
તરસે છે હૈયુ પણ વસો છો ક્યાં તમે?

લોકોની ભીડમા ભુલો પડ્યો છુ આજ,
હાથ ઝાલી રાહ સુજાડો છો ક્યાં તમે?

બુમો પાડી મોઢુ પણ થાકી ગયુ છે હવે,
સાદ મુજનો કાન ધરો છો ક્યાં તમે?

બંધ આંખે ફક્ત આવે સપના તુજના,
મળી કરવા વાતો આવો છો ક્યાં તમે?

માન્યુ કે કણકણમા છો વસેલા આપ,
આપી ઉત્તર,આપો છો પ્રમાણ ક્યાં તમે?

ખબર છે, આપશો પ્રમાણ રોજીંદા ક્રમ થકી,
શું આ રીતે જ મુજને ફોસલાવતા રહેશો તમે?

તલપ લાગી છે હવે મીલાપની પામવા ચરણરજ,
આપી હવે દર્શન આ દાસ પર કરો ઉપકાર તમે.

નિશીત જોશી

વરસાદમા

આપે છે સમ તેઓ કે ભીજવ આ વરસાદમા,
ભીંજાયા પુરા પણ રહ્યા કોરા આ વરસાદમા,

નજરો એ કર્યા કમાલ કરીને ઘણી ધમાલ,
નયનોને ખુબ ખુબ રમાડ્યા આ વરસાદમા,

હસતા રહ્યા હસાવતા રહ્યા તેને ભુલી બધુ,
ઘાવોને પણ ભુલતા રહ્યા આ વરસાદમા,

તેને ન પડે કોઇ ખબર આંખોના નીરની,
સહી ને દર્દ પલળતા રહ્યા આ વરસાદમા,

ખરૂ પુછો તો ગમે છે ચાલવુ આ વરસાદમા,
નહી પકડી શકે કોઇ રડતા આ વરસાદમા .

નિશીત જોશી

विधीका विधान

जब जब हमने किसी और की मुरत देखी,
तब तब उसी मुरतमे तेरी ही सुरत देखी,

महोब्बत करनी तो थी बहोतो से मगर,
हाथमें हमारे प्यार की एक ही लकीर देखी,

उस लकीर के सहारे नीकल पडे थे राह,
उस राह मे मैने बस तेरी ही जलक देखी,

विधीका विधान भी देखो कैसा है यह,
सामने थे तुम मैने दुसरोकी तस्वीर देखी,

न करना तुम रंजीस देख के यह खेल,
हमने तुजमे ही अपने प्यारकी मुरत देखी,

निभाना लिखा होगा निभा दिया दस्तुर,
दरमीया हमारे हमने दुनीयाकी फितरत देखी,

पथ चाहे जो भी हो नदीका यहभी है विधान,
नदी को आखीरकार समुदरसे मीलती देखी।

निशीत जोशी

આપોઆપ

યાદ આવતા તુજની રંગ છે પુરાય આપોઆપ,
અને વરસે છે વરસાદ આંખોથી આપોઆપ,

અભિલાષા તો છે ચમકવાની, આદત પણ,
ચમકાર જોયેથી બંધ થાય છે આંખો આપોઆપ,

ધરતી ને લેવા પ્રેમથી બાહુપાશમા,
બની વાદળ એ આભ વરસે છે આપોઆપ,

જાણે છે બહુ જ કઠણ રાહ આ પ્રેમની,
પણ પહેલી જ નજરે થાય છે પ્રેમ આપોઆપ,

કર્યો પ્રેમ, થયો પ્રેમ, નથી ભુલાતો હવે,
થયો બીમાર આ અસહ્ય રોગથી આપોઆપ .

નિશીત જોશી

ગજુ આપનુ

ન કહી ને બધુ કહી નાખ્યુ તમે,
ગજુ આપનુ દેખાડી નાખ્યુ તમે,

શીખેલા આપ પાસે મૌનસંવાદ,
હ્રદયને બોલતુ કરી નાખ્યુ તમે,

જોતા જોતા શીખી ગયા હસતા,
બધુ દર્દ હળવુ કરી નાખ્યુ તમે,

પાગલ છીએ દિવાના બની ગયા,
અમારૂ તો નામ બદલી નાખ્યુ તમે,

એક હોય તેનો એક જ પડે પડછાયો ,
અરીસાને વિચારતમા નાખ્યુ તમે,

પ્રેમ તમારો પામી જીવન જીવાયુ,
જીવન પરિવર્તિત કરી નાખ્યુ તમે ,

હતા એક રાહના પથ્થર ઠેબે ચડેલા,
આપી પ્રેમ, ગજુ આપનુ દેખાડી નાખ્યુ તમે.

નિશીત જોશી

पीने से शराब

नशा तो खुब चडा पीने से शराब,
बेकाबु हो गये पीने से शराब,

दर्द घावो का बढने लगा त्वरीत,
याद वोह ज्यादा आये पीने से शराब,

मुश्कान ने मुह मोड लिया,
न रोक पाये अश्रु पीने से शराब,

महोब्बतकी पीडा दोहराने लगी,
भुली रंजीसे आयी सामने पीने से शराब,

पांव वहीं गया छोड चुके थे जो राह,
भटकते रहे उसी राहोमें पीने से शराब,

कहना तो बहोत था पर बहक गये,
लब्ज भी चूप हो गये पीने से शराब,

जताया होता पहले ही दिन हक 'निशीत',
कब्रमे आज न होते सजे पीने से शराब ।

निशीत जोशी

તો એ વાંક કોનો હતો?

કેમ કરીને કહેવુ, વાંક કોનો હતો?
પડ્યા ત્યારે તેમા, હાથ કોનો હતો?

હ્રદયે કર્યુ કામ પોતાનુ, મુકી બધુ નેવે,
હ્રદયમા ઉપજાવેલ, એ ઉફાણ કોનો હતો?

ભર વૈશાખે, આવી જતા અગાસીએ મધ્યાને,
મનની ઉર્મીઓ ઠાલવતો, એ ઇજહાર કોનો હતો?

કલમે તો ઉતાર્યુ છે, હ્રદયને કાગળ પર,
યાદ કરો, રૂધીરથી લખેલો, એ કાગળ કોનો હતો?

બેઠા હતા જે નદીની પાળે , સમુદ્રના કિનારે,
વિચારતા જોઇ સંગમને મનમા, એ ઇન્તજાર કોનો હતો?

મેળવી રાખતા મૄગનયનો ને અમ નયનોથી,
વગર કહ્યે કહી દેતા બધુ, એ મૌનસંવાદ કોનો હતો?

વારતાઓ સાંભળી બીજાના વિયોગની બીજા પાસે,
સંભળાવતા, નીકળતો આંખોમાનો, એ અશ્રુ દરિયો કોનો હતો?

કરતા કરતા થયેલો આપણો આ દુનીયાનો અમુલ્ય પ્રેમ,
વાંક એમા ન હતો તારો, ન હતો મારો, તો એ વાંક કોનો હતો?

ની............શી............ત...........જો............શી

તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે

મુજને મારા માલીક આપ્યુ ઘણુ બધુ છે,
તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

ન મળત જો સહાય આપેલી તુજની,
તો શું હોત દુનીયામા ઔકાત મુજની,
આ બંદો તુજને આસરે જ જીવ્યો છે,
તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

આ જાયદાદ આપી છે ને ઔલાદ આપ્યા છે,
મુસીબતના ટાંણે હર સહાય પણ આપી છે,
આપેલુ તુજનુ બધુ અમે ખાધુ પીધુ છે,
તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

મારો જ નહી તુ સૌનો છે દાતા,
સૌને બધુ જ આપતા અપાવતા,
ખાલી હતી જે ઝોળી તે જ ભરી છે,
તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

મુજનુ ભુલી જવુ તુજનુ ન ભુલાવવુ,
તારી મહેરબાનીઓને શું શું કહેવડાવુ,
તુજના આ પ્રેમે જ કર્યો મુજને પાગલ છે,
તુજનો ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

તારી પ્રાર્થના થકી હું અહિયા છુ માલીક,
તારી મહેરબાની થકી જીવતો છુ માલીક,
આ બંદો તુજ સહારે જ જીવ્યો છે,
તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

જમાનાની મહેરબાની મુજને આપી છે,
મારી મુશ્કેલીઓને તે સરળ કરી છે,
મળ્યુ છે જે તુજ દ્વારથી જ મળ્યુ છે,
તુજને ધન્યવાદ છે, આ તારો ઉપકાર છે.

નીશીત જોશી

शुक्रिया जताना उतना आसान नही है

शुक्रिया जताना उतना आसान नही है,
हम्हारा घाव अभी तलक भरा नही है,

कंधे पे सर था हटा दिया दे के घाव,
वजन कंधे से अभी भी कमा नही है,

लहराती जुल्फो की एक लट रह गई,
लट तो हटी मगर यादेजुनुन जाता नही है,

लग गया था दाग कुमकुम का कंधे पर,
वह दाग तो गया दिल पे लगा दाग जाता नही है,

कह दिया आसानी से शुक्रिया तुमने,
कहां से लाये वो नज्म दिल अब गाता नही है |

नीशीत जोशी

अकेला खडा था

रोशनी बहोत थी, मगर, घर अंधेरे से भरा था,
कहने को तो लोग बहोत थे, मगर, अकेला खडा था,

अंजान थी राहे, चलना भी तो था अकेला,
पथ भटक गये तो, गुमराही बना खडा था,

ईन्तजार करना न आया, करते भी कैसे?
हरबार एक नया आयाम, पथ दिखाने खडा था,

गर्दिस मे थे मेरे सामने के नजारे,
किनारे एक मुस्तफा मुश्कराते खडा था,

न जानते थे उसकी हसी का कारण,
शायद वह भी अपनी कस्ती लिये खडा था,

अब सुनली है दिलकी आवाज छोड दिमाग,
आसरा बस उसका जिसके लीये खडा था,

भरोसा है पूरा, आयेगा जरुर देरसबेर,
नीद उडा के इसीलीये उसके पथ जागता खडा था ।

नीशीत जोशी

મારો દિવસ ઉગાડી દેજે

બની ને લહેર મારી નાવ ને પાર કરાવી દેજે,

તોફાન પણ જો આવે ગર કિનારો દેખાડી દેજે,

નથી કોઇ ગતાગમ મને નાવ હાંકવાની,

કરી મહેરબાની મુજ પર ચલાવતા શીખાડી દેજે,

જાણુ છુ નથી હું એકલો તુજ માટે આ જગમા,

સુતો છુ હું મુજને હવે ખોલાવી આંખો જગાડી દેજે,

રાતો તો ઘણી જોઇ સપના પણ જોતો રહેલો,

આથમી અમાવસ્યાની રાતો મારો દિવસ ઉગાડી દેજે.

નીશીત જોશી

ન મળી એ શરાબ મને

જીન્દગીભર હું જુમતો રહ્યો, જજુમતો રહ્યો,
ન પીવા મળી તો એ ,મનતૄપ્ત શરાબ મને,

મયખાનામા પડ્યો, ગલીઓમા ફર્યો,
જામ તો મળ્યા ઘણા, ન મળી એ શરાબ મને,

પુછેલુ હર શાકી ને, તેના ઘરનો રસ્તો,
નશામા ભુલ્યો પથ, ન મળી એ શરાબ મને,

ઉતરી ગયો છે નશો, થાકી પણ ગયો છું,
હવે તો કોઇ આવો ,પીવડાવો, એ શરાબ મને,

નહી કોઇ આવે તો, હવે જતો રહીશ ઉંડાણે,
કદાચ, ત્યાં કોઇ આવે શાકી, આપવા એ શરાબ મને,

તલપ લાગી છે પીવાની, હવે મટતી નથી,
લાગે છે ફના કરી દેશે, એ મનતૄપ્ત શરાબ મને.

નિશીત જોશી

હ્રદય

વાયરા તો વાય, બરફ પણ પીગળી જાય,
પણ આ હ્રદય ન વિસરાય તે જોજે,

મૄગજળ જોઇ વિચલીત થાય મન,
પણ આ હ્ર્દયપ્યાસ કેમ તૄપ્ત થાય તે જોજે,

અમુલ્ય છે આપણા બાંધેલા આ સંબધ,
પણ હ્રદય સંબધને હંમેશા ટકાવી રાખે તે જોજે,

આવે જો પથરાળ પથ આપણા પથમા,
પણ હ્રદય ન થાય ઘાયલ ક્યારેય તે જોજે,

કરનાર તો કરવાના વ્યાખ્યા સ્વયમ સંબધની,
પણ સાંભળી હ્રદય વ્યથીત ન થાય તે જોજે.

નિશીત જોશી

અમાનત

જુની અમાનત એક એવી છે, જે મુકાતી નથી,
આપેલી છે કોઇ પોતાએ, જે ભુલાતી નથી,

આપતા વખતે કહ્યુ હતુ, સાંચવજો જતનથી,
પાછી સોપવી છે અમાનત, પણ તે લેતી નથી,

અમાનતને સાંચવી ને બેઠો છુ ક્યારનો,
સુતી છે સામે એવી ,બોલાવ્યે રાખુ, પણ ઉઠતી નથી,

એક જ અવાજે દોડતી આવી જતી ઉઘાડા પગે,
કર્યા એવા અબોલા, આંખો પણ ઉઘાડતી નથી,

કોને કહેવુ? અસહ્ય થઈ એ અમાનત તેની,
કોઇ તો જગાડી કહો,વગર તેને આ સહેવાતી નથી,

કહે છે લોકો, નહી ઉઠે હવે ક્યારેય ફરી,
જાણતા નથી શું તેઓ? ફુલોની સુગંધ કરમાતી નથી,

નથી આપતો હવે એ અમાનત પરત તેને,
ખબર છે, જન્મો જન્મ સુધી પણ, તે મંગાતી નથી,

હશે આશા, તેને પણ, બીજા જન્મની માટે જ,
કબર પર ગયેલો છતા, તેને અમાનત દેખાતી નથી.

નીશીત જોશી

हम कहते

अगर चांद न होता आसमां मे तो उसे हसीन कहते,

मगर चांद तो है बहोत दुर,

वोह खुद भी तो पास नही,

मीलते तो बहोत कु्छ उनसे मुलाकातो में कहते,

अगर बागोके फुल होते तो उसे उनकी खुश्बु कहते,

बाग भी है भरा पडा फुलो से ,

फुल की कीस्म भी है बहोत,

मीलते तो उसे फुलो से चुन चंम्पा या गुलाब कहते,

अगर रुठे जो हम उसे मनाने को कहते,

हम तो उसे किसीभी बहानेसे यहां आने को कहते ।

नीशीत जोशी

पहॉच गये कब्र पर

वादा तो किया पर निभाया नही आपने,
हम ईन्तजार करते करते पहोंच गये कब्र पर,

यह तो गनीमत है याद तो आया आपको,
हमारे लिये गुलदस्ता ले कर तो, पहोच गये कब्र पर,

फुलो से है दोस्ती इसलीये देख उठ पडेगे,
बहलाके मनको रकीब बनना पडेगा, जो आंसु पड गये कब्र पर,

गुमसुदा जीन्दगी बसर की है यादोमे सिर्फ,
मरने के बाद शायद आये आपको याद, सोच यही पहॉच गये कब्र पर ।

नीशीत जोशी

MAA..........

અંજામ કેવો હશે કેમ કહીયે અમે

અંજામ કેવો હશે કેમ કહીયે અમે,
પ્રેમપથ પર પગલા માંડ્યા અમે;

ન હતી કોઇ હાર કે ન હતી જીત,
અજાણ્યા હતા ઇનામથી અમે;

પથ પર બીછાવેલી કાલીન કાંટાઓની,
ફુલ સમજી ચાલી નીકળ્યા અમે;

બોલે જે બોલ તે બની જતી ગઝલ,
ફક્ત ઇર્સાદ ઇર્સાદ કરતા હતા અમે;

ભુલવા ઇચ્છો પણ ન થાય ઇચ્છા પુરી,
સ્વાસો સ્વાસમા જ્યારે વસાવ્યા અમે;

તસ્વીર તો હતુ એક બહાનુ યાદનુ,
આયનામા પણ તેને જ નીહાળીયે અમે;

ઝેર પણ નહી લાવી શકે મોત,
પી પી ને રીઢા થઈ ગયા છીએ અમે.

નીશીત જોશી

પ્રેમમા

પ્રેમમા તરબોળ એટલા, લાગે પથ નજીક,
હોય જોજનો દુર ભલે તેઓ, લાગે તે સમીપ,


કરી કરી યાદ તેને, હ્રદય ગાય સુંદર ગીત,
સામે આવ્યે ન બોલાય, કેવી આ પ્રેમપ્રીત,


હ્રદય બીચારૂ જાય રડ્યે, આવે જો વિયોગ,
વિરહ વેદના આંખો સહે, કેવો આ સંયોગ.


નીશીત જોશી

મિત્રો જુઓ, નદી શું કહે છે?

નદીએ કહ્યુ મારે તરવુ છે,
પણ મને એ દરિયો ડુબાળે છે,

જેમ જેમ પહોંચુ સમીપ તેને,
પોતાનામા તે મને સમાવે છે,

દિલ છે વિશાળ આ દરિયાનુ,
મુજ જેમ કેટલીઓ સાથે અજમાવે છે,

તેની અદા એ જ તો પસંદ આવી,
સમર્પીત જે થાય તેને તે સ્વીકારે છે,

નથી એ બેવફા, કરે છે એ પ્રેમ અપાર,
એટલે જ મજધારે લઈ દિલમા ઉતારે છે .

નીશીત જોશી

કેમ?

વાંક ન હતો કોઇનો પણ નીકળ્યો કેમ?
પછી આજે અમ સંગ ઝગડો નીકળ્યો કેમ?

હ્રદયથી બાંધેલો છે સંબધ ન હોય વાંક તેનો,
અને ન હતો વાંક કલમનો તો લખાયુ કેમ?

તરસ હતી મીઠા પાણીની ખારાસ આપી કોણે?
છતા કહો તો નયનોએ વહાવ્યા એ નીર કેમ?

સમય તો છે બળવાન બધાથી વધારે,
આજે સંજોગો થઈ સંયોગ આડા આવ્યા કેમ?

અમે તો કરી બેઠા કરતા કરતા પ્યાર તુજ સંગ,
પણ આજે વાતે વાતે મુજનો કાઢ્યા કરો છો વાંક કેમ?

વાંક ન હતો કોઇનો પણ નીકળ્યો કેમ?
પછી આજે અમ સંગ ઝગડો નીકળ્યો કેમ?

નીશીત જોશી

જો મુલાકાત ન હોય

ફુલોથી ન ભરાય આ દિલ જો તેમા સુગંધ ન હોય,
તારી યાદોથી ન ભરાય આ દિલ જો મુલાકાત ન હોય,

કર્યા કરીએ નાનામોટા યત્ન પ્રયત્નો મળવા માટે,
તારી તસ્વીરથી ન ભરાય આ દિલ જો મુલાકાત ન હોય,

પથ ભટક્યાનો નથી અફસોસ હવે રહ્યો મુજને,
તારી શરણાગતીથી ન ભરાય આ દિલ જો મુલાકાત ન હોય,

બહુ કર્યા આંટાફેરા જગતમા આશિર્વાદ પામવા માટે,
ફરી એક વાર ચિતાએ કેમ ચડાય જો મુલાકાત ન હોય .

નીશીત જોશી

પોતાનુ

સળગતુ રાખેલ એ દિલને જે છે પોતાનુ,
કોઇ હતુ એ અજાણ્યુ આજ બન્યુ છે પોતાનુ;

ખબર છે સમય નથી ઠહેરતો કોઇના કિધે,
મૄત્યુ તો આવે રાખુ ખુલ્લુ કે બંધ બારણુ પોતાનુ;

સપના સેવુ હુ રાતરાત ભર સુહામણા,
નજરો જુકાવી કરૂ હુ એકરાર,અરે !આ તો છે પોતાનુ;

શરાબને રાખુ છુ હુ જોજન દુર પોતાથી,
નશો ચડે છે પી પી ને નયનોનુ કામણ જે છે પોતાનુ;

જો તુ આવે એકવાર મારા બાહુપાશમા પ્રિયે,
નીછૌવાર કરૂ મારૂ સર્વસ્વ તુજને નહી રહે પોતાનુ ;

બનીને તો જો એકવાર મારો પ્રિયતમ,
ફના થઈ રહી ચરણોમા કાઢીશ જીવન પોતાનુ.

નીશીત જોશી

छोड दिया

कहते हो तुमने हमे छोड दिया,

पर कहां है हम जो तुमने छोड दिया,

न दिन ढलता है और न गुजरती है रात,

तुमने तो हमे यादो के सहारे छोड दिया,

सपने भी आना भुल गये भटकके रास्ता,

बदलते रहते है करवटे नीदने भी साथ छोड दिया,

करते होते है कुछ और हो जाता है कुछ और,

हर पल हमारे जो थे तुम्हारे, बेसहारा छोड दिया,

आओगे तुम मना लेंगे हम कभी ना कभी,

सोच यही बात जीन्दगीको आशाओ के भरोशे छोड दिया।

नीशीत जोशी

शुक्र मानते है

उनसे उनकी मंजीलका पता पुछा नही जाता,
फरिस्तोको भी वहां तक जाया नही जाता,

महोब्बत हो जाती है महोब्बत की नही जाती,
चल पडे जो उस राह पे उनसे लौटा नही जाता,

बिन मांगे बिन कहे मील जाता है वहां सबकुछ,
उनके दरबारमें कोइ भी मायुस पाया नही जाता,

जैसी जीतनी जिसकी औकात संभालने को यहां,
औकात से ज्यादा या औकात से कम पाया नही जाता,

शुक्र मानते है उन परवरदिगार का, मिलती है सांसे,
बीना याद किये उन्हे एक भी पल बिताया नही जाता ।

नीशीत जोशी

મળ્યા તમે

મળ્યા તમે, હતા અજાણ્યા, પોતાના થઈ ગયા,

કરમાય ગયેલા અમે, જાણે ખીલતા થઈ ગયા,

મોકલ્યો જે સંદેશો લાગ્યુ જાણે રૂબરૂ મળ્યા તમે,

ખાલી બોટલનો ભરેલો છેલ્લો પ્યાલો થઈ ગયા,

શોધતા હતા દુનીયામા, એ હમનસીબને, ત્યારે,

આવ્યા આપ, ફેલાવી હાથ, હાથની લકીર થઈ ગયા,

ન કરતા કોઇ મજાક જેમ કરે છે બની બેવફા,

કહેશો પાછળથી આપ કે આ તો પાળીયા થઈ ગયા.

નીશીત જોશી

પ્રેમપથ

એક રાહ પર નીકળી પડ્યા અમે,
હતા એ રાહથી અજાણ્યા અમે,

હતા ઘણા પથ્થરો રાહ પર,
વજનદાર પથ્થરોને હટાવ્યા અમે,

કાંટાઓથી ભરપુર રસ્તો હતો એ,
નીતરતા રક્તે રાહપર ચાલ્યા અમે,

અમાસનો ચાંદ નીહાળતો હતો અંધારે,
હ્રદયમા દિવો પ્રગટાવી ચાલ્યા અમે,

ડર ભુલા પડવાનો પથ વિહીન થવાનો,
કેમ કરી આગળ પગલા માંડ્યા અમે,

કરી ઇશ્વરે વરસાવી અમીકૄપા અમ પર,
રાહદાર બનાવી તુજને સાથ ચાલ્યા અમે,

આજે એ પ્રેમપથ લાગે છે સુહાળો,
આપના હાથ પકડી જીવનસાથી બન્યા અમે.

નીશીત જોશી

क्यों ?

जिन्दगी चाहे हो विरान जहांमे,
जहांसे मोडके मुह अपना, उसे सताये क्यो ?

गुजरनेवाली हे गुजर जायेगी,
दोस्तोको दे कर वास्ता, मजबुर करे क्यो ?

खुदने तो ले ली है तकलिफे इतनी,
दोस्तोको वाकिफ कर, दर्द उनका बढाये क्यो ?

जिसने दीया हो मकसद जीने का,
उसे भीगी नमकीन आंखे दिखाये क्यों ?

नीशीत जोशी

હું તો તેના હ્રદયમા જીવી રહ્યો છુ

હ્રદયમા પડેલા ધાવો ગણી રહ્યો છુ,
હું ગમના દરિયામા ડુબી રહ્યો છુ,

દોડ્યો ઘણો રણમા મૄગજળ જોઇને,
એક ટીપા પાણી માટે તરસી રહ્યો છુ,

મજધારથી કીનારો છે ઘણો દુર,
નથી આવડતુ તરતા છતા તરી રહ્યો છુ,

ના બચાવતા મને ઓ બચાવનારાઓ,
હું તો તેના હ્રદયમા જીવી રહ્યો છુ .

નીશીત જોશી

સુંદર બાગને કરમાવો છો તમે

ભરી ભરી ને જામ છલકાવો છો તમે,

જીન્દગીને આમ બેફામ વેડફાવો છો તમે,

ખબર હતી નહી મળે એ નીર્દય,

તેના માટે જ દિવસોને વીતાવો છો તમે,

પાથર્યા કંટક તુજ પથ પર જાલીમે,

ફુલોની કાલીન પર તેને ચલાવો છો તમે,

કર્યો તેને તમે પ્રેમ અપાર, માટે જ,

આપેલા નાસૂર ઘાવોને ભુલાવો છો તમે,

હવે આપો નવ પથ આ જીવનને,

શા માટે સુંદર બાગને કરમાવો છો તમે.

નીશીત જોશી

કવિતા

બની શકે હર પળની એક કવિતા
આવે જે વીચાર લખો એક કવિતા
બને જે બીના તુજ સાથે દર રોજ
ઉતારી કાગળ પર બનાવી લે એક કવિતા
જેવુ આવડે તેવુ લખી બતાવ
બનાવી લે માની લે જીવનને એક કવિતા
જીવન ની જેવી હશે સરગમ
ઉતરશે હ્રદય કાગળ પર બની એક કવિતા

નીશીત જોશી

ऐसा रंगना मुझे

लैटे जो अंबरमे ,हो गया उसका नीला रंग,
आके मेरे चीतवन मे, भर देना वो रंग,
ऐसा रंगना मुझे न लगे दुजा रंग, और
न रहु मेरे रंगमे, बस रम जाउं तेरे रंग ।

नीशीत जोशी

ખાસ કોપી-પેસ્ટ કરનારાઓ માટે

કોઇના નામે ક્યાં સુધી કરશો?

પોતાનુ નામ તમે ક્યારે કરશો?

બીજાની મહેનતનુ ફળ તેને જ મળશે,

તમારી મહેનત તમે ક્યારે કરશો?

જમશે બીજા તેનુ જ પેટ ભરાશે,

તમારો કોળિયો તમે ક્યારે ભરશો?

આપ મર્યે જ મળે છે સ્વર્ગ કહે છે લોકો,

તમે તમારુ જીવતર ક્યારે સુધારશો?

હવે મુકી બીજાના નામે ચરવાની ભુખ,

જેવુ હશે તેવુ તમે તમારૂ તો કહી સકશો.


નીશીત જોશી

पुराने झख्मो को खुरेचा करते हो

पुराने लम्हो को याद किया करते हो,
पुराने झख्मो को खुरेचा करते हो,

नासूर बन सतायेगी वो यादे,
झख्मो से भर देगी वो यादे,
कंट्पंथक बन जायेगी वो यादे,
मल्हम की आश लगाये बैठे हो,
पुराने झख्मो को खुरेचा करते हो,

भुलादो उसे जो हो न सका तुम्हारा,
क्या करोगे याद कर के वो फसाना,
भुलादो अब वो आशिकीका जमाना,
नयी बसंतको बरबाद किया करते हो,
पुराने झख्मो को खुरेचा करते हो |

नीशीत जोशी

લાખ કોશીશ કરો

જીવવાની આશ રાખનાર જીવતા નથી,
મરવાની ઇચ્છા કરનાર મરતા નથી,

લાખ કોશીશ કરો પણ,
કિનારે સાહિલ રહેતા નથી,

ધરા-અંબરનુ મિલન દેખાય છે સૌને,
પણ તેઓ કદી મળતા નથી,

ઘણી મહનતે બાંધે છે માળો,
પણ પંખીઓ એક સ્થાને વધારે રહેતા નથી,

પ્રેમ તો પામવો છે હરકોઇને,
પણ કોઇને તેઓ પ્રેમ કરતા નથી,

સમય પર ચાલે છે લોકો,
પણ સમયને પકડી શકતા નથી,

દુઃખમા યાદ કરે છે પ્રભુને લોકો,
પણ સુખમા સમય કાઢી શકતા નથી.

નીશીત જોશી

आज वोह कहां है ?

आशिक के अफसाने तो बहोत है,
पर आज वोह आशिक कहां है ?

निचौवार करते थे जान माशुक पे,
पर आज वोह माशुक कहां है ?

एक आह पे नीकलते थे दम उनके,
पर आज वोह दम कहां है ?

मिलन के ईन्तजारमे कटते थे रात-दिन,
पर आज वोह मिलन कहां है ?

पतझड को भी बनाते थे बसंत,
पर आज वोह मौसम कहां है ?

मत सुनाओ निशित दास्ता-ए-महोब्बत,
आज हम कहां और वोह कहां है ?

-- नीशीत जोशी

तुजे याद करते करते

रुकी होगी तेरी धडकन कई बार याद करते करते,
न रुकते है मेरे अश्रु हर बार तुजे याद करते करते,

कहानी तो तब भी थी आज भी है वही,
किरदार बदल गये है सहि चोला बदलते बदलते,

महोब्बत का इलम यहा तक पहोचा गया,
अब दिन रात गुजरते है तेरे ही सपने देखते देखते,

चमन मे खुश्बु थी जो अब जाने लगी है,
बसंत भी बदल जाती है तुजे समजते समजते,

मौत का दिन है मुक्करर इस जहां मे निशित ,
कब्र में भी रो पडेगें हरदम तुजे याद करते करते ।

नीशीत जोशी

જીવીએ આંનદમય

ભલે હોય ૪ x ૮ ની કે ૧૨ x ૧૨ ની ઓરડી
ભલે હોય ટુટેલુ ફાનસ કે ઝાકમઝાળ રોશની

સંધરો એ તો રહેવાનો જ સંધરો અહી નો અહી
નહી જાય કંઇ સાથ નીકળશે જ્યારે પોતાની રોશની

સર્પો ને જાણી ને પીવડાવો ભલે દુધ
જાત ન મુકે તેઓ ભલે જગાડો તેની ગમે તેટલી રોશની

જેમ જીવાડે તેમ જ જીવયે ન કરીએ કંઇ ક્ષોભ
જીવીએ આંનદમય નિશિત કરીને રોશન સૌના ઘરની રોશની

નીશીત જોશી

સમય

જીન્દગી જેવી છે તેવી જ રહે છે
બદલાયા કરે છે તો સમય
સ્વાસ તો જેમ ચાલે છે તેમજ ચાલે છે
બદલાયા કરે છે તો સમય

નીશીત જોશી

बारीस

बारीस से हम करने लगे है नफरत,

जब से बारीस ने अपना रुख बदल लिया,

मीट्टी की खुश्बु से हम खा गये धोखा,

उस बारीसने तो सिर्फ मेरा पल्लु भीगो दिया,

कह कर गये थे हम पसंद है आपकी,

बरसनेको आसमां की जगह आंखोसे रस्ता कर लिया,

अब कैसे करे प्यार इस बारीस को 'निशित',

बिन बादल उसने बरस बरस के जीना दुस्वार कर दिया ।


नीशीत जोशी

ऐसा कर्म करता है जाना

न आना बस मे है न बस मे जाना,
समय होते ही परींदे को भी उड जाना,

लाख मुश्किलो से बनाते है घोसला,
वो घोसला तो क्या सभी यंहीं छोड जाना,

बटोरने मे गुजारते है सारी जीन्दगी इन्सान,
न जाता कुछ साथ, अकेले ही पडता है जाना,

सगे-सबंधी, दोस्त-दुश्मन, है यही तक के,पर,
याद आये उन्हेभी, कर ऐसा कर्म करता है जाना ।

नीशीत जोशी

નથી જોઇતી દાદ

મને ઓ કલ્પનાનાં ઉડ્ડયનની દાદ તો આપો,
કે મેં પિંજર મહીં હોવા છતાં પાંખો પ્રસારી છે !
- બેફામ


ઉપરોક્ત વાંચી કંઇક મારા હ્રદયમા પ્રેરણા આવી છે.....
ગુસ્તાખી માફ કરશો તેવી આશા છે...............


નથી જોઇતી દાદ આપની મારે,
ભલે હોય કલ્પના ઉડવાની મારે,
પિંજરામા રહી પાંખ તો ફેલાવતો થયો,
અભિલાષા છે આપને અભિનંદન આપવાની મારે,
જો આપે આપેલ હોત દાદ મને તે'દી,
કદાચને ન ખુલી હોત પાંખ ઉડવાની મારે.

નીશીત જોશી

પ્રેમ

પ્રેમ ની જુઓ તો છે કેવી બલીહારી,
મીઠી હોય છે નદી તે બની ખારી,

ન કીનારે આવી તુટવાનો ક્ષોભ,
લહેરને બનવુ છે કીનારાને પ્યારી,

થતા તો થઈ જાય છે અજાણ્યે પ્રેમ,
નથી જીતની અભિલાષા સર્વસ્વ હારી.

નીશીત જોશી

यादे

वो हवा चली और तेरी खुश्बु बिखेरती गयी,
उन बागो चमनमे तेरी खुशनुमा याद दिलाती गयी,

यादो को क्यों कहे एक रंगीन धोका इसबार,
यादे ही तो हमारे प्यारकी दास्तां सुनाती गयी,

दे के अपने दिल मे जगह जतन से रखा तो था,
यादो मे वोह बात आके बारबार दोराहती गयी,

शायद मर ही गये होते जो यादे न होती तेरी,
यादे आयी और जीन्दगी जीने का मक्सद देती गयी ।

नीशीत जोशी

સંશય છે

અમે તો છીએ તારા પણ તુજને હજી સંશય છે,

કરીયે ઉજાગરા વિરહમા તેનો પણ હજી સંશય છે,

કેમ કરી સમજાવવુ તુજ હ્રદયને અમારે,

હ્રદયમા તુજની જ છબી છે તેનો પણ હજી સંશય છે,

કરતા હતા જે વાતો નદીની પાળી પર બેસી,

પ્રેમરસ ટપકતો હતો તેનો પણ હજી સંશય છે,

શરદની પુનમ ચાંદનીમા લહેરાતા તુજ ઝુલ્ફો,

એ વાદળોમા ખોવાયેલા અમે તેનો પણ હજી સંશય છે,

મંદ મંદ મુશ્કાતા તુજ ના એ ગુલાબી અધરો,

મિલનથી આવતુ અધરો પરનુ સ્મિત તેનો પણ હજી સંશય છે,

ન કર હવે તો આટલો સંશય , સમજી , માની જા,

જીવી કઈ રીતે શકીશુ તુજ વિના તેનો જ અમને સંશય છે.

નીશીત જોશી

સત્ય અને અસત્ય

સાચુ કરે તેને માથે ઇલ્જામ છે,

ખોટુ કરનારને આજે ઇનામ છે,

સાચુ બોલે તે રહે છે ભુખ્યો,

ખોટુ બોલનારને પકવાન બેફામ છે,

સત્ય પર ચાલનારને નથી એક લોટો પાણી,

પણ ખોટાઓને હાથે ભરપુર જામ છે,

સત્ય ની પરિભાષા ભુલ્યા છે લોકો,

અને અસત્ય તો આજે સરે આમ છે,

સાચુ બોલી, કરી, ન જીવાય કલયુગમા,

આવુ જ બોલનારાઓની ભરમાર ખુલેઆમ છે.

નીશીત જોશી

અમે તો તરતા રહ્યા

નાવને મજધાર પર લાવીને ડુબાળી જતા રહ્યા,
પકડી એક યાદનો સહારો અમે તો તણાતા રહ્યા,

બચાવો, બચાવો, બુમો પાડી ઘણી, નીરર્થક,
ન કુદ્યુ કોઇ, કિનારેથી ડુબતાનો તમાસો જોતા રહ્યા,

ગાંઠ્યા જાય એવા હતા તો નહી અમે પણ,
પાણીની અંદર ડુબકી મારી મારીને જાતને સંતાવતા રહ્યા,

સ્વાસ ન રહ્યા હતા જ્યારે પી લીધા પછી પાણી,
ન તરતા આવડવા છતા અમે તો પાણી ઉપર તરતા રહ્યા.

નીશીત જોશી

ભુલાય ક્યાંથી

ભુલાય ક્યાંથી એ વિરહની રાત,
છુટા પડ્યા હતા એ ગમગીનની વાત,
કહે છે છોડવા કોઇ એવી તે યાદ,
મુકેલી એમના માટે સુ-સ્વપ્ન સજેલી રાત,
ઇચ્છો ગર, તપાસી શકો છો,નથી અમ પાસે કંઇ,
જે હતુ તે મુક્યુ સર્વસ્વ, સીવાય કે ઘાત,
વસંતની મોસમમા દેખાડી તેમણે પાનખર,
ખરીને પણ ફુલ કેમ મુકે સુગંધ ફેલાવતી પોતાની જાત.

નીશીત જોશી

शुक्रिया

बडो को प्रणाम...
हमऊम्र को प्यार...
छोटो को दुलार...
बधाइ दी सबने, शुक्रिया, आप सब का,
इस नाचिजको दिलमे जगह देने का,
हम तो पडे थे राहमे ठोकरो के लिये,
पर मुजे, दे इतना प्यार, अपना बनाने का,
अल्फाज नही मिलते मुजे, आज शायद,
मिले मुजे, आप जैसे दोस्त, और गर्व है, दोस्ती का,
शुक्रिया, शुक्रिया, शुक्रिया, आप सब दोस्तो का,
दोस्ती निभायेंगे, यह वादा है, नाचिज 'नीशीत'का |
नीशीत जोशी

આવી સુધારી આપ જીવન મારૂ

આવી સુધારી આપ જીવન મારૂ
જગાડ નવી આશાઓથી જીવન મારૂ
નથી પામ્યો જીવનમા કંઇ છે અફસોસ
એ અફસોસથી કર મોકળુ જીવન મારૂ
પોતાના કહ્યા અને ઘાવ પણ ખાધા
મલ્હમ લગાવી ઘાવ રહિત કરજે જીવન મારૂ
ઝગડાઓ પર ઝગડા ઉપરથી વિશ્વાસઘાતો
આ બધી બલાઓથી દુર રાખજે જીવન મારૂ
ખુશનુમા વસંતમા પાનખર આવી જાય
ન આવે આવી મોસમ,હસતુ રાખજે જીવન મારૂ
તાંતણાઓની કશ્મકશમા ગુચવાયેલુ જીવન
સુધારી ગુચવણો વિહીન રાખજે જીવન મારૂ
આ આંખોની અશ્રુધારા નીરર્થક ન થાય
અડાળી ચરણને તેને ,સાર્થક કરજે જીવન મારૂ
મોહવશ થવાય છે આ દુનીયાથી
મોહબંધન કાપી પાવન કરજે જીવન મારૂ

'નીશીથ જોશી'

હોય છે પ્રેમ મા બે નહી એક

હોય છે પ્રેમ મા બે નહી એક
માટે જ આંખો પણ બન્નેની એક
ખંભો એક વજન ભલે જુદા
ભાર તો બન્ને ને લાગે એક
ઘાવ જો લાગે જુદા જુદા
મલ્હમ તો લાગે બન્ને ને એક
હોય દુર ભલે જોજન બન્ને
આવે યાદ બન્ને ને એક
શરીર ભલે હોય જુદાજુદા
હ્રદય હોય બન્ને ના એક
તુ છે મારો હુ છુ બસ તારી
આલાપ હોય બન્ને ના એક

નીશીત જોશી

પરવડતુ નથી

તારા વગરનુ જીવન પરવડતુ નથી,
મોંઘેરી આવે યાદ તે પરવડતુ નથી,
રાત્રે ઉંઘમા પણ તુ જ આવે પ્રિયે,
જાગતા પણ આવે સપના તે પરવડતુ નથી,
ચાંદની રાતના નાખે ખંભે તારો હાથ પ્રિયે,
એ રાત થઇ અમાસ તે પરવડતુ નથી,
શા માટે આ રીતે પજવે તુ મને પ્રિયે,
આપે તુ વિરહ રાત તે પરવડતુ નથી.

નીશીત જોશી

एक दिन ढल जायेगा

चडता सूरज धीरेधीरे ढल जायेगा,
चांद भी न ठहरेगा पर ढल जायेगा,

क्यो पाल रखी है रंजीसे जहन में,
दुश्मनी का पारा भी एक दिन ढल जायेगा,

क्यों बहाते हो नीर इन आंखो से बहानोसे,
यादो का समंदर भी एक दिन ढल जायेगा,

क्यों रोस है अपने परायो का 'निशित',
यह नाशवंत शरीर भी एक दिन ढल जायेगा |

नीशीत जोशी

चाहे कहते है आज पथ्थर दिल

चाहे कहते है आज पथ्थर दिल वोह,
पर उस दिल में सांस अभी भी बाकी है,

भले ही न सुनाई देती हो आवाज उसे,
पर कानोमे गुंजती वो जंन्कार अभी भी बाकी है,

शायद तोडा हो आनेजाने वालो ने दिलको,
पर दिलमे प्यार की ख्वाईश अभी भी बाकी है,

राह भटक गये हो गर भुल से , मत भुलो,
हम जैसे हमराही इस जहां मे अभी भी बाकी है ।

नीशीत जोशी

પારખા

મીરા એ તો એક જ વાર ઝેર પી કર્યા પારખા,

અમે તો રોજ બરોજ ઝેર પી કરીયે પારખા,

હવે ચાલો કહો તો તમે જ સૌ મિત્રો,

કેમ કરીને કરીયે મારા કાન્હાના પારખા.

નીશીત જોશી

रास न आयी हो गर

रास न आयी हो गर दोस्ती हमारी
ना करना किसीसे फरियाद हमारी
बुरा भी जो लगा हो तुजे गर
ना कहेना किसीसे दास्तां हमारी
लुटा बैठे हे सब कुछ यहा
ना कहेना किसीसे दिल्लगी हमारी
अकेले आये अकेले ही जाना
सब के जैसी तो हे कहानी हमारी

नीशीत जोशी

ક્યારેક તો મળજે તુ મને

ઉડુ આકાશે શોધુ હુ તને,
ક્યારેક તો મળજે તુ મને.....
ધરતી આખી ફરી વળ્યો
એક છબી પણ ભાળવા ન મળી મને.....
ધરતી જોઇ આકાશ પણ જોયુ
લાગે છે કદાચ ત્રીજા લોકમા મળશે મને.....
મોહ છોડ્યો આ ધરતીનો
હ્રદયમા હવે રાખજે મને.....
ડર લાગે છે પડવાનો હવે
છકી ન જાવ સંભાળજે મને.....
જગમાનુ સર્વસ્વ મળ્યુ
એક તુજની જ ખામી સાલવી મને.....
લાયક ન બનુ તારે, ત્યાં સુધી
ચરણોમા જગ્યા આપજે મને....
કરીશ સેવા કરી્શ પ્રેમ અપાર તને
પ્રેમી સેવક સમજી અપનાવજે મને....
આશાઓ ઘણી બાંધેલ છે
કોઇ એક પુરી કરવા તો મળજે મને.....
ક્યારેક તો મળજે તુ મને.....

નીશીત જોશી

न कर इतना रुसवा

न कर इतना रुसवा की हम आ न सके,
बस प्यार दे इतना की हम जा न सके,
न कर इतनी नफरत की प्यार आ न सके,
बस दे वोह पल जीसमे तेरी याद जा न सके,
न कर कत्ल नीगाहोसे की दुजी सांस आ न सके,
बस दे ईजाजत की तेरे दिल से कभी जा न सके |

नीशीत जोशी

જુઓ મજા ભાઇ જુઓ મજા

જુઓ મજા ભાઇ જુઓ મજા,
ન કરવાનુ જો કરવુ પડે તો જુઓ મજા,
બાળકને રમવુ હોય અને,
ભણવા જો બેસાડો તો જુઓ મજા,
જવુ હોય પરિવાર સહ ફરવા અને,
મહેમાન આવી પડે તો જુઓ મજા,
કામ નો હોય સખત બોજ અને,
બોસ વધારાનુ કામ વળગાડે તો જુઓ મજા,
બહુ દિવસે જોઇતી હોય રજા અને,
રજા ન મળે તો જુઓ મજા,
પેટ ભરી જમીને ઉભા થયા અને,
પાછા જમવા બેસાડે તો જુઓ મજા,
થાકીને નીરાતે ઉંઘી ગયા હો અને,
નકામા કોઇ ઉઠાડે તો જુઓ મજા,
મુશ્કેલીએ મેળવી ટીકીટ જતા હો અને,
ટીકીટ ઘરે ભુલી જવાય તો જુઓ મજા,
જુઓ મજા ભાઇ જુઓ મજા,
ન થવાનુ જો થઈ જાય તો જુઓ મજા.

નીશીત જોશી

મરજી

મારી પણ મરજીનુ ધ્યાન રાખ ઓ કનૈયા....
એ શું હર વખત તારી જ મરજી ચાલે ?
નીશીત જોશી
मेरी मरजी का भी खयाल रख ओ कनैया.....
ये क्या हरदम तेरी ही मरजी चले ?

આજ હોળી છે રે હોળી

આજ હોળી છે રે હોળી
રમાડી ગમતા રંગોથી હોળી
લલચાયેલ બીજા રંગો માટે પણ
રમાડી છેવટે એક પ્રેમ રંગથી હોળી
પ્રેમ વિભોર થયેલી એ દિવાની
ન ચડ્યો અન્ય રંગ રમેલી પ્રેમરંગથી હોળી
હવે તો ચડેલી છે જીદે એ પ્યારી
જન્મો જન્મ રમશે બસ મારાથી હોળી

નીશીત જોશી

હોળીની આપ સૌને શુભકામનાઓ

આપણો કનૈયો ખેલે સૌ સંગ હોળી

सात रंग से नहाव्यो होलीमें

भरी पीचकारी प्रेम रंग हो मीतवा
मारी पीचकारी होली में तोहे हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

पहेलो रंग भरो प्यार को उ मा
भर प्यार भरो रंग मार्यो तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

दुजो रंग भरो सदभाव को उ मा
भर सदभाव भरो रंग मार्यो तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

तीजो रंग भरो कर्म को उ मा
भर करवा करम रंग मार्यो तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

चौथो रंग भर्यो समरसता को उ मा
भर भर मार्यो रंग समरसताको तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

पंचम रंग भर्यो न्याय को उ मा
अन्याय से लडनको न्याय रंग रंग्यो तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

छठो रंग भर्यो परोपकारको उ मा
करन उपकार रंग्यो परोपकार तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

पुरन होने सो छ रंग भर्यो खुशी रंग उ मा
करन को सबने खुशी रंग्यो तो के हो मीतवा
सात रंग से नहाव्यो होलीमें तो के हो मीतवा

नीशीत जोशी

આપીશુ

ભુલી વીતેલી ક્ષણો નવ જીવન આપીશુ
થોભાયેલા રૂધીરને નવો જોશ આપીશુ

પાછુ વળતા ભુલી જશો આપ પણ
યાદોને આપણે કોઇ નવુ નામ આપીશુ

રોકીશુ આપના આંખોના મોતીઓને
વહાવવા માટે અમે અમારી આંખો આપીશુ

'નીશીત જોશી'

હોળીમા એવો તે રંગ મુજને સાવરીયા....

હોળીમા એવો તે રંગ મુજને સાવરીયા....
ન ચડે કોઇ બીજો રંગ મુજને સાવરીયા....

રંગેલી ગોપીઓને, રંગેલી તે રાધાને,
રંગમા એવા જ મુજને રંગી દે સાવરીયા....
હોળીમા એવો તે રંગ મુજને સાવરીયા....

બેસાડજે ખોળે પાડજે તારા પ્રેમમા,
નયનપટમા બસ તુ જ રહે એવો પાડજે સાવરીયા....
હોળીમા એવો તે રંગ મુજને સાવરીયા....

એવી તે આ હોળી રમાડ મુજને પ્યારે,
ન કોઇ ઇચ્છા રહે બાકી મુજની સાવરીયા....
હોળીમા એવો તે રંગ મુજને સાવરીયા....

નીશીત જોશી

कुछ हो जायेगा

कैसे सोच लिया की हमे कुछ हो जायेगा

यमराज भी हमारा प्यार देख लौट जायेगा

सपने मे भी खयाल न लाना ऐसा कभी

वरना आया सपना भी उसी वक्त तुट जायेगा

नीशीत जोशी

होली का मजा लेलो

लेलो भाई लेलो होली का मजा लेलो
रंग बेरंगी सब रंगो का मजा लेलो
नाच गा कर धुम मचालो
गुलाल का गुलाबी मजा लेलो
बनाके दुश्मनको भी दोस्त
दोस्तो संग दोस्ती का मजा लेलो
न कोई छोटा न कोई बडा
फुलो जैसे बहारका मजा लेलो
रंगो और रंगाओ हुल्लड मचाओ
हर्षोल्लाससे इस होलीका मजा लेलो

नीशीत जोशी

.

आपके प्यार के चर्चे हें सारे जहां में ऐसे,
उसे देख चांद भी अब कतराता है,
चमन के फुल खील उठते हे देख आपको,
पतझड भी अब आने को घबराता है !!!!

नीशीत जोशी

आप समज बैठे !

दिलका तुटना उस खेलका हिस्सा था,
आप उसीको अपनी हार समज बैठे !
कर गया था मायुस जीस जगह आपको,
आप उसी जगहको अपनी महेफिल समज बैठे !
बुजा के चल दिये थे हर रोशनी को वोह,
आप जुगनुकी टमटमाहट्को चीराग समज बैठे !
मीला दिया आपको अब उसने मिट्टीमें,
आप राह के उस पथ्थरको खुदा समज बैठे !

नीशीत जोशी

.

થોડુ કર્યે મળે છે બધુ આપને જ્યારે,
શા માટે નવા માટે વલખો છો ત્યારે !!!
કરવાના કંઇ નહી તમે, કરાવનાર બીજો,
ભરોશો તેના જ પર રાખો ને ત્યારે !!!

નીશીત જોશી

मेरे ईश्कमे

मेरे बाद कोइ अच्छा न लगेगा तुजे
प्यार इतना गहेरा कोइ न करेगा तुजे
आना भी चाहो तो न आ सकोगे होश मे
मदहोश कर दें इतना हमारे सीवा प्यार कौन करेगा तुजे
गुम जाओगे रम जाओगे मेरे ईश्कमे इतना
सिर्फ मेरे नाम से ही जहांमे जाना करेगा तुजे

नीशीत जोशी

.

કોઇ કોઇને શું આપે છે,
હાથ તો નીમીત છે,
જે પણ આપે છે ઇશ્વર આપે છે .

નીશીત જોશી


कोइ किसीको क्या देता है,
हाथ तो एक बहाना है,
जो भी देता है खुदा देता है ।

नीशीत जोशी

શીખવી દો

ડર નહી લાગે મરવાનો પણ જીવવાની રીત તો
શીખવી દો
ખીલી ઉઠીશુ કંટકોમા પણ ફુલોની જેમ ખીલતા તો
શીખવી દો
પ્રેમ તો કરી લઈશું જરૂર પણ પરવાનાઓની જેમ જલતા તો
શીખવી દો
ઉતરી તો જઈએ દરીયામા પણ મોતી કાઢવાની રીત તો
શીખવી દો

નીશીત જોશી


मरने से नही लगेगा डर मगर जीने का तरीका तो
सीखा दो
कांटोमे भी खील उठेंगे मगर फुलो जैसे खीलना तो
सीखा दो
प्यार तो कर लेंगे जरूर मगर परवानो जैसे जलना तो
सीखा दो
उतर तो जाये दरीयामें भी मगर मोती नीकालने का तरीका तो
सीखा दो

नीशीत जोशी